meer NPO start

Waarom is dronken iemand doodrijden geen doodslag?

De emoties in een rechtszaak lopen soms enorm op bij verkeerszaken. Een dronken chauffeur heeft iemand doodgereden, of iemand rijdt met 130 km per uur in de bebouwde kom iemand invalide. In dit soort zaken is de roep om zware straffen veelal groot. Er wordt soms zelfs geroepen dat er sprake is van moord of van doodslag.

We spreken met Judith Uitermark, strafrechter bij de rechtbank Noord-Holland. Zij behandelt regelmatig verkeerszaken van de zwaardere categorie.  Zij herkent de roep om zware straffen , maar verkeersdelicten worden in de regel niet behandeld als moord en doodslag.  Het zijn geen delicten uit het wetboek van strafrecht, maar ze vallen onder de wegenverkeerswet. En daar zijn de maximale straffen veel lager. Volgens de wetgever is er een groot verschil tussen moord en doodslag en zware verkeersdelicten, aldus Uitermark.

ZIE OOK: 'Mijn leven is kapot, hij moet negentig uur harken' 

Voor een moord is opzet nodig

“Als iemand een moord pleegt,  dan moet je opzet aantonen, dat je iemand willens en wetens heb je iemand vermoord. Dat is anders op de weg, als je een ongeval op de weg veroorzaakt dan ben je schuldig. En schuld is het begrip dat wij hanteren. Schuld is anders dan opzet. Bij schuld heb je die gevolgen niet gewild, jij wilde niet een kind doodrijden, iemand op je motorkap krijgen, je hebt een verkeersfout gemaakt of meerdere verkeersfouten gemaakt en dat is er het gevolg van.”

ZIE OOK: Helft automobilisten gebruikt telefoon tijdens het rijden

Anders gezegd, wie dronken is of te hard rijdt en iemand doodrijdt, had niet de opzettelijke intentie die persoon ook dood te rijden, toen hij of zij in de auto stapte. Geen opzet, wel schuld. Wel is het zo dat hoe ernstiger en verwijtbaarder de schuld is, hoe hoger de straf is die de rechter kan opleggen. Zo is de maximale straf drie jaar voor het veroorzaken van een ongeluk, waarbij iemand overlijdt. Maar als iemand dronken was, of bumperkleefde, gevaarlijk inhaalde of veel te hard reed (of combinatie daarvan), dan kan de rechter de maximale straf met 50% verhogen naar vier en half jaar.

Waarom wordt alcohol zwaarder bestraft? 

Het aantal verkeersdoden neemt de laatste jaren weer toe.  Veiligheidsorganisaties wijzen op het toenemend gebruik van mobiele telefoons in de auto. Met je mobiel in je hand bellen, appen of andere dingen doen, het mag niet. Maar als je ongeluk veroorzaakt terwijl je op je mobiel zit, is dat op dit moment volgens de wet geen verzwarende omstandigheid voor het verhogen van de straf.

Je zou je af kunnen vragen waarom alcohol zwaarder wordt bestraft dan het gebruik van een telefoon in het verkeer. “Als er sprake is van telefoongebruik - je mag ‘m niet gebruiken of vasthouden - en het heeft de aandacht afgeleid, dan is dat een omstandigheid die door de rechter zal worden meegewogen. Maar het is geen aparte verzwarende omstandigheid. Van alcohol in het verkeer heeft de wetgever gezegd: dat is een aparte verzwarende omstandigheid. Als rechter heb ik daar geen mening over, het is wat door de wetgever is vastgesteld.”

Dronken rijden is niet per se roekeloos rijden

Er is nog een bepaling waarmee de straf zelfs kan worden verdubbeld. Indien de schuld bestaat uit roekeloosheid, kan de straf worden verdubbeld. En het is deze bepaling die vaak tot onbegrip leidt bij nabestaanden en slachtoffers. Want roekeloosheid in juridische zin is een anders dan wat wij als roekeloos zouden zien.

Een dronken chauffeur die iemand doodrijdt is bij wet niet per se roekeloos, legt de rechter uit. “De wet heeft gezegd dat ingeval van roekeloosheid je de straf mag verdubbelen, maar definieert niet wat roekeloosheid is. De Hoge raad heeft daar uitleg aan gegeven en die zegt dat we mensen niet snel veroordelen voor roekeloosheid. Het is aangenomen in zaken als wegpiraterij, straatraces, buitengewone gedragingen. Twintig glazen bier wordt niet gevat onder roekeloos gedrag, maar onder strafverzwarende omstandigheden. Mensen ervaren het wel als roekeloosheid, maar het leidt niet tot het juridisch etiket roekeloosheid.”

Rechter Uitermark snapt dat mensen dat lastig vinden. “Meestal wordt het wel ten laste gelegd. Dat betekent dat ik iemand moet vrijspreken omdat de juridische invulling van het begrip roekeloosheid anders is dan wat mensen ervaren. Dat is erg lastig.”

Wordt de wet aangepast?

Tot slot, minister Blok heeft vlak voor de zomer aangekondigd te willen kijken naar de verhoging van strafmaat. Ook wil hij het begrip roekeloosheid verruimen zodat straffen makkelijker kunnen worden verdubbeld. Minister Blok vindt met alcohol op of veel te hard rijden al een zeer grote aanwijzing voor roekeloos rijgedrag, ook al gaat de Hoge Raad daar nu in de praktijk niet in mee.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ruilen van woning als vakantie? Annemarie doet het al jaren: 'Ik vind dat sociale gewoon heel leuk'

Ruilen van woning als vakantie? Annemarie doet het al jaren: 'Ik vind dat sociale gewoon heel leuk'
Bron: Eigen foto

Ruilen van woning om uit de alledaagse sleur te komen? Annemarie doet dat regelmatig. Het voelt voor haar als vakantievieren. Thuis komt ze niet tot rust, tijdens zo'n een woningruil wel. "Ik vind het leuk om even in iemand anders leven te stappen."

"Ik ben er eigenlijk al 38 jaar geleden mee begonnen", vertelt Annemarie Oppedijk (68). Ze was net gescheiden en moest samen met haar zoontje van 2 jaar het leven opnieuw opbouwen. Geld voor een vakantie naar het buitenland was er niet. "Ik was echt superarm, had niets meer. Maar ik dacht: ik laat het hier niet bij zitten."

Geen geld voor vakantie

Annemarie wilde niet in een slachtofferrol kruipen en toch een leuke vakantie voor zichzelf en haar zoontje plannen, vertelt ze. "Ik had zoiets van: dit zijn mijn omstandigheden. Maar ik laat me er niet onder krijgen."

Ze kwam na het lezen van een advertentie in contact met het Interkerkelijk Woningruil Bureau (IWB). Een organisatie die mensen die graag een paar weken op vakantie willen verbindt met mensen die geen leegstaand huis willen achterlaten wanneer ze er voor langere tijd niet zijn.

'Dit is te gek'

"Dat ging toen nog allemaal via de telefoon, maar zo is het dus begonnen. De eerste keer was in een heel mooi huis bij een park in Dronten. We waren er 2 weken", blikt Annemarie terug op die woningruil van meer dan 30 jaar geleden.

"Die mensen hadden kippen en dat vond mijn zoontje natuurlijk geweldig. Zelf dacht ik van: joh, van een flatje naar zo'n prachtig huis met een mooie tuin eromheen, dit is te gek. Ik vond het ook zo bijzonder dat ze hun huis aan mij toevertrouwden."

Bekijk ook

Een 'nieuw' huishouden

Naast het genieten van de locatie, de dieren, wandelingen in het dorp en praatjes met buren en anderen uit de omgeving, nam Annemarie in die 2 weken ook het huishouden van de huiseigenaars over. Ook dat hoort een klein beetje bij een woningruil, vertelt ze.

"Het is niet zo dat ik hele dag stond te poetsen en te boenen. Tijdens zo een woningruil ben ik weinig binnen, maar je houdt het wel allemaal een beetje bij. Je laat het huis achter zoals het was toen je erin kwam."

Kleine flat

In de tussentijd zat er niemand in Annemarie's huis. Echt ruilen deed ze toen nog niet, omdat ze het idee had dat haar woning geen 'ruilmateriaal' was. "Het was maar een klein flatje. Dus daarom ben ik toen alleen op woningen gaan passen."

Maar na twee keer oppassen, en door in gesprek te gaan met andere oppassers en ruilers, merkte ze dat er toch animo was voor haar 'kleine flatje' in Amersfoort. "Mensen zeiden van: 'Nee joh dat is juist fijn. Wij hebben een heel groot huis, maar wij vinden het juist leuk om een keer in een appartementje te verblijven.'"

Perfecte eerste match

Dus ze probeerde het. Het derde huis waar ze voor een paar dagen introk was om te ruilen, niet alleen om op te passen. "Die eerste keer was wel heel spannend", vertelt Annemarie. "Want je laat gewoon een wildvreemde in je huisje."

Ze ruilde met een andere moeder, ook net gescheiden. Het bleek een perfecte match. "Zij deed het ook voor de eerste keer. Dus zo hebben we elkaar een beetje kunnen helpen. En tijdens het ruilen bleven we met elkaar in contact." De twee moeders belden met elkaar. "Want er was nog geen WhatsApp."

Bekijk ook

'Ik vind het gewoon zo leuk'

En wat dus ooit begon als een noodgreep, groeide uit tot een levensstijl. Want 3 decennia later woont Annemarie in een groter huis en zijn haar kinderen de deur uit, maar ruilt ze nog steeds met veel plezier meerdere keren per jaar van woning. "Ik vind het gewoon zo leuk dat, zelfs toen ik financieel meerdere keren op vakantie kon, ik het bleef doen."

"Het is heel anders dan een gewone vakantie. Je komt in een kant-en-klaar huis en stapt even in iemands leven", legt ze uit. "Je hebt hun buren, je zit op hun fiets, je ziet hun boeken. Ik vind het mooi, ik vind dat sociale gewoon heel leuk."

Afstand van druk leven

Annemarie geniet ervan om de nieuwe dorpen, steden én mensen te ontdekken en ontmoeten. In haar eigen huis komt ze moeilijk tot rust, er is altijd iets te doen.

"Ik ben een actief type en thuis is er van alles. Maar als ik ergens anders ben, dan neem ik letterlijk afstand", vertelt ze.

Ruilen met leeftijdsgenoten

"Maar ik ruil niet met iedereen en ik wil het nooit voor korter dan 1 week doen", vervolgt Annemarie stellig. Met behulp van verschillende Facebookgroepen zoekt ze nu zelfstandig naar mensen om mee te ruilen. Haar voorkeur gaat uit naar echtparen of vrouwen van haar leeftijd.

"Omdat die zelf ook nog op de ouderwetse manier bezig zijn met het huishouden. Vroeger leerde je echt hoe je moest poetsen en schoonmaken." Het geeft haar het gevoel dat ze haar huis achterlaat voor mensen die er goed mee om zullen gaan.

Goed overleggen

"Ik vind het ook altijd fijn om eerst kennis te maken in het huis van de ruilers of die van mij. En dan daarna, wanneer de ruilperiode echt ingaat, de sleuteloverdracht te doen in het huis waar de kennismaking niet was", legt Annemarie verder uit.

"Je kunt dan met elkaar door het huis lopen, tips geven, vragen stellen. Want elk huis heeft zijn eigen eigenaardigheden. Het is goed om met elkaar te bespreken hoe je dat (de woningruil, red.) graag wil doen."

Bekijk ook

Inspiratiebron voor een ander

Komt ze dan altijd terecht in een gezellig huis? "Het gaat eigenlijk bijna altijd goed", vertelt Annemarie. "Een keer was er een huis dat minder schoon was. Maar dat was zo'n klein huisje dat ik zelf even een stofzuiger en emmer met sop heb gepakt."

Wel maakte ze zich ondertussen zorgen om de staat van haar eigen huis, geeft ze toe. "Uiteindelijk zei die mevrouw: 'Wat netjes en wat schoon bij jou.'" Ook was ze erg blij om in haar eigen, en nu schone, huis terug te zijn. "Ze zei: 'Dit is echt zo'n inspiratie, zo ga ik het voortaan ook doen. Ik ga het nu bijhouden.'"

Vaak een spontane actie

Wat betreft locaties heeft Annemarie minder eisen want de woningruil doet ze, nu ze het helemaal zelf kan regelen, veelal spontaan. Heel soms combineert ze het met haar werk. "Ik werk als buikspreker, maar ook in het muziektheater en geef circusworkshops. Ik ben heel breed in wat ik aanbied en denk soms: oh het lijkt mij wel leuk om naar Friesland te gaan."

Ze gaat dan op zoek naar een huis. Heeft ze dat gevonden, dan zoekt ze er passend werk bij. "Ik bel dan bijvoorbeeld een school of een festivalorganisator om te vragen of ze het leuk vinden als ik langskom om een les of voorstelling te geven."

'Stap uit je comfortzone'

Waar en wanneer de volgende woningruil zal zijn, weet Annemarie nog niet. "Ik ga eerst nog op vakantie naar Griekenland."

Maar intussen kan ze anderen wel aanraden om het ook een keer te proberen. "Stap even uit je vertrouwde wereldje, uit je comfortzone. Zo zie je of je ondernemend bent, of je flexibel bent en hoe je omgaat met tegenslagen." En verwacht dan ook niet te veel, geeft Annemarie tot slot mee. "Je komt ergens waar mensen wonen, niet in een opgepoetste hotelkamer."

Bekijk ook

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Waarom Nederland het juiste land is voor zelfrijdende taxi's van Uber volgens deze expert

Het Amerikaanse bedrijf Uber wil vanaf 2026 zelfrijdende taxi's aanbieden in Europa. Het bedrijf werkt nu samen met de Chinese ontwikkelaar Momenta om dit voor elkaar te krijgen. Maar is Nederland daar klaar voor? "Infrastructuur is goed geregeld."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant