Hoe seksueel wangedrag van muzikanten als P. Diddy wordt getolereerd vanwege het 'rockstar-imago'

Laatste weken zijn de beschuldigingen tegen P. Diddy - vooral op social media - het gesprek van de dag. Maar een muzikant cancelen lijkt toch lastiger dan bijvoorbeeld een acteur of presentator. "Mensen denken toch: het is rock 'n roll, het hoort erbij."

Sean Combs, beter bekend onder artiestennaam P. Diddy, zit inmiddels 3 weken vast op verdenking van mensenhandel, het dwingen tot seksuele handelingen en het runnen van een criminele organisatie. De Amerikaanse rapper wordt door zeker 120 mensen aangeklaagd, maar vooralsnog wordt zijn muziek nog 'gewoon' gedraaid. En dat is niet voor het eerst bij omstreden muzikanten.

Rockstar-imago

Dat heeft alles te maken met het 'rockstar-imago' dat de muziekindustrie - en daarmee dit soort artiesten - heeft, weet media-onderzoeker aan de Erasmus Universiteit Rotterdam Simone Driessen. "Het oude idee van rock 'n roll zie je daar nog heel duidelijk in terug."

"Juist dat idee van dat rock-imago, dus dat wilde, onbezorgde, en ook grenzen opzoeken en overgaan." Je ziet het vaker in Me-Too-zaken in de muziek, vertelt de onderzoeker. "Mensen denken toch: het is rock 'n roll, waarom zou het niet gebeuren? Het hoort er een beetje bij."

'Seks, drugs en rock 'n roll'

Volgens Driessen zijn het vooral de gepassioneerde fans die dat idee van 'het hoort erbij' durven vast te houden. Ze noemt de verhalen rondom Rammstein vorig jaar, toen zanger Till Lindemann van de Duitse metalband ook beschuldigd werd van seksueel wangedrag en misstanden achter de schermen bij concerten.

"Daar zat ook heel sterk het idee van: 'seks, drugs en rock 'n roll' hoort nou eenmaal bij die muziek", herinnert Driessen zich. "Wat daar gebeurde werd een beetje afgedaan met: 'Maar dat kan je wel verwachten als je naar zo'n concert gaat.'" Uiteindelijk vond de Duitse justitie geen bewijs van strafbaar gedrag door Lindemann.

Geen helder punt

Of en wanneer een artiest uiteindelijk gecanceld wordt voor zijn of haar gedrag, is ook afhankelijk van de situatie, de timing en het publiek, zegt Driessen. Ze noemt rapper Ali B als Nederlands voorbeeld: "Zijn muziek wordt niet meer echt gedraaid en hij is ook niet meer te gast bij bepaalde shows."

Dat geeft volgens haar 'toch wel aan dat Ali B in ieder geval niet meer de tijd wordt gegund om in de aandacht te zijn en te komen'. Tegelijkertijd is Marco Borsato, tegen wie ook een zedenzaak loopt, wél nog te horen op de radio. Dat laat dus zien dat niet helder is wanneer iemand gecanceld wordt en wanneer niet, legt ze uit.

Kunst versus persoon

Bovendien is het soms moeilijk om onderscheid te maken tussen de artiest en zijn of haar kunst, vervolgt Driessen. "Dat is natuurlijk waar de vraag of iemand gecanceld moet worden voor veel mensen persoonlijk wordt. Kan je de kunst los zien van de maker in dit soort controverses?"

"Dat is heel lastig en dat is voor iedereen vrij persoonlijk", zegt de onderzoeker. "Je kan een bepaald nummer van bijvoorbeeld Marco Borsato heel erg mooi vinden en misschien komt het nog weleens op de radio." Maar dat kan ook weer veranderen als de rechtszaak eenmaal begint.

Nieuwe generatie

Driessen ziet wel dat er bij het 'rockstar'-imago dat artiesten in gevallen over (grens)overschrijdend gedrag vaak beschermde, wel steeds vaker vraagtekens worden gezet. "Is dat nog wel van deze tijd? Dat is eigenlijk een van de morele vraagstukken die zaken als die rond P. Diddy oproepen."

Volgens haar is het vooral de jongere generatie die het imago in twijfel trekt, en ze ziet dat de maatschappij zaken als die rond P. Diddy langzaamaan sneller als problematisch bestempelt. "Ik denk dat zo'n zaak in ieder geval de discussie weer doet oplaaien", zegt ze tot slot.