Het lukt de overheid al 10 jaar op rij niet om kinderen uit arme gezinnen aan het sporten te krijgen, terwijl er veel geld in wordt geïnvesteerd. Buurtsportcoach Pim staat voor een uitdaging: hoe krijg je deze kinderen aan het sporten?

Pim de Ruijter is buurtsportcoach in Nijmegen. Hij werkt al 3 jaar lang in Dukenburg, één van de vijf wijken waar gratis activiteiten worden georganiseerd. Zo kunnen kinderen zich drie keer per week inschrijven om samen te sporten.

Drempels om te sporten

"Kinderen op de basisschool willen altijd sporten," zegt Pim, "maar soms zijn die mogelijkheden er niet. Door bijvoorbeeld een taalachterstand, cultuurverschillen of simpelweg geen vervoer naar de sportclub. Dat kan als een drempel voelen."

Volgens hem is het soms best lastig om kinderen uit arme gezinnen te bereiken. "Hun ouders hebben geen geld om de contributie en sportkleding te betalen. Ze weten vaak niet dat er bij elke gemeente potjes zijn waar ze gebruik van kunnen maken. Ik ben er als buurtsportcoach om ze daarop te wijzen."

Bron: EenVandaag

Sociaaleconomisch milieu

Kinderen uit arme gezinnen sporten minder dan kinderen uit rijke gezinnen, blijkt uit onderzoek van het Mulier Instituut, in opdracht van onder meer het Kenniscentrum Sport en Bewegen. Tien jaar geleden was er een soortgelijke conclusie uit het onderzoek.

Minder dan de helft van de kinderen tussen de 4 en 11 jaar uit arme gezinnen, sport wekelijks. Driekwart van de kinderen uit rijke gezinnen sport wekelijks.

1 op de 12 minderjarigen groeit op in armoede

In de hogere leeftijdscategorie tussen de 13 en 17 jaar is ook een verschil te zien dat samenhangt met het sociaaleconomische milieu waarin de kinderen opgroeien. 59 procent van de kinderen uit arme gezinnen sport wekelijks, tegenover 86 procent van de kinderen uit gezinnen met een hoog inkomen.

Volgens het Mulier-onderzoek, groeit een op de twaalf minderjarigen in Nederland op in armoede. Zij leven in gezinnen waar nauwelijks kan worden voorzien in de basisbehoeften, zoals voedsel, kleding en wonen. Voor een echtpaar met twee kinderen gaat het om minder dan 2.100 euro netto per maand.

Stichtingen en miljoenen euro's

Er wordt van alles gedaan om kinderen aan het sporten te krijgen. Zo worden er stichtingen opgericht en miljoenen euro's tegenaan gegooid. Toch blijkt het volgens het Mulier-onderzoek in de praktijk niet goed van de grond te komen.

Hoe het kan? Een lastige vraag, zegt Pim. "We zijn echt op de goede weg hier in Nijmegen. Maar er zijn zeker ook nog stappen te zetten. Het belangrijkste is om het gesprek aan te gaan en zichtbaar te zijn in de wijk, zodat mensen weten dat ze naar mij als buurtsportcoach toe kunnen stappen."

Ouders actief benaderen

Pim en zijn collega's zijn al een aantal jaar actief in de wijken met hun activiteiten, maar ze gaan vanaf nu ouders zelf actiever benaderen.

"Als kinderen zich aanmelden voor onze gratis activiteiten moeten ze ook aangeven of ze al ergens sporten. Op die manier hopen we beter zicht te krijgen op welke kinderen wel of niet sporten. Als dit niet het geval is, kunnen wij met de ouders het gesprek aangaan. We proberen samen te kijken wat de mogelijkheden zijn om te gaan sporten bij een sportclub en eventuele drempels kunnen we wegnemen."

De druk van China op Taiwan wordt steeds groter. Met grootschalige militaire oefeningen rondom het eiland groeit de vrees voor een invasie. Gaat China nu echt proberen Taiwan zich opnieuw toe te eigenen? "Dit moeten we zien als het nieuwe normaal."

'Eenheid van kabinetsbeleid': voor en tijdens het Kamerdebat over de lintjesaffaire gaat het er veel over. Meerdere politici vinden dat minister Marjolein Faber aan deze eenheid morrelt. Maar wat betekent het precies? "Ze moeten met één mond spreken."

Afgelopen weekend werd duidelijk dat minister Marjolein Faber van de Asiel en Migratie weigert te tekenen voor koninklijke onderscheidingen voor vrijwilligers die zich hebben ingezet voor vluchtelingen en asielzoekers. Als oplossing zullen premier Dick Schoof en minister van Binnenlandse Zaken Judith Uitermark hun handtekening zetten. Maar volgens critici staat de 'eenheid van kabinetsbeleid' hierdoor op het spel.

Met één mond spreken

Het kabinet moet met één mond spreken, legt politiek commentator Joost Vullings uit. Dat is volgens hem een van de kernwaarden van het Nederlands staatsbestel. "Je moet het eigenlijk zo voor je zien: je mag als minister best je eigen mening hebben, maar die bespreek je dan alleen in de ministerraad met alle ministers achter gesloten deuren."

"Maar als er dan uiteindelijk een besluit wordt genomen, dan sta je daar met z'n allen achter en draag je dat ook uit", gaat hij verder. "Want anders heb je als kabinet natuurlijk buitengewoon weinig gezag als vervolgens iedere minister alsnog zijn eigen mening gaat geven. En dat is dus hier het geval."

Niet de eerste keer

Toch is het niet voor het eerst dat een minister uitspreekt dat hij of zij het niet eens is met de rest van het kabinet. Zo keerde Mona Keijzer, toen nog staatssecretaris van Economische Zaken, zich in 2021 tegen een in de ministerraad genomen besluit over het coronatoegangsbewijs. Zij stapte uiteindelijk niet zelf op, maar werd ontslagen door toenmalig premier Mark Rutte: een uitzonderlijk besluit.

Het Kamerdebat vandaag gaat dan ook niet alleen om een eventueel excuses van minister Faber, maar ook om leiderschap van premier Schoof, vertelt Vullings. "Het is de bedoeling dat hij tegen zijn minister zegt: 'Luister, wij willen dat deze lintjes worden uitgedeeld aan die mensen. En we willen ook dat iedereen dat uitdraagt en er niet één iemand zegt het er niet mee eens te zijn.'"

'Kabinet is als voetbalteam'

Partijleider Mirjam Bikker van de ChristenUnie vergelijkt het kabinet met een voetbalteam. "Als je gaat spelen in verschillende stijlen, wordt het geen wedstrijd. En een belangrijke regel is: het kabinet regeert, en gaat als het goed is aan de slag met wetsvoorstellen, en de Kamer controleert."

"Maar als de ene minister zegt 'ik vind het een goede wet' en de andere 'ik vind het een slechte wet', dan kan de Kamer dat niet meer controleren", benadrukt ze over het belang van 'eenheid van kabinetsbeleid'. "Wat je persoonlijk op een verjaardag vindt, is tot daaraan toe. Maar als minister spreek je dezelfde woorden als je collega's, want je bent het met elkaar eens."

'Niet alleen excuses, ook tekenen'

Ook GroenLinks-PvdA-leider Frans Timmermans is niet te spreken over de huidige situatie. Volgens hem is eenheid juist nu nodig. "Kijk eens in wat voor tijd we leven: op 2 uur vliegen is er een oorlog gaande, vandaag kondigt Trump handelsmaatregelen aan die Nederland hard kunnen raken", somt hij op. "Dan moet je een eensgezind landsbestuur hebben en dat hebben we niet, ze maken alleen maar ruzie."

Het is volgens hem dan ook belangrijk dat Faber niet alleen haar excuses aanbiedt, maar ook zelf de aanvragen voor de lintjes ondertekent. "Dat moet ze beloven, want dat is dan eenheid van kabinetsbeleid. En dat ze iedere volgende aanvraag - die ongetwijfeld zal komen - ook zal tekenen. Daarmee herstel je het vertrouwen in het decoratiestelsel."

Herhaling voorkomen

Chris Stoffer van de SGP sluit zich hierbij aan en benadrukt hoe belangrijk die eenheid is. "Het is altijd zo geweest en zie in wat voor rommeltje we nu terechtkomen." Daarom vindt hij het ook belangrijk dat premier Schoof uiteindelijk toch aanwezig is bij het Kamerdebat. "Het gaat nu over het hele kabinet", zegt Stoffer. "Hij moet ingrijpen en zorgen dat het niet nog een keer gebeurt."

Ook Vullings ziet dat alle ogen nu op de premier gericht zijn, zegt de politiek commentator tot slot. "Vijf lintjes zijn misschien een kleine kwestie, maar als je nu niet optreedt, dan kan het nog een keer gebeuren."