radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

'Dertig procent van gedoneerd geld verdwijnt'

'Dertig procent van gedoneerd geld verdwijnt'

Luisteren

Vandaag wordt een grootschalige actie gehouden om geld in te zamelen voor de wederopbouw op Sint Maarten. Er zijn eilandbewoners die sceptisch zijn over waar dit bedrag uiteindelijk heen zal gaan. Een van die bewoners zei vanochtend in het Radio 1-journaal zelfs dat minstens 30 procent van het gedoneerde geld zal ‘verdwijnen’. Lammert de Bruin zoekt uit of deze uitspraak klopt.

Corruptie

Het eiland kampt met corruptieproblemen, al jaren geleden werd aangetoond dat criminele organisaties er een dikke vinger hebben in het openbaar bestuur. Maar, volgens Thea Hilhorst, hoogleraar humanitaire hulp aan de Erasmus Universiteit, hoeven eilandbewoners zich geen zorgen te maken. “Het Rode Kruis zamelt geld in en zal dat ook zelf beheren. En ook het geld dat door de overheid wordt geïnvesteerd in de wederopbouw van Sint Maarten, zal niet zomaar worden overgemaakt.”

Strijkstok 

Dat het Rode Kruis het geld beheert betekent nog niet automatisch dat er niets aan de strijkstok blijft hangen. Daarom kijkt de Rekenkamer de laatste jaren mee met de verdeling van het geld bij grote inzamelingsacties als deze, waar dus ook vaak geld van de overheid bij komt (ons belastinggeld). Volgens Francine Giskes gebeurde dat voor het laatst bij de hulpactie voor Haïti. “Bij ons onderzoek naar Haïti is gebleken dat het grootste deel van het geld echt gebruikt is waar het voor bedoeld was. Zeven procent van het geld is besteed aan organisatiekosten voor de hulpverlening.”  Daaronder wordt verstaan de kosten die betaald worden voor de mensen die worden ingezet.

Conclusie 

De uitspraak : 30 procent van gedoneerd geld verdwijnt, is fictie. Het zou gaan om 6 tot 7 procent, en dat percentage van het gedoneerde geld wordt weer indirect ingezet om de mensen op Sint Maarten te helpen. 

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

EenVandaag checkt dagelijks feiten, stellingen en conclusies uit het nieuws. Uiteindelijk volgt het oordeel: was wat gezegd werd een feit, of toch fictie?

Hoe de provincie Utrecht probeert stikstofuitstoot te verminderen en boeren als Jan te helpen, ondanks gebrek aan hulp vanuit Den Haag

Hoe de provincie Utrecht probeert stikstofuitstoot te verminderen en boeren als Jan te helpen, ondanks gebrek aan hulp vanuit Den Haag
Melkveehouder Jan Dorrestijn
Bron: EenVandaag

Ondanks het uitblijven van concretere stikstofplannen van minister Femke Wiersma, wil de provincie Utrecht boeren blijven helpen. Maar de prijs is letterlijk hoog. "De doelen zijn gebleven, maar de middelen zijn weg."

"Hier kunnen we opnieuw beginnen", vertelt Jan Dorrestijn. Hij staat bij een vrijwel verlaten boerderij in de buurt van Amerongen. "Hier ligt onze toekomst."

'Onze uitstoot bedreigt de natuur'

Binnenkort verhuizen de koeien van de familie Dorrestijn naar deze locatie. Wie van de vier kinderen op de nieuwe locatie het melkveebedrijf gaat runnen, is nog niet duidelijk. "Maar ik denk Gijs", lacht Jan. "Dat is de meest bijdehante."

De verhuizing is nodig omdat de huidige boerderij van de familie, slechts een kilometer verderop, te dichtbij een Natura 2000-gebied ligt. "Daar doen we ook akkerbouw, maar met de koeien kunnen we op die plek niet verder", vertelt Gerrit, een van Jans zoons. "We zitten daar allemaal op een kluitje. De stikstofuitstoot van onze koeien bedreigt daar de natuur."

'Een échte kans'

De provincie Utrecht kwam met een oplossing: het verplaatsen van het melkveebedrijf naar een andere locatie door middel van ruilverkaveling. "We vonden het aanbod heel mooi", zegt Gerrit. "Want op de oude locatie is onze grond versnipperd. Op de nieuwe locatie hebben we alle grond bij elkaar, op één huiskavel."

"Als we dit alleen hadden moeten doen, was het niet gelukt", zegt Jan. "Maar dankzij de steun van de provincie krijgt de jeugd nu een échte kans." Zoon Gijs knikt: "Zo hebben we weer een toekomst."

Bekijk ook

Geldkraan dichtgedraaid

De kavelruil - het uitwisselen van landbouwgrond - die ervoor zorgt dat de familie Dorrestijn het bedrijf kan voortzetten, wordt gefinancierd door de provincie en met geld uit het transitiefonds van het Nationaal Programma Landelijk Gebied (NPLG). Voor dat transitiefonds had het vorige kabinet 24 miljard euro gereserveerd. Maar het huidige kabinet zette het programma stop en draaide de geldkraan zo goed als dicht. Het budget is verminderd naar 5 miljard euro.

De provincie Utrecht springt nu in dat gat voor Utrechtse boeren, vertelt gedeputeerde Mirjam Sterk. "We vinden het heel belangrijk om ons aan de afspraken te houden. Ook al is de geldkraan door het huidige kabinet dichtgedraaid en het NPLG gestopt."

'Het blijft bij woorden'

Sterk noemt het besluit van het kabinet 'heel zuur'. "We hebben keihard gewerkt aan ons eigen Utrechts Programma Landelijk Gebied om natuur te herstellen, boeren perspectief te bieden en tegelijkertijd de woningbouw en infrastructuur vlot te trekken. Nu zijn de middelen weg, maar de doelen gebleven. Dat is frustrerend. Zonder duidelijke steun en regie vanuit Den Haag is dit een enorme puzzel."

De stappen die het kabinet wel zet, zijn volgens Sterk te klein. "Er wordt gesproken over een visie op landbouw en natuur, en op innovatie. Maar het blijft bij woorden. We hebben concrete plannen nodig, nu. Nederland staat letterlijk en figuurlijk stil. Zonder een duidelijke koers blijft iedereen in onzekerheid. De 5 miljard euro die is vrijgemaakt voor deze kabinetsperiode en de 500 miljoen per jaar voor natuurverbetering zijn niet genoeg voor de enorme transitie die nodig is. "

Bekijk ook

Stilstand door onzekerheid

Ook hoogleraar Milieu en Duurzaamheid aan de Universiteit Leiden Jan Willem Erisman maakt zich zorgen over het gebrek aan regie vanuit de regering. "Als je boeren geen zekerheid geeft, dwing je ze tot stilstand. Dat leidt tot faillissementen en uiteindelijk tot verlies van de voedselproductie die we juist zo hard nodig hebben."

De 5 miljard euro die nu beschikbaar is, noemt hij 'een druppel op een gloeiende plaat'. "Het is veel geld maar niet genoeg. Het grootste deel van de stikstofreductie wordt verwacht van dure maatregelen, zoals de uitkoop van boerenbedrijven. Er was al 7 miljard euro beschikbaar voor uitkoop, maar dat alleen is niet genoeg. Innovaties, zoals emissiereducerende stalsystemen, verplaatsing van bedrijven en extensivering kosten ook geld en tijd."

'Duidelijkheid ontbreekt'

Een ander groot knelpunt is volgens Erisman de vrijblijvendheid van de huidige aanpak. "De uitkoopregeling is vrijwillig. Als een boer niet hoeft, waarom zou hij dan aan de slag gaan? Zonder duidelijke normen per gebied en bedrijf blijft het onzeker voor boeren."

"Boeren willen wel investeren in innovaties, maar dan moeten ze weten waar ze aan toe zijn. Als je investeert in een techniek die 100.000 euro kost, wil je zeker weten dat het genoeg is om aan de regels te voldoen. Die duidelijkheid ontbreekt."

Provincie Utrecht wil belofte aan boeren niet breken: "Boeren hebben zekerheid nodig, anders dwing je ze tot stilstand."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Kunnen burgers straks écht wetten tegenhouden? En andere vragen over het correctief bindend referendum beantwoord

Kunnen burgers straks écht wetten tegenhouden? En andere vragen over het correctief bindend referendum beantwoord
Betogers demonstreren bij de Tweede Kamer voor een bindend correctief referendum
Bron: ANP

Kiezers die aangenomen wetten kunnen terugdraaien? Dat kan met een correctief referendum. Gisteren stemde een meerderheid in de Tweede Kamer voor een grondwetswijziging die zo'n referendum mogelijk maakt. We vroegen wat jullie hierover wilden weten.

Jullie vragen worden beantwoord door hoogleraar politicologie Tom van der Meer van de Universiteit van Amsterdam (UvA).

1. Wat is een correctief referendum?

"Een correctief referendum is een referendum waarbij mensen een door de Kamer aangenomen wet kunnen terugdraaien", zegt Van der Meer. "En in het voorstel dat nu op tafel ligt, gaat het om een bindend referendum dat door burgers zelf wordt geïnitieerd."

We hebben in Nederland recent twee referenda gehad: in 2016 over Oekraïne en in 2018 over de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Dit waren beide raadgevende referenda, waar het parlement niet verplicht is te handelen naar de uitslag.

Bij een bindend correctief referendum is het parlement dat wel. "Als een meerderheid in het referendum tegen de nieuw aangenomen wet stemt én het referendum de verplichte drempel haalt, wordt de wet in die vorm niet ingevoerd. Wel kan het parlement met de regering proberen een aangepast wetsvoorstel in te voeren."

Hoogleraar politicologie Tom van der Meer
Bron: EenVandaag

Hoogleraar Tom van der Meer maakte in 2017 en 2018 deel uit van een staatscommissie die het parlementair stelsel onderzocht. Die deed onder leiding van Johan Remkes een reeks voorstellen om de democratie weer bij de tijd te krijgen. Naast een Constitutioneel Hof en een aanpassing van het kiesstelsel stelden ze ook voor om een bindend correctief referendum in te voeren.

2. Wie kan het initiatief voor zo'n referendum nemen, alleen de politiek of juist ook burgers?

Van der Meer legt uit dat het initiatief voor dit type referendum bij de burgers ligt. "Dit is een correctief referendum, wat betekent dat het pas kan worden ingezet nadat het parlement al een besluit heeft genomen. Het volk krijgt de kans om, bottom-up, een referendum te starten. Het is als een soort noodrem die burgers kunnen gebruiken."

Hij benadrukt het verschil met andere referenda waar mensen vaak aan denken. "Dan gaat het bijvoorbeeld over het referendum waarmee Erdogan zichzelf meer macht gaf, over het Catalaanse streven naar onafhankelijkheid, over het Brexit-referendum. Dat waren allemaal referenda die door een regering, premier of een president werden georganiseerd. In die gevallen werd het parlement vaak gepasseerd. Dit voorstel is precies het tegenovergestelde."

info

Meerderheid in Tweede Kamer

Gisteren stemde de Tweede Kamer over een voorstel van de SP voor een correctief bindend referendum. Het voorstel werd (tijdens deze kabinetsperiode) verdedigd door SP-Kamerlid Michiel van Nispen.

Om een correctief bindend referendum mogelijk te maken, is een wijziging van de Grondwet nodig. Om die reden moeten beide Kamers twee keer, met daartussen verkiezingen, voor het voorstel stemmen. Voor de laatste verkiezingen is dat al een keer gelukt. Nu is gisteren het voorstel opnieuw in de Tweede Kamer aangenomen, met een tweederde meerderheid. De Eerste Kamer moet nog stemmen.

3. Voor welk probleem is dit wetsvoorstel een oplossing?

Soms komt het parlement met een nieuwe wet, waar vele kiezers op tegen zijn. Op dit moment kunnen zij daar dan weinig tegenin brengen. "Als dit wetsvoorstel erdoorheen komt, kunnen burgers een referendum organiseren wanneer zij het écht niet eens zijn met een bepaalde nieuwe wet. Dat komt vooral voor bij thema's die bij de verkiezingen niet bovenaan stonden, maar waar kiezers toch sterke opvattingen over blijken te hebben. In het verleden hebben we dit gezien rond kwesties met de EU, met abortus, met privacy, bijvoorbeeld", vertelt Van der Meer.

De kiezer heeft natuurlijk een volksvertegenwoordiging gekozen, maar al die eigen losse voorkeuren worden in één stem samengevat. Daardoor is er een wiskundige zekerheid dat in het parlement op sommige onderwerpen meerderheden ontstaan die echt niet de bedoeling zijn geweest van de kiezers, vertelt van der Meer. "En daarom willen voorstanders van een correctief referendum dat de kiezer in staat is daar iets tegen te doen."

Een andere reden voor het wetsvoorstel is de brede steun van kiezers. "De steun voor een bindend referendum is groot, aanzienlijk groter dan de groep tegenstanders", zegt Van der Meer. "In het verleden zijn er ook al vaak voorstellen geweest, daarom is het logisch dat voorstellen voor een correctief referendum telkens opnieuw in stemming worden gebracht", zegt de hoogleraar.

"Het is extra interessant dat de steun er vooral is onder mensen met een meer praktische opleiding. Terwijl de meeste democratische inspraakavonden worden gedomineerd door hoger opgeleiden, komen bij een referendum mensen met alle opleidingsniveaus in bijna even grote getalen opdagen. In een democratie die over het algemeen beter werkt voor welgestelde mensen die een hogere opleiding hebben gevolgd, is een dergelijk referendum dus een manier om daar iets meer gelijkheid in te krijgen."

Bekijk ook

4. Hoe bindend is het echt? Is dit ook afhankelijk van het opkomstpercentage?

"Als een referendum wordt georganiseerd, dan is de uitslag nog niet automatisch geldig. Die is pas geldig - volgens het voorstel zoals dat nu wordt gedaan - zodra er aan een zogeheten uitkomstdrempel wordt voldaan", vertelt Van der Meer.

In het verleden was een referendum geldig als aan een opkomstpercentage werd voldaan. Maar dat werkte niet goed, vervolgt hij. "Als je vóór een wet was, dan had je twee manieren om ervoor te zorgen dat die zou blijven. Je kon niet gaan stemmen, in de hoop dat de opkomstdrempel niet gehaald zou worden. Dan zou de uitkomst van het referendum niet geldig zijn en de wet dus blijven. Of je kon wel gaan stemmen, en dan vóór stemmen, maar dan vergrootte je het 'risico' dat de opkomstdrempel werd gehaald."

Daarom is de opkomstdrempel veranderd naar een uitkomstdrempel. "Een wet gaat nu pas van tafel als de nee-stemmers winnen en minstens aan de uitkomstdrempel voldoen. Dat houdt in dat zij een bepaald percentage van de kiesgerechtigde bevolking moeten vertegenwoordigen. Stel dat de drempel op 30 procent ligt, dan moeten de tegenstanders dus winnen met minimaal 30 procent van alle kiesgerechtigden."

"Op welk percentage de drempel moet komen te liggen, staat nog niet in het huidige voorstel", weet Van der Meer. "In de grondwet staan wel criteria voor het bepalen van deze hoogte: die moet representatief en haalbaar zijn. Maar dit moet dus nog worden uitgewerkt nadat gestemd is."

Bekijk ook

5. Gaat dit wel gepaard met een gedegen voorlichting voor elke stemmer met uitleg over voor- en tegenargumenten?

"Ja, bij eerdere referenda werden mensen via campagnes geïnformeerd over het onderwerp. En uit onderzoek blijkt dat mensen zich dan ook daadwerkelijk inlazen", zegt Van der Meer.

Hier gaat bovendien al een heel proces aan vooraf. "Een correctief referendum kan niet zomaar voor elk onderwerp op de agenda worden gezet. Er zijn onderwerpen waar burgers er überhaupt geen over mogen starten, namelijk over de Grondwet, internationale verdragen, belastingen en het koningshuis. Daarnaast zijn er praktische drempels, zoals dat fysiek handtekeningen moeten worden opgehaald. Zo moeten burgers laten zien dat er écht draagvlak is voor een referendum over het onderwerp. En wordt voorkomen dat we over ieder wissewasje moeten stemmen."

"Bovendien mag alleen tegen recente wetgeving worden ingegaan. Met het referendum kunnen dus niet wetten die al heel lang bestaan worden afgeschreven."

info

EenVandaag Vraagt

In dit artikel zijn antwoorden verwerkt op vragen die zijn ingestuurd via EenVandaag Vraagt. Met EenVandaag Vraagt heb je invloed op wat we maken. Wil je meedoen? Download dan de Peiling-app van EenVandaag, ga dan naar 'Instellingen' en zet je notificaties voor EenVandaag Vraagt aan. Je vindt de vragen en antwoorden terug bij 'Doe mee'. De Peiling-app van EenVandaag is gratis te downloaden in de App Store of Play Store.

6. Is dit een stap verder in echte democratie?

"Nederland is al een volwaardige democratie. Dat blijkt uit allerlei wereldwijde rankings en uit voorwaarden die politicologen hebben opgesteld", zegt Van der Meer. "En als je al in een democratisch land leeft, dan heeft dit type instrument eigenlijk nauwelijks effect op hoe democratisch het er is."

"Maar een democratie bestaat altijd uit verschillende idealen die onderling onder spanning staan. Er zijn daarom verschillende modellen over hoe een democratie zou moeten zijn, en de één legt iets meer nadruk op het één, en de ander op het ander. Als je een participatieve democratie wil met meer burgerparticipatie, dan is zo'n referendum een versterking. Maar als je andere kenmerken van een democratie belangrijker vindt, dan misschien niet."

"Het is in ieder geval niet zo dat dit referendum de bijl aan de wortel van de democratie is. Het staat niet haaks op een representatieve democratie. Integendeel: het biedt juist een oplossing voor de inherente tekortkoming van dat kiezers het toch oneens kunnen zijn met wat hun vertegenwoordiging heeft besloten."

7. Hoe wordt gegarandeerd dat een referendum niet gemanipuleerd kan worden door één groep, bijvoorbeeld via social media?

Van der Meer denkt dat dat wel meevalt. "Natuurlijk is zo'n referendum iets gevoeliger voor beïnvloeding, omdat het een eenduidig onderwerp is met een campagne eromheen. Altijd als iets een zero-sum-game is met één winnaar en één verliezer wordt het gevoeliger."

"Je kunt ook zeker verwachten dat er de eerste keer bij zo'n referendum meer emotie vrijkomt. Maar met wetgeving over politieke beïnvloeding kun je tegengaan dat het gekaapt wordt. En er zijn forse drempels, zoals het verzamelen van fysieke handtekeningen, die het lastiger maken om zo'n referendum te kapen."

Dan is er nog de angst dat referenda in het voordeel zijn van de tegenstanders: mensen die tegen zijn, vinden het belangrijk om zich uit te spreken, terwijl mensen die het prima vinden dat een wet blijft, eerder thuisblijven.

Maar volgens Van der Meer is hier geen bewijs voor. "We zien dat niet in Nederland, en ook niet in andere landen. In 2016 en 2018 bijvoorbeeld, bij de referenda over Oekraïne en privacy, kwamen mensen die vóór de wet waren juist vaker opdagen. Er waren gewoon simpelweg meer nee-stemmers, maar het is niet waar dat referenda een speeltje voor de nee-stemmers zijn."

Bekijk ook

8. Is de verwachting dat het parlement hiermee instemt?

Gisteren stemde de Tweede Kamer over het initiatiefwetsvoorstel van de SP. Een tweederde meerderheid stemde voor het voorstel.

Van der Meer benadrukt dat het nog onduidelijk is hoe de Eerste Kamer zich gaat opstellen. "In de Eerste Kamer voelen leden zich vaak minder gebonden aan partijstandpunten en zijn ze sneller geneigd als individu af te wijken."

Hij wijst ook op de 'Nacht van Wiegel' in 1999. Toen stemde Hans Wiegel, op dat moment VVD-lid in de Eerste Kamer, tegen zijn eigen partij en blokkeerde de Grondwetswijziging voor het bindend correctief referendum. Daardoor werd de tweederde meerderheid niet gehaald en dreigde D66 het kabinet te laten vallen.

"Bovendien zijn de marges in de Eerste Kamer kleiner", besluit Van der Meer. "Er is wel meer ruimte dan voorheen, maar het blijft onzeker."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant