Een paar jaar geleden woog hij nog 115 kilo, rookte hij als een ketter en liet hij de hond uit vanuit de auto. Een week geleden finishte hij in éen van de zwaarste hardloopwedstrijden ter wereld. De beruchte Marathon des Sables, dwars door de Sahara. 

De Brabantse Quillermo Pellicaan is vandaag onze Optimist. Zijn boodschap? Kom van die bank af, ga wat geks doen! You can dot it! Maar neem wel kleine stapjes richting een realistisch doel.

Benieuwd naar zijn speech?

Afgelopen week heb ik de 250 km lange, loodzware wedstrijd, de Marathon des Sables uitgelopen. In deze week draag je al je eten en spullen steeds zelf. Water is het enige wat je krijgt, op rantsoen, dat dan weer wel.

Het is bijzonder dat er mensen aan deze wedstrijd meedoen. Het is nog meer bijzonder als je weet waar ik vandaan kom. Ik was niet altijd sportief. Sterker nog, ik was een dikke chips etende couchpotato, die de hond met de auto ging uitlaten. Als iemand mij toen had gezegd dat ik 250 km door de Sahara zou gaan rennen, dan had ik je hard uitgelachen.

Hoe kan het dan toch dat iemand zo radicaal kan veranderen?

Ook jij kan veranderen!

Mijn trigger om wat te gaan doen was toen ik stopte met roken. Mijn gewicht schoot naar een maximum en ineens waren al mijn kleren te heet gewassen. Er moest iets gebeuren en ik begon met hardlopen.

Na een tijdje deed ik mijn eerste 5 km wedstrijd en ik was nog nooit zo trots geweest dat ik het einde gehaald had. Had ik op dat moment al een idee dat ik door de Sahara zou gaan rennen? Ben je gek, half Breda was voor me geëindigd. Maar met het behalen van deze eindstreep was 5 km wel mijn nieuwe normaal geworden. En vanaf de 5km is de 10 km dan niet meer zo’n grote stap. En zo werd steeds elke nieuwe stap mijn nieuwe normaal.

De kleine stapjes die de lat steeds hoger leggen, werken enorm motiverend. Als je op het moment van niets doen meteen de lat op de Sahara hoogte legt, dan is de sprong te groot. Niemand kan zoveel motivatie opbrengen om dat ineens te doen. Maar over een periode van 10 jaar gezien, met ieder jaar kleine subdoelen, is er ineens overzicht en lijkt het haalbaar. 

Mensen overschatten wat ze op korte termijn kunnen bereiken en onderschatten wat op lange termijn mogelijk is. Met kleine stapjes worden de doelen die je behaald hebt steeds weer je nieuwe normaal. En een volgende stap is vanaf je nieuwe normaal gezien maar een kleine stap.

Ook jij kan veranderen. Bepaal voor jezelf wat je nu echt wilt. Je wilt niet afvallen, je wilt weer kunnen voetballen met je zoon. Je wilt niet meer tijd, je wilt een dag in de week in de natuur doorbrengen. Dit kun je bereiken door kleine stapjes te nemen. Begin met om 1 keer in de 2 weken te gaan sporten. Dan val je af en kun je straks weer voetballen met je zoontje. Ga 1 dag in de maand minder werken en plan die voor je eigen activiteit in. Wandelen in de natuur, of activiteiten voor een eigen zaak.

Met dit soort kleine stapjes kom je er ook, maar het grote voordeel is dat deze kleine stapjes heel snel als normaal gaan voelen en dan kun je weer een kleine stap doen. Op deze manier slijten je nieuwe doelstellingen geruisloos in je leven en weet je na een tijdje niet beter meer.

Ik ben Quillermo Pellicaan en ik wens je een prettige dag!

Het pgb-systeem is enorm fraudegevoelig. Jaarlijks verdwijnt zo'n 500 miljoen euro belastinggeld in de zakken van mensen met andere belangen. Deskundigen willen dat de politiek ingrijpt: bescherm zorgverleners en patiënten tegen fraudeurs.

Zorgkantoren mogen administratie niet inzien en alleen aangekondigd huisbezoeken doen, wat toezicht op pgb-zorg lastig maakt. "We moeten meer bevoegdheden hebben", reageert CZ-directeur Verlaan op onderzoek van EenVandaag naar mogelijke pgb-fraude.

"Binnen de huidige constructie is het redelijk makkelijk om daar misbruik van te maken. Het probleem is dat we vaak wel voelen dat het niet pluis is, maar er heel weinig mee kunnen", zegt Caro Verlaan, directeur van zorgkantoor CZ, de partij die pbg-budgetten toekent.

Familie in Den Haag

Verlaan reageert op onderzoek van EenVandaag, waaruit blijkt dat een familie in Den Haag mogelijk tonnen aan pgb-geld declareerde zonder het aan de zorg te besteden.

De indicatie, verleend door zorgkantoor CZ, van 132.000 euro per jaar, verdween naar het zorgbedrijf van een van de zoons. De daadwerkelijk zorg werd verleend door Portugese en Braziliaanse vrouwen. Zij kregen maar een klein deel van dat bedrag en werden ver onder het minimum loon betaald.

Onvoldoende controle

Het verhaal laat zien hoe makkelijk het is om te frauderen met een pgb-budget, over de rug van arbeidsmigranten. "Ik kan dat alleen maar beamen", zegt de bestuurder. Opvallend, want juist haar zorgkantoor moet controleren hoe het pgb-geld wordt uitgegeven.

"Er moet natuurlijk een zorgdossier gemaakt worden, dat bespreken wij, dat controleren wij ook. Dan kijken we met de budgethouder of de zorgverlener of dat reëel is en dan kunnen wij akkoord geven hoe dat verder daarna besteed wordt", zegt de directeur van CZ. "Maar dat kunnen wij helaas niet zien."

Onafhankelijke controle

Het zorgkantoor kan niet in boekhouding kijken en alleen een gepland huisbezoek doen. Wat volgens Verlaan weinig effectief is aangezien mensen de boel vaak in orde maken wanneer het zorgkantoor aankondigt langs te komen om achter de voordeur te controleren of wat er op papier staat ook klopt. Verlaan ziet dat ze op dit moment te weinig bevoegdheden heeft om fraude te controleren.

"CZ zou daarom graag de mogelijkheid willen verkennen om een onafhankelijke zorgverlener van een gecontracteerde partij buiten de familiare sfeer aan te stellen die erop kan toezien of het pgb wordt gebruikt op de manier waarvoor het bedoeld is." Op die manier is er dus iemand van buitenaf die controle houdt.

Meer bevoegdheden

"Hiermee verkleinen we de kans op samenspanning en hoeven we bij twijfel met betrekking tot fraude niet het gesprek te voeren met iemand die twee petten op heeft", legt Verlaan uit.

Daarnaast wil de zorgverzekeraar dat ze meer bevoegdheden hebben om fraude vast te stellen en aan te pakken.

Partijen wijzen elkaar aan

Binnen het systeem van pgb zijn veel partijen betrokken. Wanneer het aankomt op de controle van fraude, wijzen ze vaak naar elkaar. De Sociale Verzekeringsbank (SVB) mag het geld alleen uitbetalen, en doet dus in feite alles wat de budgethouder aan hen doorgeeft. De SVB mag geen inhoudelijke controle doen. Zij checken alleen of de administratie klopt. Een woordvoerder laat weten dat zij op dit moment niks kunnen doen met meldingen.

Er wordt gewerkt aan wetgeving, zodat ze signalen kunnen doorgeven aan het zorgkantoor. Het zorgkantoor heeft namelijk wél een toezichthoudende rol. Verder is er de branchevereniging van zorgkantoren (ZN), die wilde niet op vragen van EenVandaag reageren.

Controle zorgkantoren lastig

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa), houdt toezicht op de uitvoering van het pgb door zorgkantoren, en laat weten dat het lastig is om dit te controleren.

"Momenteel zijn er geen concrete voorschriften ten aanzien van de inrichting van een zorgbedrijf die verbieden of verhinderen dat zoals in deze casus geschetst de zoon via een onderneming zorg verleent aan zijn vader", leggen ze uit.

Verantwoordelijkheid budgethouder

Zij verwijzen, net zoals het zorgkantoor, naar de verantwoordelijkheid van de budgethouder: "In geval van een pgb is de budgethouder de enige die een contractuele relatie heeft met de zorgaanbieder. Dat bemoeilijkt de situatie. De budgethouder sluit overeenkomsten met de pgb-zorgverleners. Het zorgkantoor controleert deze overeenkomsten, maar heeft zelf geen contractuele relatie met de zorgaanbieder."

"Dat het zorgkantoor geen directe relatie met de pgb-zorgaanbieder heeft, hindert het zorgkantoor om signalen van onjuistheden of fraude te onderzoeken en op te volgen", leggen ze uit. "Hierdoor is het aan budgethouders om informatie te verzamelen over de zorgaanbieders van wie zij voor hun zorg afhankelijk zijn."

'Is te ver doorgeslagen'

In 2025 geven Nederlandse belastingbetalers 3,7 miljard uit aan pgb-zorg. Naar schatting wordt elk jaar voor zo'n 500 miljoen gefraudeerd met persoonsgebonden budgetten.

Verlaan ziet dat het politiek gevoelig ligt om het pgb-systeem te veranderen en dat begrijpt ze. "Het pgb-systeem is ooit bedacht met het idee mensen meer zeggenschap te geven over de zorg. Het is voor een bepaalde doelgroep mooi, maar het is te ver doorgeslagen", zegt directeur van het zorgkantoor CZ Caro Verlaan. "We hebben in Nederland veel regels, maar hiervoor misschien wel te weinig", zegt ze.