Omdat ze er stukken goedkoper kon wonen, verhuisde Marieke Groothuis vanuit de Randstad terug naar de regio waar ze opgroeide. 'Mijn sociale leven van toen pak ik wel weer op', was haar verwachting. Maar dat viel tegen.

Inmiddels wonen Marieke Groothuis (32), haar vriend Etienne en hun drie katten 2 jaar in het Friese Oudeschoot, in de regio waar ze opgroeide.

Dure woning vol schimmel

Oudeschoot was niet hun eerste keuze, maar voor hun flink verouderde appartement in Hilversum betaalde het stel 1.000 euro huur per maand en het zat vol schimmel. Hun spullen zaten er letterlijk onder.

"Onze gezondheid leed eronder en de huisbaas deed er weinig aan. Daarnaast konden we de huur steeds moeilijker opbrengen. We moesten daar echt weg, maar iets anders konden we daar niet vinden. In elk geval niet iets wat we konden betalen", vertelt Marieke. In en rond Utrecht, waar ze woonden voordat ze in Hilversum terechtkwamen, konden ze al helemaal niets vinden.

Bovenaan de wachtlijst

Toen ze uit nieuwsgierigheid weer eens inlogde op de site van een van de woningbouwverenigingen in Friesland, waar ze zich jaren geleden voor de zekerheid had ingeschreven voor een sociale huurwoning, zag ze dat ze bovenaan de wachtlijst stond.

"We kregen daar een moderne eengezinswoning aangeboden in Oudeschoot voor een huur van 530 euro per maand." Dat ze met het openbaar vervoer 2,5 uur van deur tot deur kwijt zou zijn om haar studie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht te kunnen blijven volgen, nam ze voor lief.

Bekijk ook

'Ik hoopte aansluiting te vinden'

Omdat Marieke in de buurt van Oudeschoot was opgegroeid en daar nog best wat mensen kende, had ze er vertrouwen in dat het goed zou komen. Maar dat viel tegen, vertelt ze.

"Ik hoopte aansluiting te kunnen vinden bij vroegere vrienden, maar dan blijken mensen toch een andere kant op te zijn gegaan en niet per se behoefte te hebben aan nieuwe sociale contacten. Dat vind ik wel echt teleurstellend." Het zorgt ervoor dat ze haar sociale leven in Hilversum en Utrecht erg mist.

Getroffen door long covid

Wat ook niet meehielp, was dat Marieke in de periode van de verhuizing corona kreeg en vervolgens long covid. "Het idee was een tussenjaar te nemen van mijn studie en even fulltime te werken en sparen. In plaats daarvan belandde ik in de bijstand. Dat was geen fijne start in een nieuwe woonplaats."

Inmiddels gaat het met haar gezondheid weer wat beter, gelukkig. Afgelopen september heeft ze haar studie in Utrecht weer opgepakt.

Bekijk ook

info

Meer mensen vertrekken uit de Randstad

Marieke en haar vriend zijn niet de enigen die besloten om van de Randstad naar een gemeente daarbuiten te verhuizen. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) bleek in 2022 dat het vertrek uit het dichtstbevolkte gebied van Nederland blijft toenemen. In 2021 nam dat toe van 70.000 naar 75.000 mensen.

Vooral 30-plussers, zoals Marieke, verhuizen vanuit de Randstad naar een andere plek, volgens het CBS. De trek uit de Randstad neemt al sinds 2014 toe. Sinds 2017 verhuizen meer mensen uit de Randstad dan erheen. Ook buiten de Randstad zijn de verhuizingen steeds meer gericht op regio's aan de randen van Nederland.

Baan vinden lastig

"In principe heb je hier alles wat je nodig hebt, maar ik merk wel dat ik de creatieve sector erg mis", vertelt Marieke. "Als ik spullen nodig heb voor mijn studie, kan ik die hier een stuk moeilijker vinden."

"Ik ben ook wel bang dat het me niet gaat lukken om een baan te vinden die aansluit bij mijn opleiding Interaction Design. Die gaat over de entertainment sector, bijvoorbeeld over het vormgeven van escape rooms. Daar heb je er gewoon minder van hier. Als je in het hart van de ontwikkelingen wil zitten, dan moet je helaas echt in de Randstad zijn."

'Drempel steeds hoger'

Ook voor haar vriend Etienne is de wisseling van woonomgeving niet ideaal. "Hij heeft autisme en rust van deze plek deed hem in het begin goed. Maar nu hij eraan gewend is, lijkt hij steeds meer in een isolement te raken."

"De drempel om er even uit te gaan wordt steeds hoger. In Hilversum stapte je de deur uit en was er altijd wel iets te zien of te doen. Soms was dat lastig voor hem, maar het stimuleerde hem wel."

Bekijk ook

'Zorg beter ingericht'

Dat Etienne autisme heeft, is pas gediagnostiseerd sinds hij in zijn nieuwe woonplaats woont. "De zorg is hier wel echt beter ingericht, in onze ervaring. De huisarts heeft meer tijd per patiënt dan we gewend waren. Daardoor lijkt het alsof er meer empathie kan worden opgebracht."

"In Utrecht werd hij continu van het kastje naar de muur gestuurd, mede door de ontzettend lange wachtrijen." Die zijn volgens Marieke in hun nieuwe woonplaats veel korter. "Ik merk het ook met mijn ADHD. In Utrecht kreeg ik, als ik advies vroeg, gewoon een vervolgrecept voor medicatie voorgeschreven, terwijl ik nu uitgebreid in behandeling ben in op advies van mijn huisarts hier."

Dromen van een woning in Utrecht

Waar Marieke en Etienne het liefst zouden willen wonen, als ze het helemaal voor het kiezen zouden hebben? "In een eengezinswoning in Utrecht of een van de omliggende dorpen. Het hoeft echt niet in de stad te zijn, maar dichterbij zou wel echt ideaal zijn."

In de gemeente Utrecht staat Marieke inmiddels 9 jaar op de wachtlijst voor een sociale huurwoning, maar ze verwacht dat het nog wel even duurt voordat ze aan de beurt zijn.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.