De acceptatie van lhbti+'ers holt achteruit, vinden mensen uit de gemeenschap zelf. Inmiddels heeft minder dan de helft (47 procent) van hen het gevoel dat het goed gaat. Niet eerder waren er dat zo weinig in de jaarlijkse peiling van het Opiniepanel.

Aan het Pride-onderzoek van EenVandaag deden 24.469 leden van het Opiniepanel mee, onder wie 2.655 mensen uit de lhbti+-gemeenschap (lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender, intersekse en queer personen). Het gevoel van acceptatie daalt al jaren: in 2020 vond nog 62 procent dat het goed ging in Nederland, dit jaar is dat cijfer dus het laagst sinds de eerste peiling in 2011.

Godsdienst en politiek

Lhbti+'ers in het onderzoek geven verschillende redenen voor het dalende gevoel geaccepteerd te worden. Veel mensen wijzen naar conservatief-religieuze mensen, vooral in islamitische, maar ook in de christelijke hoek. Die zouden minder tolerant zijn naar de gemeenschap. "Godsdienstige normen worden steeds meer de 'normale' normen, daar maak ik me zorgen over", zegt een deelnemer.

Anderen wijzen op de partijen in het nieuwe kabinet, die volgens hen niet bij zouden dragen aan meer tolerantie. "De PVV werkt samen met anti-lhbti-partijen als die van Orbán, volgens de voorvrouw van de BBB mogen homo's niet in string op de Pride staan en NSC wil transgenderrechten inperken", somt iemand op. "Ik houd mijn hart vast voor de komende jaren."

'Ziek en niet normaal'

In het afgelopen jaar heeft 1 op de 3 lhbti+'ers in het onderzoek (34 procent) iets vervelends meegemaakt. Dan ging het meestal om vervelende opmerkingen of 'grappen', of mensen werden uitgescholden. Een homoseksuele docent vertelt: "Een van mijn studenten zei: 'Ik vind u aardig, maar u bent ziek en niet normaal.' Dat doet pijn."

"Die verschrikkelijke homo-onvriendelijke spreekkoren in het stadion raken me nog het meest", zegt een ander panellid. "Eerst sta je daar met z'n allen te juichen en te zingen voor je club, en ineens keert iedereen zich voor mijn gevoel tegen mij."

Sleutel tussen knokkels

Ook zegt 1 op de 6 (16 procent) te zijn bedreigd, vaak online, maar ook 'in het echt'. Deelnemende lhbti+'ers geven aan dat dat bijvoorbeeld gebeurt als ze uit een queerbar komen, tijdens het uitgaan, of als ze op straat lopen met hun partner. Een even grote groep (15 procent) geeft aan zelfs fysiek aangevallen te zijn.

Zij werden bespuugd, geschopt of geslagen, of maakten mee dat spullen vernield werden. "Er werd door buurtkinderen tegen mijn ramen geslagen en met stokken hout gegooid", vertelt iemand die het heeft meegemaakt. Een andere deelnemer neemt maatregelen om agressie te voorkomen: "Als ik langs hangjeugd loop, hou ik mijn sleutels tussen mijn knokkels. Dan kan ik mezelf verdedigen als het nodig is."

Meer begrip voor 'homo' dan voor 'trans'

Terwijl lhbti+'ers vinden dat het steeds slechter gaat, vindt de helft van de deelnemers die niet tot die gemeenschap behoren (51 procent) juist dat er te veel aandacht is voor de acceptatie van deze groep in Nederland. 'Het gaat er te veel over', vindt deze groep. "Vroeger wist je dat niet van iedereen, waarom moet iedereen nu wel een labeltje krijgen? Daar komt weerstand van", zegt een van hen.

Ook valt op dat deze groep onderscheid maakt tussen mensen met een andere geaardheid dan hetero (bijvoorbeeld homoseksueel, lesbisch of biseksueel) en mensen met een andere genderidentiteit dan bij de geboorte is vastgesteld (bijvoorbeeld transgenders of non-binaire personen). De eerste groep kan op meer begrip rekenen dan de laatste: "Ik ben voor lhbti+-rechten, maar die woke-gemeenschap ben ik tegen. Dat gender-onderwerp slaat helemaal door", vindt een panellid.

Belang van Pride

Het gevoel dat de acceptatie afneemt en de stappen die er nog te zetten zijn in lhbti+-wetgeving, noemen mensen uit de gemeenschap als redenen om nog steeds ieder jaar een Pride te organiseren. Zoals die in Amsterdam, waar vanmiddag weer de bekende botenparade op de grachten plaatsvindt.

Driekwart (74 procent) van de mensen uit de gemeenschap vindt het belangrijk dat dit soort evenementen plaatsvinden. Voor zichtbaarheid, om even zichzelf te kunnen zijn, en om aandacht te vragen voor meer acceptatie. "Er is nog een wereld te winnen", vat een deelnemer het samen.

President Donald Trump zette deze maand een Salvadoriaan de VS uit. Dat mocht niet, bleek achteraf. Het Hooggerechtshof eist nu dat de president deze uitzetting terugdraait. Maar Trump weigert. Dit zorgt voor woede in het land, ook bij zijn kiezers.

Trump negeert vaker de uitspraken van rechters, maar nooit eerder een van het Hooggerechtshof. Toch lijkt het alsof zijn houding tegenover het hoogste rechtsorgaan in de Verenigde Staten geen gevolgen zal hebben. En hierdoor rijst de vraag: is de wet nog wel wat waard in de VS? We vroegen het aan Amerika-verslaggever Tom van 't Einde.

1. Wat is er precies gebeurd in de Verenigde Staten?

"Het gaat dus om Kilmar Abrego Garcia die legaal in Amerika verbleef. Hij woonde met zijn vrouw en kinderen in de staat Maryland en is eigenlijk zomaar opgepakt en op het vliegtuig gezet, zonder een proces", legt Van 't Einde uit.

Abrego Garcia werd op bevel van president Donald Trump naar een terreurgevangenis in El Salvador gevlogen. Maar achteraf blijkt dat dit wettelijk niet mag. "En daarvan heeft Trump al gezegd: dat was een fout, hadden we nooit moeten doen", weet Van 't Einde. "En dat is heel bijzonder, dat Trump zelf toegeeft dat hij fout zit. Het is uniek."

2. Wat wordt er gedaan om deze fout recht te zetten?

"Het Hooggerechtshof heeft gezegd dat dit niet klopt", antwoordt de Amerika-verslaggever. Het is dan ook de bedoeling dat Abrego Garcia terugkeert naar de Verenigde Staten. Maar dat is tot nu toe nog niet gebeurd. "Trump weigert dit te doen. Hij zegt dat hij officieel niet bij machte is om deze man terug te halen uit El Salvador." Alleen daar blijkt niets van te kloppen.

"Trump en de Amerikaanse regering betalen voor de gevangenen die ze in deze gevangenis in El Salvador stoppen. Daar gaat zo'n 6 miljoen aan Amerikaans geld naartoe. Ook heeft hij een heel goede band met de president van El Salvador, Nayib Bukele. Die was gister zelfs nog in het Witte Huis. Dus als Trump zegt dat die meneer per direct moet worden teruggevlogen, dan is dat zo geregeld. Maar hij wil dat niet en negeert hier dus ook de uitspraak van het Hooggerechtshof mee. En dat is wel echt uniek."

3. Waarom kiest Trump ervoor om deze uitspraak te negeren?

Volgens Van 't Einde heeft dit vooral te maken met dat Trump meer macht wil hebben dan hij daadwerkelijk heeft. "Hij wil kijken hoe ver zijn macht echt reikt. Als president wil hij veel meer macht hebben dan hij eigenlijk heeft vanuit zijn ambt, dus probeert hij dit op zoveel mogelijk vlakken uit te breiden en te kijken óf er wordt ingegrepen."

"En als hij hier vrijspel krijgt dan geeft hem dat ook weer ruimte op andere gebieden", denkt de verslaggever. "Dus het is eigenlijk gewoon een spel dat hij speelt."

4. Zijn andere Republikeinen het eens met Trumps?

"Hij wil dat iedereen loyaal is aan hem, dat niemand iets tegen hem durft in te gaan", zegt Van 't Einde. En dat geldt ook voor zijn partijgenoten. Wie hem tegenspreekt raakt vaak zijn of haar baan in de politiek kwijt. Mochten ze het niet eens zijn met de president, zullen ze dat dus niet makkelijk uiten.

"Vroeger waren er mensen die zich durfden uit te spreken tegen Trump zijn plannen, maar die zijn nu allemaal weg. Zij zijn allemaal bang voor hem. Zijn minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio bijvoorbeeld, die was vroeger heel kritisch maar die is nu bang om een onvertogen woord over Trump uit te spreken." Wat Trump doet is volgens de Amerika-verslaggever dan ook 'pure intimidatie'.

5. Wat betekent dit voor de democratie in de VS?

Als er niemand ingrijpt, kan dit volgens de verslaggever grote gevolgen hebben voor burgers van de Verenigde Staten. "Hij kan dan alle wetten in de wind gaan slaan. En als hij er zin in heeft kan hij ook Amerikaanse staatsburgers het land uitzetten of deporteren naar een andere gevangenis, zonder enig proces."

De Amerikaanse president heeft eerder al laten weten hier best voor open te staan, weet Van 't Einde. "Het kan dus elke Amerikaan die een politieke tegenstander van Trump is overkomen. Het is nu nog niet zover, maar dat is wel wat er op het spel staat."

6. Is er hier al iets van te merken in de maatschappij?

Volgens Van 't Einde wel. Hij noemt als voorbeeld Donald Trumps eis aan de prestigieuze Amerikaanse universiteit Harvard. "Daar wil hij bepalen wat voor lessen ze geven, ze mogen geen diversiteitsbeleid meer hebben en pro-Palestijnse demonstraties moeten worden verboden."

Harvard weigert dit tot nu toe te doen. Als tegenreactie heeft de regering maandag 2,2 miljard dollar aan overheidsgeld voor de universiteit bevroren. Dit komt neer op zo'n 1,9 miljard euro. "De democratie is dus zeker in gevaar."

7. Is er iemand die Trump kan tegenhouden?

Dat kan nog weleens moeilijk worden, denkt Van 't Einde. Ook noemt hij het gedrag van Trump tegenover het Hooggerechtshof gek: "Het bestaat nota bene voor een heel groot deel uit conservatieve rechters. En drie van de zes heeft hij zelf benoemd. Dus een meerderheid staat helemaal aan Trump zijn kant." Maar zelfs daar wil de president dus niet naar luisteren. "De 'checks and balances', zoals dat zo mooi heet, die in een democratie zijn verweven die werken straks misschien dus niet meer."

8. Wat betekent dit voor het bondgenootschap tussen Europa en Amerika?

"Die vriendschap zijn we natuurlijk sowieso aan het verliezen", antwoordt Van 't Einde. "Amerika heeft zich altijd opgesteld als voorbeeld van hoe je een democratie kan inrichten. Ze hebben zichzelf ook jarenlang verkocht aan de rest van de wereld, maar die tijd is wel voorbij."

Maar bondgenoten zijn we nog wel en dat zullen we voorlopig nog blijven, voorspelt hij. "Europa is ook heel opportunistisch. Als we geld kunnen verdienen, dan zijn we ook bondgenoten met dictators en autocraten. Dus stel dat het echt die kant opgaat met de Verenigde Staten, dan kunnen we dat nog prima blijven."

De opvang van Oekraïners in Nederland loopt spaak. Er is acuut meer geld nodig. De twaalf Commissarissen van de Koning en een delegatie van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten houden daarom donderdagochtend spoedberaad met asielminister Faber (PVV).

Gemeenten kunnen de voortdurende en oplopende vraag naar opvanglocaties voor Oekraïners niet bijbenen. Daardoor worden Oekraïense gezinnen die net in Nederland aankomen vaak van het kastje naar de muur gestuurd, van de ene gemeente naar de andere. In het uiterste geval kan het Rode Kruis een hotelovernachting aanbieden aan gezinnen, ouderen of zieke mensen.

121.000 Oekraïners in Nederland

Inmiddels hebben ruim 121.000 Oekraïners zich geregistreerd bij Nederlandse gemeenten. Dat is het hoogste aantal sinds de invasie van Rusland in Oekraïne in februari 2022. Het 'record' wordt van maand tot maand verbroken, mede omdat er bijna geen uitstroom is.

De afspraak donderdag tussen alle Commissarissen van de Koning en de minister is heel kort tevoren gepland. Om de volle agenda's te omzeilen, gaat het om een online overleg. Al om half negen 's ochtends begint de bespreking.

Geen helder plan

"Hier in Utrecht zitten we helemaal vol. We hebben het laatste bed deze week moeten vergeven", zegt Rachel Streefland. Zij is wethouder in Utrecht en verantwoordelijk voor de portefeuilles Asiel en Integratie.

"Er is nergens meer plek. Het grote vraagstuk is nu dat we of bestaande locaties moeten verlengen of nieuwe locaties moeten vinden. En er komt geen enkele helderheid hoe we dat moeten doen. We zijn bang dat het gaat leiden tot mensen op straat."

'Wegkijken kan echt niet meer'

Streefland is ook bestuurslid van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en zit donderdag bij het spoedoverleg met de asielminister. De provincies en de gemeenten willen dat minister Faber op korte termijn helderheid geeft over de financiering van nieuwe locaties of die verlengd moeten worden.

"Wegkijken kan echt niet meer. We moeten voorkomen dat mensen op straat komen, terwijl het echt vaak om vrouwen en kinderen gaat. We hebben ons te verhouden tot de Europese wetgeving dat mensen moeten worden opgevangen als mensen in oorlog zijn."

Tientallen vluchtelingen per week

Regiomanager Midden-Nederland van het Rode Kruis Cora Gerritsen, ziet wat het betekent dat gemeenten geen ruimte meer hebben. "We ontvangen enkele tientallen mensen uit Oekraïne elke week. Sinds de Jaarbeurs is gesloten in augustus vorig jaar en omdat ze niet bij gemeenten terecht kunnen, komen ze als laatste kans bij het Rode Kruis, ook hier in Utrecht."

"En dan lopen ze hier binnen met koffers, met een kind op de arm, oud, jong, of ziek. Op die manier komen ze hier aan en dan hopen ze nog ergens een plekje te vinden."

Laatste hoop

"We luisteren naar hun verhaal, waar ze vandaan komen, wat ze hebben meegemaakt onderweg, we laten ze even bijkomen", gaat Gerritsen verder. "En we kijken dan of we een plekje voor ze kunnen vinden. Inmiddels zijn ze dan al bij een gemeente geweest, bij verschillende gemeenten soms, en daar is het niet gelukt."

"En daar horen ze: er is geen plek meer in Nederland. En dan bellen we met de Veiligheidsregio's of locaties in het land, die wij goed kennen, of er wellicht tóch nog plek is. We willen met z'n allen graag dat er via gemeentes plekken gevonden worden. Maar het lukt gewoon niet meer. En dan is het Rode Kruis voor deze mensen de laatste strohalm."

'Er is nog steeds geweld'

Waarom er nu, 3 jaar na het uitbreken van de oorlog, nog steeds mensen uit Oekraïne naar Nederland komen? "Er is nog steeds geweld", antwoordt de regiomanager.

"We hebben afgelopen weekend gezien wat er in Soemy gebeurd is. En dat is op verschillende plekken in Oekraïne nog steeds aan de gang. Mensen beslissen nog steeds om hun land te verlaten en komen dus ook naar Nederland."