'Homo' als scheldwoord, spreekkoren in stadions en zelfs bedreigingen aan het adres van de Roze Kameraden: in veel sporten is homoseksualiteit nog altijd taboe. lhbti+’ers zouden daarom graag zien dat er meer bekende sporters 'uit de kast' komen.

Dat blijkt uit onderzoek van het EenVandaag Opiniepanel onder zo'n 3500 lhbti+'ers. Daarvan zegt ruim driekwart (77 procent) dat het voor henzelf belangrijk is dat bekende sporters open zijn over hun seksuele voorkeur of genderidentiteit.

Wel in Engeland, Australië en de VS

In Nederland is in het professionele mannenvoetbal nog nooit een actieve speler uit de kast gekomen - in tegenstelling tot het vrouwenvoetbal, waar het de normaalste zaak van de wereld is. Zijn dan alle mannelijke profvoetballers hetero? Nee, blijkt uit meerdere onderzoeken. Ze zijn er wel, ze willen het alleen niet vertellen.

In andere landen zijn er wel mondjesmaat mannelijke topsporters die open zijn over hun geaardheid. Recent kwamen in Engeland en Australië voor het eerst voetballers uit de kast en ook in de Amerikaanse NFL, de American Football-competitie, is sinds kort een speler openlijk homoseksueel.

'Roofdier in de kleedkamer'

Veel van de deelnemers vinden die openheid belangrijk omdat ze zelf negatieve ervaringen hebben gehad in de sportwereld vanwege hun seksuele voorkeur of genderidentiteit. "Ik hoorde wel bij het team, maar mocht niet mee de kleedkamer in", vertelt een van hen. "Als je je als homo omkleedt in een mannenkleedkamer word je ineens als roofdier gezien, dat slaat natuurlijk nergens op."

Een andere deelnemer maakte iets soortgelijks mee. "Maar hoe begin je dat gesprek, hoe kom je van dat stigma af? We moeten erover praten, en als sporters naar buiten komen over hun seksualiteit en/of genderidentiteit, is dat gesprek makkelijker te voeren."

Rolmodellen

Bovendien is een rolmodel altijd fijn om te hebben, binnen de sport en daarbuiten, zeggen veel mensen. "Sporters zien we toch vaak als een soort supermensen, het zijn echt rolmodellen waar je je aan wil spiegelen", legt iemand uit. "Als iedereen ziet dat die supermensen ook gay kunnen zijn, wordt het hopelijk breder geaccepteerd."

En bovendien: "Ze hoeven niet alleen een rolmodel te zijn voor anderen, het lijkt me voor de sporters zelf ook gewoon fijn om zichzelf te kunnen en mogen zijn in hun beroep."

Homo's in Qatar

Maar jezelf zijn als lhbti+'er, dat wordt in de voetbalwereld moeilijk gemaakt door de bonden, zegt iemand. "Leuk dat je in je eigen land uit de kast mag komen, maar dan valt er automatisch een deel van de wereld af waar jij niet meer kunt voetballen."

De Australische Josh Cavallo, die vorig jaar uit de kast kwam, maakte zich precies daarom zorgen over het aankomende WK in Qatar, waar homoseksualiteit strafbaar is. De topman van het WK heeft gezegd dat hij zich nergens zorgen over hoeft te maken, zolang hij zich aan de wetten van het land houdt. Oftewel: geen homoseksuele uitingen, want daar staat drie jaar gevangenisstraf op.

Homofobe spreekkoren

Ook zijn er deelnemers die hopen dat een openlijk homoseksuele voetballer iets kan doen aan de homofobe spreekkoren die nog altijd regelmatig in stadions te horen zijn. Maar dat is ijdele hoop, vindt een deelnemer. "Medespelers en gedoe in de kleedkamer zijn je minste probleem. Je grootste vijand, dat is een deel van de supporters."

"Als honderden mensen zingen dat je een flikker bent, moet je sterk in je schoenen staan. Bonden moeten eerst zorgen dat er überhaupt een veilig klimaat is voor lhbti+'ers."

Justitie vervolgt vier vrouwen voor grafschennis op een begraafplaats in Leusden. Zij zouden daar bijna 4 jaar geleden een 'paranormale sessie' hebben gehouden bij kindergraven. Nabestaanden hopen er nu eindelijk achter te komen wat er precies is gebeurd.

De Palestijnse vlag of een regenboogvlag op het podium van het Eurovisie Songfestival? Dat is deze editie niet toegestaan: artiesten mogen alleen nog hun eigen vlag laten zien om 'politieke statements' te voorkomen. "De EBU is een bange organisatie."

De European Broadcasting Union (EBU) heeft het nieuwe vlaggenprotocol zelf niet bekendgemaakt, maar bevestigde wel berichten van de Deense omroep DR hierover. Hans Laroes, die jarenlang betrokken was bij de EBU als adviseur, vindt het een 'nogal onhandig' van de media-organisatie.

Vlag om identiteit te laten zien

De laatste jaren waren op het podium en in de green rooms - waar deelnemers wachten op de uitslag - nog verschillende vlaggen te zien, waaronder de Palestijnse vlag en de regenboogvlag. En op het podium nam zanger Nemo, die uiteindelijk won voor Zwitserland, vorig jaar de non-binaire vlag mee. Vlaggen zijn dan ook echt onderdeel van het Songfestival, zegt Laroes.

"Het hele Songfestival is erop gericht om mensen en landen en allerlei bevolkingsgroepen met elkaar te verbinden op een vrolijke manier. En dus ook mensen van allerlei identiteiten", legt hij uit. "En ik denk dat daarbij hoort dat die mensen ook hun identiteit laten zien. Dat kan via de vlag van je land, via de regenboogvlag en ook via een vlag waarin je Palestina steunt."

'Tegen geest van Songfestival'

Door het besluit van de EBU om alleen nationale vlaggen toe te staan op het podium kunnen deelnemende artiesten hun identiteit straks mogelijk niet volledig uiten. En dat vindt Laroes geen goede zaak: "Het is eigenlijk tegen de geest van het Songfestival in."

Hoe de organisator van het liedjesfestijn precies tot zo'n besluit komt, blijft volgens hem gissen. In principe wordt de uiteindelijke beslissing gemaakt door de producer van het Songfestival in overleg met het gastland, dit jaar dus Zwitserland. Maar de omroepen van andere deelnemende landen hebben volgens hem ook zeker invloed.

Onder hoge druk besloten?

Het zou dus zeker kunnen dat landen in dit geval invloed hebben uitgeoefend op de organisatie, zegt Laroes. "Er zijn ongetwijfeld een aantal omroepen die alvast bezwaar zijn gaan maken of bang zijn geworden." En dan gaan ze onder oplopende druk met elkaar appen, bellen en vergaderen, weet de voormalig EBU-adviseur.

"Het is op dit soort momenten een beetje een bange organisatie", gaat hij verder. "Dus omdat die verschillende standpunten van landen en omroepen eigenlijk boven die hele besluitvorming hangen, wordt er geprobeerd het allemaal zo rustig mogelijk te houden en ieder gedoe waar iemand boos van kan worden te vermijden. Dan ga je dus beslissen om geen vlaggen toe te laten."

'Niet nagedacht over regenboogvlag'

Het 'vlaggenverbod' is volgens Laroes vooral bedoeld om de Palestijnse vlag te weren van het podium. Dat daarmee bijvoorbeeld ook Pride-vlaggen in de ban worden gedaan, heeft de organisatie van tevoren misschien niet helemaal doorgehad, denkt hij.

"Ik denk dat ze vooral geen Palestijnse vlaggen willen laten zien en dat ze toen geaccepteerd hebben dat dan ook andere vlaggen als de regenboogvlag niet meer getoond worden", zegt hij. "Terwijl ik denk dat je daarmee juist een heleboel artiesten - en een heleboel mensen thuis - in hun hart raakt, en dat je daarmee dus ook je eigen Songfestival in het hart raakt."

Andere manieren zoeken

Overigens verwacht Laroes niet dat de deelnemende zangers zich ook helemaal aan de nieuwe regels gaan houden. "Ik denk dat redelijk wat artiesten op zoek gaan naar manieren om toch iets te laten zien." Als voorbeeld noemt hij Madonna, die in 2019 op het Songfestival in Israël een gastoptreden gaf en toen ook een statement maakte met de Palestijnse én Israëlische vlag.

Het zal hem niet verbazen als meer artiesten op zoek gaan naar manieren om standpunt over de situatie in Israël en de Palestijnse gebieden te laten blijken. "En eigenlijk wordt dat ook uitgelokt door de EBU. Het is dan ook een wedstrijdje van: wie is nu het slimst."

'Onverstandig en niet sympathiek'

In een poging om mogelijk gedoe rond de Palestijnse vlag te voorkomen, veroorzaakt de EBU met deze nieuwe regels juist méér gedoe, constateert Laroes. Het protocol rond de vlagen krijgt nu namelijk heel veel aandacht, ziet hij gebeuren.

En daar zit ook veel negatieve aandacht bij: zo noemde lbhti-belangenverenging COC Nederland het besluit van de EBU afgelopen weekend 'volstrekt belachelijk'. Laroes snapt de verontwaardiging over het vlaggenverbod. "Ik vind het echt een onverstandige en onaardige, niet sympathieke en niet empathische beslissing."

AVROTROS 'snapt besluit'

AVROTROS, die namens Nederland meedoet aan het Songfestival, liet eerder in een schriftelijke verklaring weten dat het de nieuwe regels rond vlaggen op het podium snapt. "Het Eurovisie Songfestival is een niet-politiek event en in dat kader begrijpen we deze beslissing."

"Het gaat enkel om de officiële momenten dat het duidelijk moet zijn om welk land het gaat", verduidelijkt de omroep over het doel van het protocol. "Op alle andere momenten staat het ons vrij om te communiceren wat we willen."

Claude zonder Congolese vlag

De omroep voegt daaraan toe dat het het jammer vindt 'dat ook symbolen die verbonden zijn aan inclusiviteit en vrijheid van expressie, zoals de regenboogvlag, nu onderdeel zijn geworden van deze maatregel'. AVROTROS erkent dat een regenboogvlag geen politiek statement is, 'maar het gaat er bij de EBU om dat er één lijn wordt getrokken'.

Zanger Claude doet over 3 weken namens Nederland mee aan het Songfestival. Hij komt uit de Democratische Republiek Congo, maar mag de vlag van zijn geboorteland straks dus ook niet laten zien op het podium en in de green room. Het publiek in de zaal mag wel met elk soort vlag zwaaien, zolang die volgens de Zwitserse wet toegestaan is.