Amersfoort is de stad met de meeste overlast van hangjongeren. Op de tweede plaats komt Leiden en op de derde plaats Almere. Dit blijkt uit een onderzoek onder 21.000 deelnemers aan het EénVandaag Opiniepanel. De meest voorkomende overlast bestaat uit lawaai, vervuiling, vernieling, overlast scooters en verbale agressie. Van alle respondenten zegt 18 procent problemen te hebben met hangjongeren. Zes procent daarvan is verhuisd om die reden en een kwart overweegt uit de buurt te vertrekken.

Tot nu toe werd hinder van hangjeugd geassocieerd met oude wijken. Uit het onderzoek van EénVandaag blijkt dat nieuwe wijken gebouwd na 1990 - en met veel koopwoningen - evenveel overlast ondervinden en soms zelfs meer.

Amersfoort heeft veel nieuwe wijken. Maar liefst 68 procent geeft aan veel tot heel veel last van de jongeren te hebben. Als er eenmaal overlast bestaat is die langdurig: bijna de helft (44 procent) heeft al drie jaar of langer een probleem. Eén op de vijf is bang voor de hangjongeren.

Actie tegen hangjongeren

Op de vraag of ze wel eens actie ondernomen hebben tegen de hangjongeren antwoordt 59 procent met ja. Ruim eenderde heeft de overlast gemeld bij de politie, 8 procent heeft aangifte bij de politie gedaan. Nog eens eenderde heeft de hangjongeren aangesproken op hun gedrag. Hun ouders aanspreken gebeurt niet vaak. Van de deelnemers met overlast heeft 18 procent deze gemeld bij de gemeente. 41 procent onderneemt geen actie tegen de hangjongeren. De meest gegeven reden hiervoor is dat deze mensen bang zijn voor wraak van de hangjongeren.

Actie effectief?

Hoe effectief is het ondernemen van actie tegen hangjongeren? Gemiddeld in de helft van de gevallen levert het niets op. Het direct aanspreken van de jongeren leidt slechts in 16 procent van de gevallen tot verbetering. Een melding bij de gemeente levert meer op: bij 32% van de meldingen heeft de gemeente maatregelen genomen zoals het treffen van meer voorzieningen voor jongeren. Een melding bij de politie leidt in 34 procent van de gevallen tot maatregelen: de politie spreekt de hangjongeren aan en surveilleert vaker. Aangifte doen bij de politie lijkt weinig zinvol: in maar liefst 70% van de gevallen doet de politie er niets mee.

Verantwoordelijkheid

Tot slot legden we de vraag voor wie het meest verantwoordelijk is voor het gedrag van jongeren op straat. Tweederde kiest hier voor de ouders/opvoeders van de jongeren.

Overlast van hangjongeren

Maar liefst 68 procent geeft aan veel tot heel veel last van de jongeren te hebben. Als er eenmaal overlast bestaat is die langdurig: bijna de helft (44 procent) heeft al drie jaar of langer een probleem. Eén op de vijf is bang voor de hangjongeren. Geluidsoverlast is de meest voorkomende vorm van overlast, gevolgd door vervuiling en vernieling. Op de zesde plaats staat het gebruik van drugs, hier heeft 8 procent last van.

Meest voorkomende overlast:

1. Lawaai

2. Vervuiling

3. Vernieling

4. Overlast van brommers en scooters

5. Verbale agressie, zoals schelden

6. Gebruik van drugs

7. Diefstal

Actie tegen hangjongeren

Op de vraag of ze wel eens actie ondernomen hebben tegen de hangjongeren antwoordt 59 procent met ja. Ruim eenderde heeft de overlast gemeld bij de politie, 8 procent heeft aangifte bij de politie gedaan. Nog eens eenderde heeft de hangjongeren aangesproken op hun gedrag. Hun ouders aanspreken gebeurt niet vaak. Van de deelnemers met overlast heeft 18 procent deze gemeld bij de gemeente. 41 procent onderneemt geen actie tegen de hangjongeren. De meest gegeven reden hiervoor is dat deze mensen bang zijn voor wraak van de hangjongeren.

Actie effectief?

Hoe effectief is het ondernemen van actie tegen hangjongeren? Gemiddeld in de helft van de gevallen levert het niets op. Het direct aanspreken van de jongeren leidt slechts in 16 procent van de gevallen tot verbetering. Een melding bij de gemeente levert meer op: bij 32% van de meldingen heeft de gemeente maatregelen genomen zoals het treffen van meer voorzieningen voor jongeren. Een melding bij de politie leidt in 34 procent van de gevallen tot maatregelen: de politie spreekt de hangjongeren aan en surveilleert vaker. Aangifte doen bij de politie lijkt weinig zinvol: in maar liefst 70% van de gevallen doet de politie er niets mee.

Verantwoordelijkheid

Tot slot legden we de vraag voor wie het meest verantwoordelijk is voor het gedrag van jongeren op straat. Tweederde kiest hier voor de ouders/opvoeders van de jongeren.

De druk van China op Taiwan wordt steeds groter. Met grootschalige militaire oefeningen rondom het eiland groeit de vrees voor een invasie. Gaat China nu echt proberen Taiwan zich opnieuw toe te eigenen? "Dit moeten we zien als het nieuwe normaal."

'Eenheid van kabinetsbeleid': voor en tijdens het Kamerdebat over de lintjesaffaire gaat het er veel over. Meerdere politici vinden dat minister Marjolein Faber aan deze eenheid morrelt. Maar wat betekent het precies? "Ze moeten met één mond spreken."

Afgelopen weekend werd duidelijk dat minister Marjolein Faber van de Asiel en Migratie weigert te tekenen voor koninklijke onderscheidingen voor vrijwilligers die zich hebben ingezet voor vluchtelingen en asielzoekers. Als oplossing zullen premier Dick Schoof en minister van Binnenlandse Zaken Judith Uitermark hun handtekening zetten. Maar volgens critici staat de 'eenheid van kabinetsbeleid' hierdoor op het spel.

Met één mond spreken

Het kabinet moet met één mond spreken, legt politiek commentator Joost Vullings uit. Dat is volgens hem een van de kernwaarden van het Nederlands staatsbestel. "Je moet het eigenlijk zo voor je zien: je mag als minister best je eigen mening hebben, maar die bespreek je dan alleen in de ministerraad met alle ministers achter gesloten deuren."

"Maar als er dan uiteindelijk een besluit wordt genomen, dan sta je daar met z'n allen achter en draag je dat ook uit", gaat hij verder. "Want anders heb je als kabinet natuurlijk buitengewoon weinig gezag als vervolgens iedere minister alsnog zijn eigen mening gaat geven. En dat is dus hier het geval."

Niet de eerste keer

Toch is het niet voor het eerst dat een minister uitspreekt dat hij of zij het niet eens is met de rest van het kabinet. Zo keerde Mona Keijzer, toen nog staatssecretaris van Economische Zaken, zich in 2021 tegen een in de ministerraad genomen besluit over het coronatoegangsbewijs. Zij stapte uiteindelijk niet zelf op, maar werd ontslagen door toenmalig premier Mark Rutte: een uitzonderlijk besluit.

Het Kamerdebat vandaag gaat dan ook niet alleen om een eventueel excuses van minister Faber, maar ook om leiderschap van premier Schoof, vertelt Vullings. "Het is de bedoeling dat hij tegen zijn minister zegt: 'Luister, wij willen dat deze lintjes worden uitgedeeld aan die mensen. En we willen ook dat iedereen dat uitdraagt en er niet één iemand zegt het er niet mee eens te zijn.'"

'Kabinet is als voetbalteam'

Partijleider Mirjam Bikker van de ChristenUnie vergelijkt het kabinet met een voetbalteam. "Als je gaat spelen in verschillende stijlen, wordt het geen wedstrijd. En een belangrijke regel is: het kabinet regeert, en gaat als het goed is aan de slag met wetsvoorstellen, en de Kamer controleert."

"Maar als de ene minister zegt 'ik vind het een goede wet' en de andere 'ik vind het een slechte wet', dan kan de Kamer dat niet meer controleren", benadrukt ze over het belang van 'eenheid van kabinetsbeleid'. "Wat je persoonlijk op een verjaardag vindt, is tot daaraan toe. Maar als minister spreek je dezelfde woorden als je collega's, want je bent het met elkaar eens."

'Niet alleen excuses, ook tekenen'

Ook GroenLinks-PvdA-leider Frans Timmermans is niet te spreken over de huidige situatie. Volgens hem is eenheid juist nu nodig. "Kijk eens in wat voor tijd we leven: op 2 uur vliegen is er een oorlog gaande, vandaag kondigt Trump handelsmaatregelen aan die Nederland hard kunnen raken", somt hij op. "Dan moet je een eensgezind landsbestuur hebben en dat hebben we niet, ze maken alleen maar ruzie."

Het is volgens hem dan ook belangrijk dat Faber niet alleen haar excuses aanbiedt, maar ook zelf de aanvragen voor de lintjes ondertekent. "Dat moet ze beloven, want dat is dan eenheid van kabinetsbeleid. En dat ze iedere volgende aanvraag - die ongetwijfeld zal komen - ook zal tekenen. Daarmee herstel je het vertrouwen in het decoratiestelsel."

Herhaling voorkomen

Chris Stoffer van de SGP sluit zich hierbij aan en benadrukt hoe belangrijk die eenheid is. "Het is altijd zo geweest en zie in wat voor rommeltje we nu terechtkomen." Daarom vindt hij het ook belangrijk dat premier Schoof uiteindelijk toch aanwezig is bij het Kamerdebat. "Het gaat nu over het hele kabinet", zegt Stoffer. "Hij moet ingrijpen en zorgen dat het niet nog een keer gebeurt."

Ook Vullings ziet dat alle ogen nu op de premier gericht zijn, zegt de politiek commentator tot slot. "Vijf lintjes zijn misschien een kleine kwestie, maar als je nu niet optreedt, dan kan het nog een keer gebeuren."