Natuurlijk is er over nagedacht. Dat van die doofpot noemen en zeggen dat ie er niet is.  Hoe zou dat eigenlijk zijn gegaan? Oosting op het ministerie van Veiligheid en Justitie: “Heren, kan mij hier iemand vertellen of er ergens in dit gebouw een doofpot is”.

“Ja, eh, we zullen het voor u nagaan , maar we kunnen niks beloven”. En dus stond er in Oosting Deel 2 over de Teevendeal dat er geen sprake is van “de situatie van een doofpot”.

En dat van de slechte regie aan de top is ook zoiets. In Oosting Deel 2 lees je ergens dat VVD-minister Blok , toen ie kort even de opgestapte Opstelten moest vervangen, een “ontredderd” departement aantrof. Kan zijn, maar de omerta , de geheimhoudingsplicht,  was behoorlijk goed geregisseerd. Zo is de later opgestapte staatssecretaris Teeven, en dé man van de deal,  door zijn baas Opstelten nooit gevraagd: “Zeg Fred, hoe zit dat nu met die deal van jou. Jij hebt het geheugen van een olifant, dus vertel eens precies hoe het zit.…”.

Nee, ik denk eerder dat Opstelten met de handen wegwuivend heeft gezegd: “Fred, ik wil er niks over weten want als ik het weet moet ik het uiteindelijk ook vertellen en politiek verkopen. Dus dat gaan we niet doen”.

Die Teevendeal is stilgehouden omdat Justitie er eigenlijk nooit mee akkoord had moeten gaan. Dat was al geconcludeerd in Oosting Deel 1. En het hele verhaal op straat gooien kan ook niet, omdat er dan mogelijk een hoop mensen worden omgelegd. Dat laatste heeft Teeven zelf wel eens laten doorschemeren. Strikt genomen is dit het hele verhaal.

Zijn in de Complete Works van Oosting  (achthonderd pagina’s) alle feiten op tafel gekomen. “Ja, alles is boven water gekomen”, zegt Oosting. Ik denk het niet, ondanks het frame.

Een frame is het ideale recept in de politieke keuken. Het is een geconstrueerd beeld of verhaal, bedacht om een mogelijk andere versie, een ander verhaal, te verdringen. Simpel gezegd, een goed bedacht frame kan helpen om ons denken een bepaalde richting op  te sturen. “Er zijn tien miljoen banen in Nederland”, is ook zo iets. Het klinkt aantrekkelijker dan te melden dat er nog steeds ruim een half miljoen mensen naar een baan zoeken, en dat werkloze ouderen het sowieso wel kunnen vergeten. Zo zegt de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb dat hij graag meedoet aan een leiderschapsverkiezing, maar niet zo lang Diederik Samsom er nog zit. Zou niet netjes zijn, zegt Aboutaleb. Je kan het evenzogoed uitleggen dat Aboutaleb vindt dat Samsom moet opstappen, want hij wil immers graag meedoen aan een verkiezing voor het leiderschap. Als hij een vertrek van Samsom een ramp voor de PvdA zou vinden had hij het wel gezegd.

Zo gaat het bijvoorbeeld negen maanden voor de verkiezingen plots heel goed met alles in dit land. Ik hoorde de premier zeggen dat het begrotingstekort daalt, de staatsschuld minder wordt en er meer geld gaat naar kinderopvang. Ik heb de successen en de cadeaulijst ingekort. Let er maar eens op de komende tijd. De verkiezingen komen er aan, dus op het Binnenhof gaat vaak mooi weer worden aangekondigd. Wij ,het journaille, zijn van het slechte weer. Want ook wij kunnen framen. 1-0 is gewonnen, maar je kan ook schrijven: de winst valt tegen. Waarmee dit blog een pleidooi is voor gezond wantrouwen.

Kees Boonman , politiek commentator.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.