Wat is je droom? Dat werd alle medewerkers van de AVRO enige tijd geleden tijdens bijeenkomsten over de missie en visie van de AVRO gevraagd. Privé of werk, het mocht allebei. Hebben jullie geen donder mee te maken, dacht ik in eerste instantie. Maar aangezien ik in mijn groepje de enige leek die er geen zin in had haar geheimen te verklappen, zwichtte ik toch.

We moesten m opschrijven, vertellen en tot mijn grote afgrijzen zelfs tekenen. Ik deed het met gene. Want zo verheffend vond ik mijn droom niet. Hij luidde: 'Ik wil een grote reis over de wereld maken en daarin

10 tot 12 mensen proberen terug te vinden, die ik ooit tijdens mijn werk heb ontmoet, en die op de een of andere manier indruk op mij hebben gemaakt. Of omdat ze hun nek uitsteken voor andere mensen, of in een kwetsbare positie zitten, of in de verdrukking door bijvoorbeeld een verkeerd regime'. Ik had dat samen met mijn partner willen doen, nadat ik zou zijn gestopt (!) met werken. Want ik wilde zonder camera, en zonder verplichtingen ten opzichte van mijn werkgever.

Want daar zit hem voor mij de crux:

In ons werk gebruiken (misbruiken) wij heel vaak mensen. We racen er als een wervelwind langs, vragen ze via een tolk zonder blikken of blozen de meest persoonlijke, soms impertinente dingen, laten ze allerlei handelingen talloze keren opnieuw doen zonder dat ze begrijpen waarom, bewerken ze om alles in ons tijdschema te doen, zijn aardig en begripvol totdat we ons verhaal binnen hebben, slaan de aangeboden - soms al geprepareerde maaltijd - tegen alle fatsoensnormen in af en verlaten “de place-delict” vervolgens zo vlot mogelijk om elders aan het bier te gaan. Onze slachtoffers in verbazing achterlatend.

Wij hebben een mooi verhaal, zij staan met lege handen. Want na onze uitzending horen de meeste mensen niets

meer van ons. Het leven is geven en nemen. Maar zij zijn de gevers, en ik ben de nemer. Zo voelt het. Ik zie mezelf niet als overgevoelig maar het zit me al jaren dwars. Van een aantal mensen wil ik heel graag weten hoe het ze is

vergaan. Maar vooral ook hoe zij mijn komst, en alles erom heen, zelf hebben beleefd. Door ze op te zoeken kan

ik in ieder geval laten merken dat ze - in ieder geval in mijn gedachten - er als mens toe doen. En niet uitsluitend als verhaal.

Zoals gezegd, ik had dat samen met mijn partner (zeer betrokken geluidsman en net zo'n reisgek als ik), willen doen. Maar helaas gingen we uit elkaar, en daarmee vervloog eigenlijk ook mijn droom. Want een jaar alleen de wereld rond, dat zag ik me zo snel niet doen.

En toen kwam dus die vraag: vertel ons je droom. Ik deed het, met tegenzin, en tot mijn verrassing werd MIJN droom uiteindelijk uit al die dromen (MET applausmeter, ha ha ha) verkozen om te worden uitgevoerd! Ik was echt verbaasd, want bijzonder vond ik 'm dus niet. Verslaggevers die terugwillen naar mensen die ze hebben ontmoet, dat hebben we vaker gehoord en gezien. Het verschil zat 'm erin - dat begreep ik wel door de vele gesprekken met anderen - dat ik gedreven word door betrokkenheid en verantwoordelijkheidsgevoel. En bereid ben mezelf een spiegel voor te houden.

Het heeft wat tijd gekost, maar uiteindelijk hebben de AVRO en EenVandaag het mogelijk gemaakt dat ik terug kon naar 4 mensen. Met de bedoeling er een programma van te maken, dat wel. Collega Ralph Stam en ik zijn sinds afgelopen zomer gaan zoeken naar de mensen op mijn lijst. Van de meeste wist ik niet waar ze woonden of dat ze uberhaupt nog leefden. Niet alles is gelukt. Sommigen mensen bleken te zijn overleden. En er waren er ook die we wel hebben gevonden, maar niet opnieuw wilden worden gefilmd. Of niet op dit moment.

Na een urenlang spoedoverleg tussen de coalitiepartijen en premier Dick Schoof gisterenavond, gingen de overleggen vandaag verder. En daarbij worden de ergernissen tussen de partijen steeds groter, ziet ook politiek commentator Joost Vullings.

De Russische president Vladimir Poetin is voorstander van een bestand met Oekraïne, mits het leidt tot duurzame vrede. Dat liet hij weten tijdens een persconferentie. Toch houdt Ruslandkenner Helga Salemon een slag om de arm: "Poetin zal blijven stoken".

Eerder deze week bereikte de Verenigde Staten met Oekraïne een akkoord voor een wapenstilstand van dertig dagen. En nu lijkt Rusland voorzichtig de deur open te doen naar onderhandelingen. Maar dat kan alleen als er sprake is van een duurzame vrede. Of dat kan met het Amerikaanse voorstel, is volgens de Russische president nog niet duidelijk.

Staatstelevisie benadrukt Russische successen

Opvallend is dat de Russische staatstelevisie vooral de successen benadrukt, zoals het bezoek van Poetin aan Koersk en de Russische troepen die daar terrein terugwinnen. De vredesonderhandelingen zijn nauwelijks aan bod gekomen.

Volgens Salemon wil Poetin daarmee laten zien: we zijn aan de winnende hand. "Dus daar gaat het de hele week over in de journaals."

Geschiedenisboeken

Bovendien lijkt Poetin niet uit te zijn op vrede als er niet aan zijn eisen wordt voldaan. "Het lijkt alsof hij bedacht heeft dat hij de geschiedenisboeken in wil als de man die Oekraïne weer in de Russische invloedssfeer bracht. Hij is natuurlijk ook al een oude man", vertelt Salemon.

"Als je het volk in dit land rijp wil maken voor een vrede, dan praat je niet zoveel over oorlog. Als het al over onderhandelingen ging, was het vanuit het oogpunt dat Oekraïne zich toch niet aan afspraken zou houden."

Oorlogseconomie

Rusland wordt sinds de start van de oorlog met Oekraïne aan allerlei sancties onderworpen, door zowel de Europese Unie als de Amerikanen. "Eigenlijk draait de economie daar nu op oorlog. Dus als die oorlog ophoudt, dan stort de economie in."

Ook daarom acht Salemon de kans op vrede klein. "Poetin weet dat in vredestijd het land economisch niet gezond kan worden. Met een vrede wint hij daarom helemaal niet."

Eisen

Het land lijkt alleen akkoord te willen gaan met vredesonderhandeling of een staakt-het-vuren als aan al haar eisen wordt voldaan. "Ze willen bijvoorbeeld geen gebieden teruggeven. Geen internationale troepen op Oekraïens grondgebied."

En dat dat een flinke eisenlijst is, weten ze. "Poetin weet dat Oekraïne nooit akkoord kan gaan met alle eisen, dat is voor hen een breekijzer. In ieder scenario is voor Poetin oorlog voordeliger dan vrede."

Trump

Ook de Amerikaanse president Donald Trump zal daarin weinig verschil maken. "Ook als Trump zou zeggen: de Russen houden zich niet aan afspraken, ik steun Oekraïne weer voluit... Dan heeft Rusland gewoon de oude vijand terug. En dat zie je ook op televisie: in de propaganda wordt rekening gehouden dat de VS zich ook kan afzetten tegen Rusland."

"Wat je dan ook hoort: als de VS weer die vijandige houding aanneemt, is het beter om door te vechten." Bovendien zou ook als er wel een akkoord komt, Poetin niet meer te vertrouwen zijn. "Hij heeft vaker laten zien: aan afspraken houdt hij zich niet. Poetin houdt in feite Trump aan het lijntje."