Waarom ben jij de politiek in gegaan of wil jij de politiek in? Die vraag stelden we met Ons Belang aan mensen. Bij Appie van der Beek (54) begon het als baldadigheid, maar werd al vrij snel serieus. In 2005 raakte Appie met wat vrienden betrokken bij het verenigingsleven in Doesburg (11.000 inwoners). “En wij hadden wat onvrede over hoe de politiek met dat verenigingsleven omging.”

De concrete casus waar het allemaal mee begon: een voetbalvereniging moest verplaatsen naar een locatie buiten de stad. Dat ging er niet in bij Appie en zijn vrienden. “De jeugd moest daardoor stukken verder fietsen. We hebben wat artikelen geschreven en politieke partijen opgezocht. Toen bedachten we: we kunnen ook zelf politiek actief worden en het proberen te regelen? Wie A zegt, moet ook B zeggen.”

'We wilden zélf iets doen'

Die ongewenste verhuizing was eigenlijk de druppel. “We hadden al langer het idee dat burgers niet volledig mee konden doen. Wij wilden de mensen uit Doesburg wél die stem geven, om zo meer aandacht aan de wijken en de wensen van de stad te geven”, vertelt Appie. Daarom richtten ze een partij op: Stadspartij Doesburg.

Zonder enige kennis was dat toch even wennen. “We moesten geld ophalen, campagne voeren. Maar ja, hoe doe je dat? We hebben vrij veel uit eigen zak betaald, iedereen had nog wel een printer om de flyers te drukken. En bij een commissievergadering gingen we met de pet rond, om zittende partijen te vragen bij te dragen aan het inschrijfgeld.”

“Na de verkiezingen had de partij meteen twee zetels. Dat was vreemd, we kwamen in een coalitie terecht en moesten een wethouder leveren. Dat is nu een van de langst zittenden, hij is al twaalf jaar wethouder.”

'Het was lastig, maar we lazen veel'

Het raadswerk bleek pittig. “We moesten enorm veel lezen, hele bossen aan papieren”, blikt hij terug. “We wisten heel veel niet. Maar langzaam maar zeker  werden we door al dat leeswerk specialisten op bepaalde onderwerpen”, vertelt hij.

Na acht jaar als fractie-assistent gewerkt te hebben, werd Appie vorige periode zelf ook raadslid. “Ik vind het fantastisch dat ik dit mag doen.” Mede door de Stadspartij zijn wegen en parkeerplaatsen verbeterd, is er meer groen gekomen en is er aandacht gekomen voor historische panden in de binnenstad. “Als ik door Doesburg fiets en ik zie links en rechts wat er mede door ons verbeterd is, dan geeft dat enorm veel voldoening. kunnen als lokale partij écht iets voor elkaar krijgen.”

Alle politieke kleuren samen

Volgens Van der Beek is ‘zijn’ Stadspartij Doesburg de enige echte lokale partij. “De landelijken zeggen dat ook, maar wij zijn er echt alleen voor Doesburg. We hebben een SP’er, een VVD’er, een PvdA’er. Dat zorgt ook voor veel discussie. Sommige partijen zie ik hun fractievergadering in gaan, dan komen ze een half uur later naar buiten. Bij ons is drie uur vergaderen al vrij kort”, lacht hij. Dan, serieuzer: “Maar daardoor kunnen we veel beter een standpunt formuleren, zonder dat we landelijke richtlijnen aan hoeven te houden. We zijn rechts van het midden, maar kunnen ook zó over links gaan.”

Allemaal zijn ze nog steeds actief in het verenigingsleven, volgens Van der Beek een belangrijke voorwaarde voor het raadswerk. “Als iemand ergens mee zit, word ik daar op de vereniging op aangesproken. Dan kan je ook uitleggen waarom bepaalde keuzes worden gemaakt. Soms zijn mensen minder blij. Dat is niet altijd leuk, maar het uitleggen helpt wel.”

De praat van de straat...

De kritiek komt dus ook in de vrije tijd langs. “Dat hoort erbij. Wat we daar horen, nemen we weer mee naar het gemeentehuis. We zijn ook niet alleen tijdens de campagne op straat te vinden, maar eigenlijk altijd. Dat wordt gewaardeerd. Wij houden ons aan de uitspraak: de praat van de straat is een daad in de raad”, besluit Appie.

Meer van dit soort verhalen? Volg dan de Facebookpagina van Ons Belang

Het Amerikaanse bedrijf Uber wil vanaf 2026 zelfrijdende taxi's aanbieden in Europa. Het bedrijf werkt nu samen met de Chinese ontwikkelaar Momenta om dit voor elkaar te krijgen. Maar is Nederland daar klaar voor? "Infrastructuur is goed geregeld."

Ruim 180 Surinamers hebben een verblijfsvergunning gekregen die ze na de onafhankelijkheid in 1975 zijn kwijtgeraakt. Maar door strenge eisen zijn er ook afwijzingen. Dat moet anders, vindt gemeente Amsterdam. "Het leidt tot schrijnende situaties."

Naast de verblijfsvergunningen die zijn afgegeven, zijn er nog ongeveer 25 in behandeling. Een van de mensen die nu al succesvol gebruik heeft kunnen maken van de regeling is Jayant Ganesh uit Den Haag. Hij woonde bijna 25 jaar zonder papieren in Nederland, maar krijgt nu een verblijfsvergunning.

'Ik kon die beslissing niet zelf nemen'

"Ik ben er heel erg blij mee, het neemt alle angst en stress weg. Ik hoef niet meer op de straat te lopen en bang te zijn dat ik word opgepakt en uitgezet", vertelt hij. "Het is een opluchting en het geeft ons ook de erkenning die wij verdienen, gezien het feit dat wij ons Nederlandschap nooit hebben afgestaan."

Ganesh was nog een kind toen Suriname onafhankelijk werd. "Ik kon dus niet de beslissing nemen of ik Nederlander wilde blijven of Surinamers wilde worden."

25 jaar ongedocumenteerd

In 2000 komt hij op zijn 29ste naar Nederland, maar papieren krijgt hij niet. "Gelukkig had ik hier een netwerk van familie en vrienden die mij opvingen. Ik heb meerdere keren bij de IND aangeklopt de afgelopen 25 jaar, maar steeds zonder succes."

Nu Ganesh wel een verblijfsvergunning heeft, voelt hij zich weer een vrij mens: "Ik kan nu legaal werk zoeken, ik kan in aanmerking komen voor een huurwoning en het belangrijkste, ik kan nu gewoon over straat lopen zonder dat ik bang ben dat er iets gebeurt."

Eenmalige speciale regeling

Om Surinamers als Ganesh tegemoet te komen, kwam voormalig staatssecretaris Van der Burg afgelopen jaar met een eenmalige, speciale regeling, waar Surinaamse oud-Nederlanders tussen 1 januari en 1 juli van dit jaar gebruik van kunnen maken.

Iedereen die geboren is voor 25 november 1975, de dag dat Suriname onafhankelijk werd, en die kan aantonen dat hij of zij langer dan 10 jaar in Nederland woont, komt in aanmerking voor een verblijfsvergunning.

500 zaken afgewezen

Maar die laatste eis, 10 jaar onafgebroken in Nederland wonen, zorgt er nu voor dat ruim 500 zaken van Surinaamse oud-Nederlanders zijn afgewezen. Zij konden niet bewijzen dat ze meer dan 10 jaar in Nederland woonden.

"Veel mensen vallen hierdoor buiten de boot", merkt wethouder van Amsterdam Rutger Groot Wassink. Zijn gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering van de regeling.

'Historisch onrecht'

Om deze groep mensen toch te helpen, pleit hij voor het verkorten van de eis, van 10 naar 5 jaar: "Zodat meer mensen gebruik kunnen maken van deze regeling."

"We hebben het hier over Nederlanders die ten onrechte niet de Nederlandse status hebben gekregen", gaat de wethouder verder. "Ik vind dat historisch onrecht en dat kunnen we nu rechtzetten."

Schrijnende situaties

Hij voorziet grote problemen voor deze groep als ze ongedocumenteerd blijven. "Het is voor die mensen buitengewoon vervelend en het leidt ook tot schrijnende situaties."

"Ze moeten dan illegaal wonen, illegaal werken en ze hebben geen toegang tot zorg. Het is een buitengewoon ingewikkeld bestaan voor deze mensen", aldus Groot Wassink.