Zo zittend achter mijn computer besef ik me hoeveel geluk ik en mijn collega’s gehad hebben afgelopen weekend. We waren in Poti, Georgië om een deel van de golfbreker die de haven beschermt te renoveren. Het projectkantoor was gevestigd aan de wal en het transport naar de golfbreker ging over het water. Het werk ging 24 uur per dag door en afgelopen vrijdagavond had ik nachtdienst.

Vlak na middernacht liep ik het kantoor uit, toen de haven en de marinebasis gebombardeerd werden. Een rij enorme explosies, gevolgd door een oorverdovende dreun en toen een regen van scherven volgden elkaar op. De lokale kracht die op de weegbrug werkte kwam naar me toe rennen, en riep dat zo snel mogelijk alle verlichting uit moest.

Over de radio vertelde ik dit aan de collega’s op de golfbreker, toen de luchtafweer begon te vuren. Ik stond op dat moment aan boord van de stenenstorter (een schip die stenen stort over de zijkant) en zag aan de overkant van het havenbekken lichtflitsen de lucht in gaan gevolgd door wederom gigantische dreunen.

Ik belde de projectleider wakker die met nog ongeveer tien Nederlanders in een klein dorpje verderop sliep. Ik ontraadde hem met klem om te komen omdat je dan door de stad moest rijden. Lokale werknemers die een kijkje kwamen nemen op het werk vertelden dat het in de stad een enorme chaos was met gewonde mensen en brandende gebouwen.

Tegen half drie vonden we metalen voorwerpen op het terrein; het waren onderdeel van de bom. Toen ik deze foto’s aan de kapitein van het schip liet zien besliste hij snel dat we uit gingen varen. We verwachten allemaal (tegen ochtendgloren) een tweede bombardement en daar wilden we niet bij in de buurt zijn. Op het schip waarop we voeren was ook een brugraam kapot gegaan door een metaalscherf, afkomstig van de explosie.

Om drie uur s’nachts voeren we uit, terwijl het aardedonker om ons heen was. Zelf hadden we ook geen enkele verlichting aan. Het schip is 90 meter lang en uitvaren terwijl je weinig tot niets ziet was dan ook een hele opgave. Het plan was om vijf mijl voor de kust voor anker te gaan en te wachten op instructies. Daar aangekomen was het echter te diep om voor anker te gaan dus zijn we maar langzaam blijven varen.

Rond half negen s’morgens werd de beslissing gemaakt dat we geëvacueerd zouden worden. Het schip bleef buitengaats liggen en ik ging met een kleiner bootje naar de wal toe. Alle mensen van de dagdienst waren aangekomen en bezig met het maken van back-ups van de administraties en de metingen.

Toen we vertrokken richting de huizen om onze koffer te pakken vertelde een lokale werknemer dat er weer Russische vliegtuigen onderweg waren. Ze waren gezien bij de grens. Dat zorgde voor flinke paniek bij iedereen. Toen we de stad uit waren was dat toch wel een hele opluchting.

We hebben allemaal onze koffers gepakt en zijn richting de Turkse grens gereden. Daar zijn we lopend over gegaan, omdat de auto’s Turkije niet in mochten. Vanaf de Turkse kant zijn we naar Hopa gegaan, een Turkse havenplaats waar we overnachtten in een hotel.

Zondagmiddag zijn we vertrokken naar Trabzon, vanwaar we via Ankara en Frankfurt naar Amsterdam vlogen. Nu eenmaal thuis en weer veilig in mijn vertrouwde omgeving besef ik hoeveel geluk we gehad hebben. Niemand binnen het bedrijf, of van ons team ter plaatse had verwacht dat de situatie zo snel zou escaleren.

Het is natuurlijk gewoon politiek dat het Westers ingestelde Georgië niet kan doen en laten wat ze wil. Mikheil Saakashvili is geliefd onder de bevolking alleen hij is leider van een land met vele verschillende volken binnen de grenzen. De acties van Rusland zoals begin jaren negentig leidden er dan ook toe dat Georgië eigenlijk steeds kleiner wordt. Abchazië is afgesloten, terwijl het op papier toch nog onderdeel van Georgië is. Zuid-Ossetië wacht waarschijnlijk hetzelfde lot.

De nationalistische en Westers ingestelde Georgiërs willen graag mee in de vaart der volkeren. Maar met een buurland als Rusland zal dat nog een hele opgave worden.

Marcel Kuizenga is 23 jaar, trainee bij Boskalis en was uitgezonden naar Poti, Georgië.

http://zomerlog.blogvandaag.nl/page/home

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.