Welk boek krijgt de meeste stemmen en wint de NS Publieksprijs 2024? Vanavond zijn de zes genomineerde boeken bekend gemaakt. EenVandaag sprak de schrijvers over hun boeken en lezers.
De boeken die kans maken op de publieksprijs zijn, in alfabetische volgorde, 'Alkibiades' van Ilja Leonard Pfeijffer, 'Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel' van Francine Oomen, 'Ik kom hier nog op terug' van Rob van Essen, 'Luister' van Sacha Bronwasser, 'Naar zachtheid en een warm omhelzen' van Adriaan van Dis en 'Nirwana' van Tommy Wieringa.
'Alkibiades' van Ilja Leonard Pfeijffer
Deze historische roman gaat over het waargebeurde verhaal van het streven en falen van Alkibiades, de mooiste man van Griekenland. "Het is een meeslepend avonturenboek, maar tegelijkertijd wil het ook heel nadrukkelijk waarschuwen voor het feit dat de democratie niet vanzelfsprekend is."
Pfeijffer was eerder genomineerd met zijn boek 'Grand Hotel Europa'. Het contact met lezers ziet Pfeijffer als een van de bijzondere aspecten van het auteurschap: "Op een gegeven moment vervoegde zich een oudere heer aan mijn tafeltje. Toen het zijn beurt was om een handtekening te vragen, zei hij: 'Ik ben 90 jaar en ik heb mijn leven op dit boek gewacht.' Vervolgens barste hij in tranen uit. Geef mij één zo'n lezer en het werk is niet voor niets."
'Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel' van Francine Oomen
Ze heeft al meerdere kinderboeken op haar naam staan, maar dit is het eerste boek voor volwassenen van Francine Oomen. "Ik dacht dat ik klaar was met 'Hoe overleef ik', maar 'Hoe overleef ik' was nog niet klaar met mij", zegt de schrijfster. Een filmpje van een jongen van 25 ging 2 jaar geleden viral toen hij Oomen vroeg om een boek te maken over volwassenen worden. Het was het startschot om haar afgesloten reeks weer nieuw leven in te blazen.
De hoofdpersoon uit haar kinderboeken, Rosa, komt in dit boek weer terug samen met haar vrienden van vroeger. De personages ontdekken onderwerpen die dicht bij de lezers staan dankzij het onderzoek dat Oomen vooraf heeft gedaan. Ze ontving binnen 24 uur meer dan 4.000 e-mails waar veel problemen terug te brengen zijn naar één groter onderwerp, namelijk verbinding. "De verbinding die er nu is, is eigenlijk een soort schijnverbinding, maar mensen hebben daar wel ongelofelijke behoefte aan om gezond te blijven."
'Ik kom hier nog op terug' van Rob van Essen
Door middel van tijdreizen is de roman 'Ik kom hier nog op terug' een constant spel tussen waan en werkelijkheid geworden. "Ik hoop dat ik plezier en vervoering bij de lezer op kan roepen, en bijna letterlijk vervoering. Per transporter of per tijdmachine. Ik schrijf met heel veel plezier en ik hoop dat plezier ook over te kunnen dragen aan de lezer."
Het onverwachte en het onmogelijke zijn kenmerkend voor Van Essens schrijfstijl en hierdoor worden veel lezers op het verkeerde been gezet. De schrijver zegt hier zelf over: "Van tevoren ontwerp ik mijn boek niet meteen van A tot Z. Dat is voor mij ook interessant, om nieuwe wegen in te slaan. Om opeens te denken: we kunnen ook linksaf, terwijl iedereen denkt dat we rechtsaf gaan. Het mooiste is als de lezer daarin meegaat, want dan maakt de lezer ook wat mee."
'Luister' van Sacha Bronwasser
Het tweede boek van Sasha Bronwasser gaat over een au pair in de stad van de liefde, Parijs, in de jaren 80 en nu. Een spannend verhaal over volwassen worden, identiteit, en het verschil tussen kijken en zien. "Het is een coming-of-age verhaal en dat herkent natuurlijk iedereen. De twijfels die je hebt als twintiger, als jong mens, over hoe je volwassen moet worden."
De nominatie voor de publieksprijs is bijzonder voor Bronwasser: "Het voelt als een soort enorme groepsomhelzing van het lezerspubliek." Een publiek dat door de verschillende thema's in het boek ook veel verschillende leeftijden omvat: "Alles wat je meemaakt: de muziek die je hoort, de plekken waar je komt, de mensen die je ontmoet, die zijn van een heel groot belang van de rest van je leven. Die periode in je leven, dat weet iedereen nog. Of je nou 80, 60, 40 of 20 bent en er midden in zit."
'Naar zachtheid en een warm omhelzen' van Adriaan van Dis
Het genomineerde boek van Van Dis gaat over Ommie, de huishoudster van zijn grootvader die uitgroeide tot een surrogaatoma. Een vergeten hoofdstuk uit het leven van de schrijver: "We zijn lang doof gebleven voor een hele hoop stemmen uit andere werelden." Deze geschiedenis heeft hem ook verder aan het denken gezet: "Ik hoop dat mensen nadenken: wie heeft er werkelijk toe gedaan in mijn leven? En heb ik genoeg aandacht besteed aan de mensen die zo belangrijk voor mij waren?"
Van Dis won de prijs van het publiek eerder, in 1995 met zijn roman 'Indische Duinen'. De rol van het publiek is voor hem altijd al bijzonder geweest: "Het boek is niet meer van jou, mensen herkennen er iets in van hun eigen leven en dat is ook het heerlijke van lezen."
'Nirwana' van Tommy Wieringa
Een familie epos die gaat over het wereldvuur. Over hoe mensen alles om zich heen op een bepaald moment verbranden. "Van opstaan tot naar bed gaan, alles wat je doet gaat gepaard met verbranding. De boterham die we eten, douche die we nemen, de auto waarin we rijden, overal smeult een vuurtje onder, bijna letterlijk. We zijn ten diepsten vuurverslaafde wezens."
Het is niet de eerste nominatie van Wieringa, drie keer eerder was hij genomineerd met zijn boeken 'Joe Speedboot', 'De heilige Rita' en 'Dit zijn de namen'. 'Nirwana' heeft voor de schrijver een hoge urgentie: "Ik vroeg aan het publiek wie er nog een of twee generaties vooruit durft te denken en tot mijn verbijstering kwam daar uit dat bijna niemand dat durfde. Daar moet over geschreven worden."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.
