Het grote nieuws van afgelopen week was toch wel dat na de meivakantie de scholen weer open gaan. Goed nieuws voor veel kinderen en ouders, maar niet voor alle meesters en juffen. Juf Elly zag het eerst niet zitten.

Elly van Hagen werkt drie dagen in de week als juf op een basisschool. Nu de scholen na de meivakantie weer opengaan wil ze de kinderen graag weer les gaan geven, maar ze maakt zich zorgen om haar gezondheid en die van haar gezin. "In de lokalen die wij hebben denk ik dat wij niet die 1,5 meter regeling kunnen gaan aanhouden."

'Wat is een risicogroep?'

Want wat is nu een risicogroep, vraag Elly zich bijvoorbeeld af. "Twee of drie weken geleden lag de grens op 60 jaar, of als je een lichamelijke aandoening had. Een week erna was het 55. En vorige week had ik contact met de directeur van de school, hij gaf aan dat de grens nu op 70 jaar lag."

Elly is zelf 64 jaar, maar haar man is 72 en heeft ook nog wat medische kwalen. "Mijn man is best wel bang dat ik het mee zou brengen en aan hem overdraag. Dus als het aan hem ligt, zegt hij: 'Als je moet kiezen, moet je toch voor de gezondheid kiezen'." Haar huis is eventueel groot genoeg om binnen het huishouden 1,5 meter afstand van elkaar te houden. "Maar hoe leefbaar is dat op de lange termijn? Je wil thuis wel gewoon samen kunnen eten en zo."

Onderling het gesprek aangaan

Elly vertelt dat ze veel steun en begrip krijgt van collega's. "Die zeggen ook: 'Als het niet goed voelt, moet je het ook niet doen'." Ze is op school niet niet de enige die in deze situatie zit: andere collega's zijn bijvoorbeeld zwaar astmatisch, of hebben een kind die in de risicogroep zit.

Het is een lastig besluit, ook omdat leerkrachten sowieso niet gemakkelijk te vinden zijn. "De dagen dat ik er dan dus niet zou zijn, kunnen de kinderen niet naar school", zegt Elly. "Want ik denk niet dat ze met vervanging kunnen werken, er is al bijna niemand te vinden in het onderwijs."

Het belang van de kinderen

Ondanks de zorgen, komt het belang van de kinderen in Elly's klas toch elke keer weer naar boven. "Als ik niet voor de klas sta is er dus geen juf voor de kinderen", zegt ze. En zij willen weer naar school. "Niet allemaal hoor", lacht ze. "Maar al is het maar om hun vriendjes te zien."

Na het inwinnen van informatie bij haar huisarts, besluit Elly toch dat ze na de meivakantie gewoon weer voor de klas gaat staan. "Maar zodra ik of mijn man klachten krijgt, is het natuurlijk wel: thuisblijven." De beslissing is aan de ene kant een verlichting, maar ook moeilijk. "Het is hartstikke fijn dat we weer aan de slag kunnen, maar het voelt natuurlijk wel dubbel: mijn kleinkinderen kan ik niet zien, en de kinderen in de klas wel."

Digitale afstand-onderwijs blijft mogelijk

"Je kan natuurlijk verschillende redenen hebben om je niet veilig te voelen als leerkracht, door een kwetsbare partner of als je zelf tot de risicogroep behoort", zegt Corine Lourier, de adjunct-directeur van de school waar Elly lesgeeft. "Het gesprek is dan stap één, en als daaruit komt dat de leerkracht zich toch niet veilig genoeg voelt gaan we afspraken maken over hoe we het dan vorm gaan geven."

Ze vertelt dat geen enkele leerkracht bij hen op school momenteel in die positie staat, maar ze zijn voorbereid als die situatie verandert. "Voor zover we nu weten komt iedereen wel op school werken. Maar stel dat dat toch anders is, dan kun je natuurlijk het digitale afstand-onderwijs voortzetten."

Andere maatregelen

Om een zo veilig mogelijke schoolomgeving te creëren en angstgevoelens bij personeel, ouders en kinderen weg te nemen, bereidt de school in de meivakantie aanpassingen voor. "Wij voorzien nu bijvoorbeeld in allerlei hygiënische maatregelen: twee keer per dag wordt het sanitair en alle deurknoppen gereinigd, in alle klassen komt handgel en er wordt desinfectiespray aangeschaft."

"Kinderen hoeven niet 1,5 meter afstand van elkaar te houden, dus dat maakt het wel wat makkelijker", zegt Corine. "Maar wij hebben natuurlijk wel afspraken dat je als leerkracht zoveel mogelijk afstand houdt tot de kinderen en tot andere leerkrachten." Met twintig juffen en meesters met elkaar lunchen zal voorlopig niet gebeuren. "Maar stel dat een kind valt, ga je natuurlijk niet zeggen 'nee hoor, je moet op 1,5 meter afstand blijven'."

Door een zo veilig mogelijke omgeving angst wegnemen

"Je gaat gewoon het gesprek met diegene aan: wat weerhoudt je ervan om te werken en wat kunnen we daaraan doen?", zegt Corine. "Wij doen als school ons best om een zo veilig mogelijke schoolomgeving te creëren. Daarmee hopen wij angst weg te nemen."

Elly vertelt dat het ook belangrijk is om na te denken over de tijd na de coronacrisis. "Als je iemand in mijn situatie hebt, en er wordt gezegd: 'Jij mankeert niets, je komt maar'. Kun je je voorstellen hoe de verhoudingen dan komen te liggen? En als we op een gegeven moment weer gewoon moeten beginnen, moeten toch alle neuzen weer dezelfde kant op."

Waarom we door het coronavirus in lockdown zitten en door eerdere epidemieën niet

audio-play
Door het coronavirus is bijna de hele wereld in lockdown. Iets wat bij eerdere epidemieën niet gebeurde. Waarom is het bij het coronavirus nu zo anders? Verslaggever Tom van 't Einde legt het uit.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.