De zaak-Beernink: de macht van de gemeente

Anne en Bert Beernink kopen veertien jaar geleden hun droomhuis in de gemeente Hengelo. Ze investeren acht ton in hun woning met de verwachting daar samen oud te worden. Maar nu is hun huis niets meer waard. Hoe kon dit gebeuren?

Pal naast het woonhuis van Anne en Bert Beernink is in 2002 een kinderdagcentrum gebouwd voor kinderen met een meervoudige verstandelijke beperking. De achtertuin van hun woning grenst aan de speeltuin van het kinderdagcentrum. De WOZ-waarde van hun huis is hierdoor vier ton gedaald. De familie Beernink zit klem: “We kunnen niet weg omdat ons huis onverkoopbaar is. We kunnen ook niet blijven want we worden gek van het lawaai.” 

De geluidshinder is niet het enige probleem. Achteraf blijkt dat de gemeente Hengelo heeft gesjoemeld met de bestemmingsplannen. Er was haast bij want de subsidiestromen liepen af en moesten op het laatste moment nog binnen gehaald worden. Onderliggende documenten waarop bouwplannen en wijzigingen van bestemmingsplannen zijn gebaseerd, zijn verdwenen. En dat is in strijd met de archiefwet, want een gemeente is altijd verplicht de dossiers twintig jaar te bewaren. 

Morele verantwoordelijkheid

De familie Beernink strijdt al jaren tevergeefs voor erkenning van hun probleem maar stuit op een muur van onwil en procedures. De gemeente Hengelo geeft toe dat er fouten zijn gemaakt maar de zaak is inmiddels onherroepelijk geworden. En burgemeester Sander Schelberg ziet de kwestie tegenwoordig liever als een gewone burenruzie, waarin de gemeente geen partij is. Volgens de gemeente is de zaak rechtmatig. Dat mag dan wel zo zijn, "maar er is ook zoiets als morele verantwoordelijkheid voor de inwoners van je stad", aldus voormalig wethouder van GroenLinks, Henk Nijhof.

De advocaat van de familie, Bernard Tomlow, begrijpt niet waarom de gemeente zich zo rigide opstelt: "Zij zijn dienaren van het algemeen belang. En als je het eigenbelang van een gemeente gaat vermengen om bepaalde zaken voor elkaar te krijgen, begint het te stinken. Dat is gewoon corruptie. Als je vervolgens iedereen laat zwijgen, lijkt het gewoon maffia."

Dat is gewoon corruptie. Als je vervolgens iedereen laat zwijgen, lijkt het gewoon maffia.

De ombudsman

Ook letselschade-expert en mediator Yme Drost vindt het een ongelooflijke zaak waarin de familie Beernink de dupe is geworden van dubieus handelen van de gemeente Hengelo. Drost: “Ik vind dat de gemeente maar één ding kan doen: koop het huis over of koop de familie uit. Pas dan is de fout hersteld en gedraag je je als een betrouwbare overheid”.

Drost zet vraagtekens bij het onderzoek van de gemeenteraad en de rol van de Regionale Ombudsman, die de klacht van de familie moest behandelen. Als inwoners van de gemeente Hengelo konden Bert en Anne Beernink niet terecht bij de Nationale Ombudsman. "Wat weinig mensen weten, is dat niet alle gemeentes zijn aangesloten bij de Nationale Ombudsman. In deze zaak is de ombudsman niet onafhankelijk. Een gemeentelijke ombudsman die de eigen gemeente controleert, dat is als de slager die zijn eigen vlees keurt.”

“Elke burger, in welke gemeente dan ook, zou toegang moeten hebben tot de nationale ombudsman, de overheid moet betrouwbaar zijn en daar ontbreekt het hier aan.” Hier kunt u zien of uw gemeente is aangesloten bij de Nationale Ombudsman.

EenVandaag is bij de familie Beernink en spreekt in deze reportage met verschillende partijen die bij de zaak betrokken zijn: Henk Nijhof, Bernard Tomlow, Yme Drost. Ook spreken we Erik Roelofsen van de Nederlandse Stichting Geluidshinder. Hij deed onafhankelijk onderzoek naar deze zaak. Het volledige rapport staat rechtsboven op deze pagina.

EenVandaag maakte in 2012 al een reportage over deze zaak. Bekijk die hier terug: