Met enige regelmaat word ik hier gevraagd om groepen jongeren toe te spreken om ze iets van de rest van de wereld te leren.  Als ‘de rest van de wereld’ word je doorgaans voor een klas geplant als een exotische entiteit. Priemende ogen verwachten iets van je. En ik ben er nooit helemaal zeker van wat dat nou precies is. Dus ik begin altijd maar ergens bij de verkiezingen en ik merk wel aan de reacties of het aanslaat. Meestal neemt mijn politieke invalshoek vrij snel een u-turn richting de drank en drugs wetten in Nederland, als de eerste vragen komen.

Vandaag werd ik verwacht op twee totaal verschillende plekken: de journalistiek studenten van de conservatieve Malone University en de jongens van de padvinderij. Ik had voor mijn eerste bezoek nog snel even de speech uitgeprint die Obama vandaag hield hier in Ohio over zijn nieuwe plannen voor de economie. (lees hier de hele toespraak) Ik dacht dat ze daar misschien naar zouden vragen. Ik had ook nog even de toespraak van McCain gelezen van vandaag, waarin hij zei een vechter te zijn die zich niet uit het veld laat slaan door zijn daling in de peilingen. Lees hier wat hij verder zei. Ik wilde mijn feiten juist hebben voor deze ongetwijfeld kritische studenten.

Maar niemand vroeg ernaar. Politiek leek ze niet zo te boeien. Op mijn vraag of ze het bijzonder vonden om te stemmen in Ohio, een belangrijke battleground staat, keken ze me niet begrijpend aan. Bijzonder? Op mijn vraag of ze wel eens gingen kijken bij de vele televisiestations en journalisten die in en uit de staat vliegen om iets te leren, keken ze me wederom raadselachtig aan.

Gek genoeg vond ik mijn gelijken bij de padvinders van een jaar of 11. Vanaf het begin af aan zaten we op een lijn: fascinatie voor details en de neiging af te dwalen. Vooral hun follow-up vragen getuigden van goed luistergedrag. Iets waar de journalisten hier op televisie nog wat van kunnen leren: Wat voor munt hebben jullie? De euro. Hoe dik is die euromunt? Ongeveer een kwart centimeter. Heb je hem wel eens tegen iemand aan willen gooien? Ja. Wat denk je dat er dan was gebeurd. Blauwe plek, als ik goed had gegooid. Hoe lang denk je dat zo’n blauwe plek dan blijft? Paar dagen. Waarom heb je dat dan nooit gedaan? Weet niet. Te braaf denk ik. Vind je het erg dat je dat bent. Ja, soms.

Goeie corner-techniek van die jongens. Ik wilde nog wel even doorgaan. Maar de scout-master greep in. Heeft Nederland een president? Het gemompel hield het in het midden tussen ja en nee. Nederland heeft een koningin, zei ik dus maar om ze uit hun lijden te verlossen. Het kon ze duidelijk geen moer schelen. Dragen jullie geweren, was hun verrassende wedervraag. Altijd een goede techniek om te gebruiken. Zie hem hier weinig voorbijkomen in de verkiezingsverslaggeving. Nee. Waarom niet? Dat mag niet, dat vinden we gevaarlijk. Maar hoe kun je jezelf dan verdedigen? Een rake klap uitdelen. Ja maar wat als iemand anders wel een geweer heeft? Dan heb ik pech. Kun je dan niet een paintball pistool meenemen? Zou kunnen. Ik kan ook heel hard wegrennen. Kun je hard rennen dan? Ja. Maar niet zo snel als een kogel. Weet je hoe snel een kogel gaat? Nee, maar zeker sneller dan ik kan rennen.

Ik ben benieuwd hoe McCain en Obama het er op het hakblok van deze enthousiaste padvinders vanaf hadden gebracht. In elk geval waren ze lang niet zo makkelijk weggekomen als ze hier doen op de nationale tv, met saaie debatten en voorspelbare interviews. Ik hoop dat deze jongens dezelfde nieuwsgierigheid bewaren als ze over een paar jaar mogen gaan stemmen. Van de journalistiek studenten op Malone University moeten ze het vooralsnog niet hebben voor hun toekomstige informatie.

Na een urenlang spoedoverleg tussen de coalitiepartijen en premier Dick Schoof gisterenavond, gingen de overleggen vandaag verder. En daarbij worden de ergernissen tussen de partijen steeds groter, ziet ook politiek commentator Joost Vullings.

De Russische president Vladimir Poetin is voorstander van een bestand met Oekraïne, mits het leidt tot duurzame vrede. Dat liet hij weten tijdens een persconferentie. Toch houdt Ruslandkenner Helga Salemon een slag om de arm: "Poetin zal blijven stoken".

Eerder deze week bereikte de Verenigde Staten met Oekraïne een akkoord voor een wapenstilstand van dertig dagen. En nu lijkt Rusland voorzichtig de deur open te doen naar onderhandelingen. Maar dat kan alleen als er sprake is van een duurzame vrede. Of dat kan met het Amerikaanse voorstel, is volgens de Russische president nog niet duidelijk.

Staatstelevisie benadrukt Russische successen

Opvallend is dat de Russische staatstelevisie vooral de successen benadrukt, zoals het bezoek van Poetin aan Koersk en de Russische troepen die daar terrein terugwinnen. De vredesonderhandelingen zijn nauwelijks aan bod gekomen.

Volgens Salemon wil Poetin daarmee laten zien: we zijn aan de winnende hand. "Dus daar gaat het de hele week over in de journaals."

Geschiedenisboeken

Bovendien lijkt Poetin niet uit te zijn op vrede als er niet aan zijn eisen wordt voldaan. "Het lijkt alsof hij bedacht heeft dat hij de geschiedenisboeken in wil als de man die Oekraïne weer in de Russische invloedssfeer bracht. Hij is natuurlijk ook al een oude man", vertelt Salemon.

"Als je het volk in dit land rijp wil maken voor een vrede, dan praat je niet zoveel over oorlog. Als het al over onderhandelingen ging, was het vanuit het oogpunt dat Oekraïne zich toch niet aan afspraken zou houden."

Oorlogseconomie

Rusland wordt sinds de start van de oorlog met Oekraïne aan allerlei sancties onderworpen, door zowel de Europese Unie als de Amerikanen. "Eigenlijk draait de economie daar nu op oorlog. Dus als die oorlog ophoudt, dan stort de economie in."

Ook daarom acht Salemon de kans op vrede klein. "Poetin weet dat in vredestijd het land economisch niet gezond kan worden. Met een vrede wint hij daarom helemaal niet."

Eisen

Het land lijkt alleen akkoord te willen gaan met vredesonderhandeling of een staakt-het-vuren als aan al haar eisen wordt voldaan. "Ze willen bijvoorbeeld geen gebieden teruggeven. Geen internationale troepen op Oekraïens grondgebied."

En dat dat een flinke eisenlijst is, weten ze. "Poetin weet dat Oekraïne nooit akkoord kan gaan met alle eisen, dat is voor hen een breekijzer. In ieder scenario is voor Poetin oorlog voordeliger dan vrede."

Trump

Ook de Amerikaanse president Donald Trump zal daarin weinig verschil maken. "Ook als Trump zou zeggen: de Russen houden zich niet aan afspraken, ik steun Oekraïne weer voluit... Dan heeft Rusland gewoon de oude vijand terug. En dat zie je ook op televisie: in de propaganda wordt rekening gehouden dat de VS zich ook kan afzetten tegen Rusland."

"Wat je dan ook hoort: als de VS weer die vijandige houding aanneemt, is het beter om door te vechten." Bovendien zou ook als er wel een akkoord komt, Poetin niet meer te vertrouwen zijn. "Hij heeft vaker laten zien: aan afspraken houdt hij zich niet. Poetin houdt in feite Trump aan het lijntje."