Het gaat FC Twente niet voor de wind: de ploeg uit Enschede degradeerde uit de Eredivisie, zag de tv-inkomsten dalen en kreeg een belastingclaim aan de broek. Om het hoofd boven water te houden vraagt FC Twente of de gemeente garant wil staan voor 7 miljoen euro. Wil de gemeente dat niet? Dan vraagt de club per 1 juli faillissement aan.

De club voert de druk richting de gemeente Enschede flink op. Volgens het raadslid René Kreeft (VVD) gaat de vraag van FC Twente veel te ver. Het nieuwe College van Burgemeester en Wethouders heeft als taak om 15 miljoen euro te bezuinigen de komende periode. De gemeente steunt FC Twente momenteel al met een bedrag van 25,4 miljoen euro. “Als dan ook nog eens die vraag komt van die aanvullende 7 miljoen euro dan ben je wel de grens aan het bereiken. De gemeente heeft al zoveel geld in die club gestoken om overeind te blijven.”

'Gemeente en club houden elkaar in wurggreep'

Volgens Tubantia-verslaggever en FC Twente-watcher Leon ter Voorde houden de club en de gemeente elkaar in een wurggreep. Er is een groep ondernemers dat wil investeren in een betere spelersgroep om zo FC Twente over een jaar weer terug te krijgen in de Eredivisie. “Maar die ondernemers zeggen: Wij willen niet bloeden voor de pijn uit het verleden. Wij willen geen schulden gaan saneren. Zij zijn bang dat de gemeente de hand gaat ophouden en het geld gaat opeisen.”

Rente en aflossing niet terugbetalen 

Raadslid Kreeft maakt met die angst direct korte metten. Volgens hem zal de gemeente geen claim leggen op het geld dat ondernemers in de club investeren om de toekomst beter te maken. De gemeente ziet voor nu af van het laten terugbetalen van aflossing en rente, zo zegt Kreeft. “De wethouder heeft dat als mogelijkheid geboden en dat levert een dikke 1,2 miljoen per jaar op. Ik doe geen uitspraak over de termijn. Maar het is een extra gebaar bovenop hetgeen we al doen. Laat dat dan ook een handreiking zijn richting de ondernemers.”

Volgens sporteconoom Ruud Koning is de vraag om extra garantstelling een stap van laatste hoop. Zonder zo’n garantstelling krijgt de club het niet voor elkaar om extra geld te lenen. Toch kijkt Koning ook kritisch naar FC Twente: “De gemeente heeft al veel gedaan voor FC Twente. Ik ben verbaasd over deze extra garantstelling. Dan is toch niet echt gekeken naar de beperkingen waar binnen men moet opereren. Ik snap de club eigenlijk niet zo goed. De begroting van FC Twente is groter dan welke begroting dan ook in de Jupiler League. Dat is gewoon een Eredivisiebegroting. Dus tering naar de nering zetten daar moeten stappen in genomen worden lijkt me.”  

Gemeenten hebben maar liefst 34 miljoen euro aan leningen uitstaan

FC Twente is overigens niet de enige club die de hand ophoudt bij de overheid: gemeenten hebben op dit moment maar liefst 34 miljoen euro aan leningen uitstaan bij diverse voetbalclubs, zo blijkt uit onderzoek van het televisieprogramma Nieuwsuur. De gemeente Almelo leende 8,3 miljoen aan Heracles, en Den Haag 6,5 miljoen aan ADO Den Haag. Een lening van Utrecht aan de eigenaar van het stadion Galgenwaard kostte de gemeente na het faillissement van deze projectontwikkelaar 20,5 miljoen euro. 

Een paar dagen vrij om te rouwen na het overlijden van een bloedverwant: steeds meer bedrijven bieden het aan. Maar is dat de beste manier om met verlies om te gaan? "Oppakken van dagelijkse activiteit is enorm belangrijk."

Veel meer nieuwe seniorenwoningen bouwen, dat is dé grote uitdaging van nu, volgens wethouder Pieter Paul Slikker. "Dan kunnen mensen zo lang mogelijk op hun eigen plekje wonen, maar heel erg in contact met die gemeenschap en die samenleving."

Wethouder Slikker uit 's-Hertogenbosch ziet dat de bouw van goede seniorenwoningen een oplossing kan zijn voor meerdere grote problemen: de krapte op de woningmarkt, de tekorten in de thuiszorg en de eenzaamheid waar ouderen regelmatig mee kampen.

Gezamenlijke binnenruimtes en wekelijkse borrels

We spreken hem bij een complex met seniorenwoningen waar veel aandacht is voor samenleven met anderen. Bijvoorbeeld in de vorm van gezamenlijke binnenruimtes en wekelijkse borrels.

De gebouwen lijken van buiten misschien op een verzorgingshuis, maar het concept is totaal anders, zegt Slikker. "In een verzorgingshuis word je geleefd op het ritme van de zorg. Hier hou je zelf de regie over je eigen leven. Niemand wil aan het einde van zijn leven geparkeerd worden in een plek waar alleen maar oude mensen wonen en waar je zorg behoeft. Mensen willen met hun poten in de samenleving blijven staan."

'Niet alleen'

Hij gaat verder: "Hier loop je een modern complex binnen met beneden een hele grote ontmoetingsruimte waar jong en oud en de buurt elkaar ontmoet, waarbij je uitgenodigd wordt om gewoon naar de kapper in de stad te gaan, om te gaan biljarten bij de kroeg hier een paar straten verderop."

Het gevoel van saamhorigheid is ook belangrijk voor Jeanine Liethof (65). Zij woont in het Arnhemse Elderburen, waar senioren ook gezamenlijk wonen. "Het gevoel dat ik niet helemaal alleen ben, dat vind ik heel prettig."

'Je drinkt een kopje koffie samen'

"Als ik van m'n werk op m'n fietsje hier bij al de buren de parkeerplaats op fiets, dan denk ik: 'ik ben thuis'", gaat ze verder.

"En niet alleen vanwege deze woning, maar ook vanwege de bewoners hier. In mijn vorige huis groette de buren elkaar niet eens, maar hier is aandacht voor elkaar. Je komt af en toe bij elkaar over de vloer. Je drinkt een kopje koffie samen."

Omzien naar elkaar

Jeanine wil dat de huurdersgemeenschap zich echt voor elkaar inzet. En dat is ook nodig: "Want er zijn hier nog wel meer single dames en heren, ook op oudere leeftijd. Maar dan is het toch wel prettig dat we daar naar elkaar omzien."

"Als we zien dat een bewoner na een aantal dagen nog steeds de gordijnen dicht heeft zitten, dan gaan wij toch wel even aanbellen om te vragen of alles goed is", noemt ze als voorbeeld. "Kijk, dat soort dingen heb je natuurlijk in een misschien andere woonomgeving wat minder."

Noodzakelijk

Slikker benadrukt dat dit soort vormen van gezamenlijk wonen geen hobbyprojecten zijn, maar bittere noodzaak is. "Als we niets doen dan werkt straks 1 op de 4 mensen in de zorg. Dat gaat niet gebeuren, dus we zullen het met elkaar op een andere manier moeten organiseren."

"Ouder worden in je eigen huis, levensloopbestendig wonen, meer gemeenschappelijk wonen en ook een beetje meer zorg dragen voor elkaar", zegt hij tot slot.