Het voelt misschien korter, maar al sinds half maart geldt: werk thuis wanneer mogelijk. Dat de muren intussen op je afkomen, is dan ook goed voor te stellen. Sommigen wilden dit niet laten gebeuren en werken vanuit een wel heel speciale thuiswerkplek.

Zo bedacht Ingrid van Rijen zich geen moment in maart. Ze besloot de caravan uit de stalling te halen, op de oprit te zetten en daar in te gaan werken. "Ik dacht in maart toen het advies kwam: 'Help!'"

Alleen naar binnen om te plassen

Ingrid werkt als kindervoedingscoach en helpt met haar eenmanszaak Plien's foodclub gezinnen om op een makkelijke manier gezonder te eten. "Ik heb een flexwerkplek, maar daar kon ik dus op een gegeven moment ook niet meer heen", vertelt ze. "De kinderen bleven ook een tijdje thuis en konden niet meer naar school. Ik kon niet meer naar mijn werkplek en mijn man moest ook thuiswerken. We hebben één studeerkamer en aan de keukentafel werken zag ik niet zitten."

Ingrid op het trapje van de caravan
Bron: Plien's foodclub

De caravan wordt normaal gebruikt voor de vakantie met haar man en twee kinderen. "Maar we hebben hem dus gewoon eerder opgehaald. De kinderen zijn 9 en 10 en als er thuis iets was of ze hadden iets nodig, dan klopte ze even op de deur van de caravan. Toen het kouder werd kon de kachel aan en ik heb er zelfs een Nespresso-apparaat neergezet. Dus ik moest eigenlijk alleen naar binnen om te plassen." En een bijkomend voordeel volgens Ingrid: "Je krijgt meteen het vakantiegevoel!"

Lees ook

In de tent in het bos

"In mei had ik zo'n behoefte om buiten te werken", vertelt Margriet van der Drift. Ze is bezig met de opstart van haar eigen bedrijf Bee Connect en doet dat vanuit haar yurt in het bos. Met haar eigen bedrijf wil ze andere bedrijven helpen om vitale werkplekken in te richten. "Ik heb eerst een tafel naar het bos gesleept en daar een tent overheen gezet."

Margriet in de yurt
Bron: Eigen foto

Maar toen het winter werd, was werken in de tent in het bos van een landgoed niet meer houdbaar. Toen Margriet van een buurvrouw hoorde dat iemand haar yurt verkocht die ook in dat bos stond, wist ze het meteen: die moest ze hebben. "Ik zie het als een enorme luxe dat ik nu in een yurt werk. Met de natuur om mij heen, gezonde voeding en beweging (de yurt is 20 minuten fietsen vanaf haar huis) probeer ik zo mijn lijf ook goed te beschermen tegen corona."

De yurt van Margriet in het bos
Bron: Eigen foto

Betere concentratie en creativiteit

In de yurt is het goed uit te houden: er is een kachel, er zijn twee bankjes, de vergadertafel uit de tent staat er ook in en er is de mogelijkheid om koffie en thee te zetten. De wc is om de hoek. "Een yurt blijft een bijzonder onderkomen. Het is een nomadentent die geschikt is om in de kou in te kunnen verblijven, als je maar een kachel hebt. Het geeft rust."

Werken in de natuur kan Margriet iedereen aanraden. "Het is een contrast met wat daar in het bos is en wat er in de werkelijkheid aan de hand is. Dat werkt rustgevend." En de andere prikkels zorgen ook voor creativiteit. "Als je natuur of planten om je heen hebt, of je kijkt uit op groen, en weet daarmee verbinding te leggen met je werkplek, dan komt dat je concentratie ten goede. Dat is ook wetenschappelijk bewezen", vertelt Margriet.

Vergaderen op het meer

"In het begin was het behoorlijk behelpen", vertelt Pepijn Visser die als IT-lead bij een grote bank werkt. Hij werkte een tijd op de boot in het boothuis onder zijn huis. Op het moment dat het coronavirus losbarstte en er niemand meer op kantoor mocht komen, zat ik opeens thuis. We hebben drie kinderen en mijn vrouw zit in de woonkamer. Ik heb werk met ontzettend veel conference calls en ben dus nogal luidruchtig. Andersom is het niet zo handig als ik veel achtergrondgeluid heb. Dus daarom ben ik op de boot gaan werken. Het was er heerlijk rustig en geluiddicht. Ik heb er 5 dagen per week gewerkt."

Pepijn kocht in maart een kacheltje, maar in het boothuis werd het niet echt warm. "Uiteindelijk heb ik met een jas en een dikke trui aan daar gezeten. Het werkte wel en ook werd het warmer in het voorjaar. Op een gegeven moment heb ik ook halverwege dag geprobeerd een stukje te varen op het meer. Het ankertje uit en via de hotspot had ik dan internet."

Een ongewenste gast

Een werkplek waar ook af en toe eendjes langs zwemmen, wie wil dat nou niet? "Er kwamen ook ganzen, zwanen, meerkoetjes. Ook zwom er een keer een muskusrat langs. Dan denk je wel even: wat gebeurt hier?", vertelt Pepijn. Het waterschap moest erbij komen om de muskusrat te vangen.

In augustus kon Pepijn weer even naar kantoor, maar toen kwam natuurlijk de tweede golf. Hij heeft sindsdien niet meer gewerkt in het boothuis. "Ik merkte dat het niet ergonomisch verantwoord was", vertelt hij lachend. "Toen dacht ik: laat ik dan toch een hoek in de slaapkamer inrichten." Nu pakt Pepijn de boot nog weleens om op een verantwoorde manier af te spreken met collega's. "De boot is groot genoeg om afstand te houden van elkaar."

De wintermaanden

Ingrid heeft haar caravan inmiddels weer naar de stalling gebracht. "Het is niet goed voor een caravan om in de winter buiten te staan. Maar ik heb hem wel echt uitgezwaaid. Het scheelt nu ook dat de kinderen weer naar school zijn." Maar stel dat er weer een strengere lockdown komt, bedenkt Ingrid zich geen moment: "Ik zou hem in het voorjaar meteen weer op de oprit neerzetten."

Pepijn denkt dat als het volgend jaar warmer wordt en we nog steeds thuis zitten, hij niet meer op de boot gaat werken. "Het is behoorlijk behelpen op zo'n bankje. Margriet kan zich in de wintermaanden prima redden in de yurt, daar is de tent tenslotte ook voor gemaakt. "Ik blijf zolang ik het leuk vind."

Lees ook

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.