Van zolderkamertje naar miljoenenbedrijf, deze mannen maakten concertorganisator Mojo groot

De mannen van Mojo wisten een idealistisch bedrijfje op een Delftse zolder op te werken de grootste concertorganisator in Nederland. Maar is de ziel van het bedrijf verloren gegaan toen rock'n roll big business werd?

Bijna iedereen heeft wel eens een kaartje gekocht voor een Mojo-popconcert. Wereldsterren als Bruce Springsteen, Sting, The Rolling Stones, maar ook Madonna en Beyoncé haalde concertorganisator Mojo naar Nederland. Museum Prinsenhof Delft organiseert nu een expositie ter ere van het vijftigjarig jubileum van het bedrijf.

Bij de tentoonstelling Mojo Backstage kan je herinneringen ophalen aan concerten.

Begonnen op een zolderkamertje

"We werden niet gehinderd door enige kennis van zaken" zegt Leon Ramakers over de beginperiode van Mojo. "Ik wist meteen toen ik hier aan geroken had, dat ik dit de rest van mijn leven wilde doen." Mojo begon op zolder bij Berry Visser, die onder de naam Mojo Theater kleinkunst- en discoavonden organiseerde in een Delftse studentensociëteit.

Na een concert van The Doors in Amsterdam wist Berry het: dit is wat ik wil. Hij stortte zich volledig op het organiseren van optredens van popmuzikanten. Leon kwam er later bij om Berry uit de brand te helpen bij het opzetten van een festival in Kralingen.

Down-to-earth benadering van artiesten

Leon regelde de financiën, het festival werd legendarisch en Leon werd partner. De rolverdeling is meteen duidelijk: Berry is het creatieve geweten, Leon de organisator, maar ook de man die feilloos kon aanvoelt wat werkt en wat niet.

Vanaf dat moment gaat het Mojo voor de wind. "Waarschijnlijk omdat wij goed werk verrichten", zegt Berry. De down-to-earth benadering van grote artiesten, de houding dat ze in dienst van die artiesten werkten en het simpelweg afleveren van vakwerk bracht ze ver.

'We cared, we regelden alles'

"Het is maar één zin die belangrijk is: 'we cared'. We regelden alles, zorgden voor het publiek, we hebben nooit mensen belazerd. Na een aantal jaren werden we een onverwoestbare naam", zegt Leon.

In de jaren 80 haalden ze alle grote namen uit de popmuziek naar Nederland. Van Bruce Springsteen tot Madonna, van Prince tot Tom Jones. Het bedrijf liep goed, maar Berry voelde zich steeds minder thuis bij Mojo. Zijn artistieke ambities strookten niet met het pure zakenbedrijf dat Mojo werd. Hij besloot in 1993 te stoppen en verkocht zijn aandelen voor enkele miljoenen guldens. Hij keert terug naar zijn vroegere liefde: het theater.

Idealisme maakt plaats voor commercie

Leon gaat daarna zonder Berry verder met Mojo. Er breekt een ander tijdperk aan. Artiesten zien door de opkomst van internet de platenverkoop teruglopen en gaan steeds meer leunen op inkomsten uit concerten. Het idealisme maakt plaats voor commercie.

"Mojo heeft lange tijd geprobeerd de prijs van tickets laag te houden, maar toen het live-deel zo ontplofte was dat niet langer houdbaar. Ticketprijzen zijn toen geëxplodeerd, dat gebeurde overal", zegt Leon.

Het grote geld

Het tijdperk van het grote geld brak aan, en Leon besluit Mojo te verkopen aan een groot Amerikaans bedrijf, Live Nation Entertainment. Het bedrijf mocht doorgaan onder dezelfde naam en Leon bleef gewoon in dienst. Hij trekt grote projecten als de bouw van de toenmalige Heineken Music Hall aan en later ook de Ziggo Dome.

Maar het staat allemaal ver af van de romantiek van het Delftse zolderkamertje. Leon stapt zelf in 2004 op bij Mojo, maar bleef als consulent betrokken bij het bedrijf.

Terug naar de alternatieve muziek

Zijn fijne neus voor alles wat werkt is hij niet kwijtgeraakt, zelfs bij voor hem vreemde muziekstijlen als dance en hip-hop. "Alle grote acts worden momenteel gedomineerd door commercie", constateert Leon met enige spijt.

Maar de liefhebber in hem vindt altijd weer een uitweg: hij helpt in februari 2019 de zender Kink FM nieuw leven in te blazen. En daar is ouderwets plaats voor de betere alternatieve muziek, en dat is waar het voor hem ooit allemaal mee begon.