Marathonloopster Jill Holterman loopt haar derde marathon ooit op de Olympische Spelen. Een droom die uitkomt. Maar vanwege corona moeten familie en vrienden thuis in Nederland blijven. "Het gaat voelen als gewoon een grote wedstrijd."

De wedstrijd voor marathonlopers is op 7 augustus niet in Tokio, maar in Sapporo, bijna 1.000 kilometer verderop. In Tokio is het te warm. "In Sapporo is geen Olympisch dorp zoals in Tokio en geen andere Nederlanders die andere sporten doen, dat soort dingen. We mogen ons hotel niet eens uit."

Omstandigheden

Jill heeft een wat moeilijke aanloop gehad vanwege een achillespeesblessure, maar is nu helemaal hersteld. "Mijn niveau is goed en wordt steeds beter. Ik ben wel moe af en toe, maar dat hoort er ook bij. Verder ben ik fit."

Eigenlijk is niet te voorspellen hoe het over 4 weken op de Spelen zal gaan, zegt ze. Ook omdat de weersomstandigheden in Sapporo erg kunnen verschillen. "De ene dag is het er 18 graden met regen, de volgende dag is het er 27 graden. Volgens mij ben ik 65ste of 67ste geplaatst. Maar ik weet pas kort van te voren wie er definitief meedoen.

Bekijk ook

In het hotel blijven

Ze vliegt pas een week van tevoren naar de Spelen. "Dat is kort, maar we mogen pas een week van tevoren komen."

Jill had veel liever eerder gewild. "Maar er zijn daar hele beperkte trainingsfaciliteiten, omdat we in het hotel moeten blijven." Vooraf wordt ze drie keer getest op corona en als ze er eenmaal is elke dag.

Helemaal alleen

"Het is jammer dat het waarschijnlijk niet gaat voelen als de Olympische Spelen zoals ze normaal gesproken zijn. Want het is iets magisch, iets groots. Maar de beleving zal voor iedereen nu minder zijn. Ook voor de andere sporters die wél in Tokio zitten", zegt ze.

Zelfs haar vriend, ook marathonloper, mag niet mee. "Mijn familie moet thuis kijken op televisie, als dat al kan. De enige die mee is, is mijn coach, en dat is al een uitzondering." De steeds veranderende situatie vraagt om flexibiliteit van de sporters. "Ik ben er dus mentaal veel sterker door geworden."

Pas twee marathons

Los van het feit dat het misschien niet de magische Olympische ervaring zal worden, is Jill hartstikke blij dat ze er überhaupt mag lopen. Niet lang geleden deed ze nog een rechtenstudie en wilde ze advocaat worden.

Tot ze in 2019 besloot om vol voor de topsport te gaan. In totaal heeft ze in haar leven pas twee marathons gelopen.

Niet vanzelf

"Voor buitenstaanders lijkt het alsof het allemaal vanzelf is gegaan, maar dat is absoluut niet zo. Ik heb tegenslagen gehad, die ervoor zorgden dat ik dit ben gaan doen", vertelt ze.

"Ik heb het niet alleen over tegenslagen rondom corona, maar ook gedurende mijn carrière, blessures, andere dingen die tegenzaten. Daardoor word je een betere atleet, maar dat ziet niet iedereen. Mensen zien alleen het topje van de ijsberg."

Bekijk ook

'Blijf me onderschatten'

Op de Olympische Spelen rennen, werd haar doel vanaf het moment dat het EK niet doorging door corona. En de kwalificatie voor het EK was al een verrassing voor mensen die niet dichtbij Jill stonden.

"Heel weinig mensen hadden het verwacht. Het is altijd leuk dat je mensen verrast en het motiveert mij ook heel erg. Ik wil bijna zeggen: 'Blijf mij vooral onderschatten'."

Onzekerheid door corona

Maar de onzekerheid door corona blijft een ding. "Ik maak mij best zorgen. De besmettingen stijgen en dan denk ik: 'Oké, iedereen heeft straks zijn feestje gehad, maar op het moment dat de wedstrijden voor mij beginnen zitten we weer in een dip'."

Die onzekerheid is er eigenlijk al anderhalf jaar, vertelt ze. "Ik hoop dat we niet te vroeg juichen met z'n allen."

Trainingsblok in Zwitserland

Sind 22 juni traint Jill in Zwitserland, in de buurt van St. Moritz. In 1948 werden daar de Olympische Winterspelen georganiseerd. Haar dagen bestaan uit trainen, eten en rusten.

"Het is echt het totaalpakket. Ik ben scherper qua voeding, heb een diëtist, maar ik moet ook vooral véél eten. Overdag slaap ik ook. Het is hard trainen en daaromheen lekker uitrusten."

Top van de wereld

In St. Moritz trainen ook veel andere sporters. Jill deelt haar appartement met marathonloper Bart van Nunen. "Er zijn hier ook medaillewinnaars aan het trainen, heel inspirerend. De top van de wereld bereidt zich hier voor."

Maar waar veel anderen zichzelf opsluiten om zich voor te bereiden, doet Jill dat niet. "We zijn een keertje uiteten geweest. Of gaan even ergens wat drinken. Dat werkt gewoon goed voor mij. Dat je ook leuke dingen doet tussendoor."

Zuurstof in de bergen

Ondanks dat het er ongelooflijk bergachtig is, is er een nog grotere uitdaging. "We zitten op zo'n 1.800 meter hoogte, dus er is minder zuurstoftransplantatie. Er is niet minder zuurstof, maar je kunt minder opnemen." En dat zal ze merken bij terugkomst in Nederland, denkt ze. "Dan kan ik ineens weer beter ademen.

In totaal duurt het trainingsblok 4 weken, waarna ze teruggaat naar Nederland en vanaf daar naar Japan vliegt. "Als ik thuiskom, heb ik nog een weekje zware training en dan ga ik afbouwen."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.