radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

Als stroom, water en internet uitvalt kun je veel zelf doen: 'Maar het is nú wel het moment om daar vast over na te denken'

Als stroom, water en internet uitvalt kun je veel zelf doen: 'Maar het is nú wel het moment om daar vast over na te denken'
Een pakket ter voorbereiding als er een crisis uitbreekt
Bron: ANP

Er is een run op jodiumtabletten en ook overlevingspaketten worden massaal online besteld. Want wat doe je als er ineens geen stroom, brandstof of internet meer is? Bij calamiteiten kun je veel zelf doen, maar je moet wel weten wát.

We weten eigenlijk niet beter dan dat er altijd water uit de kraan stroomt, het internet werkt en dat we kunnen bellen. Maar wat als het ineens niet meer kan? Door de oorlog in Oekraïne is zo'n situatie ineens minder denkbeeldig dan we dachten. "Het is nu het moment om daarover na te denken."

Oplossing voor angst en zorgen

Wat volgens crisismanager Andrea Walraven-Thissen cruciaal is, is dat we zelf in staat zijn iets te doen als cruciale voorzieningen uitvallen. Mensen kunnen veel zelf doen, dat is zelfs goed voor ze, heeft ze in de jaren dat ze zich bezighoudt met crisismanagement geleerd. "De oplossing voor angst en zorgen is altijd een handelingsperspectief."

Zo'n perspectief is het meest optimaal als je bent voorbereid, legt ze uit. Zelf heeft ze in het kader van de oorlog in Oekraïne al de nodige stappen ondernomen. Ze woont en werkt zelf in Duitsland, haar kinderen onder anderen in Nederland. "Ik heb gisteren met al mijn kinderen geskyped, we hebben de scenario's voorbesproken. Als de stroom uitvalt en daardoor het internet, kunnen we niet meer bellen."

Andrea Walraven-Thissen 
Bron: eigen foto
Crisismanager Andrea Walraven-Thissen 

Voorbereiden op een crisis

Het pro-actieve crisismanagement waar ze over spreekt, ziet ze in Nederland naar mening veel te weinig. "Als het dan een keer misgaat, dan zien we dat er op die eerste fase van een crisis heel veel kritiek komt, want dan is er chaos. De conclusie is vaak: daar hadden we niks aan kunnen doen, want dat was nou eenmaal zo'n extreme situatie."

De crisisvoorbereidingswebsite die ons voorbereidt op een crisis heet crisis.nl. Dan is het eigenlijk al mis, zegt Walraven. "Dan is de insteek: dit overkomt ons. Die slachtofferrol, dat afwachten. Mijn insteek bij een crisis is dat je een heleboel kunt voorbereiden. Zeker als je vóóraf weet wat het risico is van bijvoorbeeld de uitval van internet, van stroom. Als je heel snel in je communicatie ook die grote gevolgen gaat bepreken, dan kun je actief rust brengen."

Bekijk ook

Zelfredzaamheid

"Omdat we altijd reactief werken zijn mensen in Nederland absoluut niet voorbereid op crises. Er is in Nederland welgeteld één veiligheidsregio die goed voorbereid is en dat is Groningen", vervolgt de crisismanager stellig. "De website Eerste Hulp Ben Jij (EHBJ) is gericht op pro-actief crisismanagement. Dat is ook hoe wij in Duitsland werken."

Marleen Hanenberg is als specialist in crisiscommunicatie verantwoordelijk voor het project, dat ooit ontstond na een grote aardbevingsoefening in 2018. "Een van die oefeningen was zelfredzaamheid. Het scenario was dat je bij een zware aardbeving de eerste uren op jezelf aangewezen bent."

Marleen Hanenberg
Bron: Eigen foto
Specialist crisiscommunicatie Marleen Hanenberg

Zelf aan de slag

"Wat jullie met ons hebben gedaan is hartstikke goed, maar doe dat ook met de rest van de provincie", was de boodschap die ze kreeg van de bewoners van het aardbevingsgebied. Het werd de basis voor Eerste Hulp Ben Jij, waar heel praktisch wordt geanticipeerd op calamiteiten.

"Veiligheid is niet alleen van de veiligheidsregio, maar ook van de inwoners, van bedrijven, van heel veel partijen. EHBJ is vooral bedoeld om het bewustzijn te vergroten, maar ook om mensen zelf aan de slag te laten gaan. Niet alleen, maar ook als buren, als wijk, als dorp. Als mensen wat verder van de hulpdiensten verwijderd zijn, dat ze wel aan de slag kunnen gaan."

Zelfbescherming

"Ik denk dat het momentum nu daar is, want mensen denken er nu over na", ziet Marleen. "Wanneer denk je erover na? Als de noodzaak er is. Er is nu geen acute dreiging, maar je weet niet hoe het loopt. Dus is het goed om over bepaalde dingen na te denken."

Ook crisismanager Andrea Walraven beaamt dat. Ze noemt in dit verband ook de mensen uit Oekraïne die onze kant op komen, wat mogelijk ook een enorme impact kan hebben. "Het is goed als Nederland goed voorbereid is, dat mensen goed terechtkomen. En het is ook goed voor ons Nederlanders als we goed in dat handelingsperspectief kunnen blijven. Want dat beschermt ook onszelf."

Bekijk ook

Dichter bij huis

Wat haar betreft ligt ook hier een taak voor de overheid. 'Pro-acief crisismanagament', noemt ze het. En dat is heel breed. "We moeten allereerst erkennen dat we een groot probleem met ons vluchtelingensysteem hebben. De realiteit is dat er heel veel vrouwen en kinderen en kwetsbare ouderen komen. De AZC's zijn daar niet geschikt voor. Die mensen komen uit onrust, uit oorlog."

"Als je die bij elkaar stopt in een tent, waar heel veel geluid en prikkels zijn, haal je ze niet uit de oorlog, dat is geen veilige plek." Als er helper-energie is, hoe kunnen mensen dan meedenken? "Wat we hier in Duitsland doen is recreatie-locaties blokken. Een jeugdherberg, een vakantiepark. Heel belangrijk ook zijn gastgezinnen. En daar kun je mensen uit de Oekraïense gemeenschap als buddy in betrekken."

Gewend aan stroom, water en internet

De aanpak die de Groningse veiligheidsregio hanteert waar het gaat om zelfredzaamheid, zou wat Marleen Hanenberg betreft best landelijk opgepakt mogen worden. Zeker nu. "De effecten van de crisis in Oekraïne kan uitval van water- en nutsvoorzieningen betekenen. Het kan ook zijn dat door cyberaanvallen je niet kunt pinnen. Dan is cash geld ook wel handig."

"De rijksoverheid geeft wel aan dat er geen acute dreiging is, maar het is los hiervan altijd goed om na te denken", besluit ze. "We zijn in Nederland gewoon hartstikke verwend. Er is altijd stroom. Er is altijd water, er is altijd internet. Maar wat als het er niet is? Het is goed om het daar met je gezin of met je buren over te hebben."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Teruggestuurde asielzoekers duiken onder om later alsnog in Nederland asiel aan te vragen: 'Hier heb ik mensen die me kunnen helpen'

Teruggestuurde asielzoekers duiken onder om later alsnog in Nederland asiel aan te vragen: 'Hier heb ik mensen die me kunnen helpen'
Asielzoeker Muhammad is tot zijn opluchting toch nog in de Nederlandse asielprocedure gekomen
Bron: EenVandaag

Asielzoekers die in een ander Europees land zijn aangekomen, mogen hier worden geweigerd door de IND. Als ze na anderhalf jaar niet zijn teruggestuurd, mogen ze blijven. "Er zijn in ons land heel veel mensen die deze mensen helpen onderduiken."

Mohammad uit Iran is opgelucht. Hij heeft van zijn advocaat te horen gekregen dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zijn asielprocedure in behandeling heeft genomen. Hij is een politieke vluchteling en loopt gevaar in zijn geboorteland. Hij moest volgens de Dublinverordening een asielaanvraag eigenlijk in Kroatië afwachten.

'Ik wilde niet terug naar Kroatië'

Daar werd hij, voordat hij bijna twee jaar geleden in Nederland aankwam, door de Kroatische politie opgepakt en voor het eerst geïdentificeerd. Toen hij vervolgens naar Nederland doorreisde en bij de IND asiel aanvroeg, kreeg hij daar te horen dat ze zijn aanvraag niet in behandeling zouden nemen.

"Ik moest terug naar Kroatië", vertelt Mohammad. "Daar zouden ze mijn asielaanvraag in behandeling nemen. Maar ik wilde niet terug naar Kroatië. Ik heb hier in Nederland familie wonen en ben nierpatiënt. Hier heb ik mensen die mij kunnen helpen, in Kroatië niet."

Bekijk ook

Dublinverordening

De Dublinverordening bepaalt dat het land waar een vreemdeling Europa binnenkomt, verantwoordelijk is voor de behandeling van zijn of haar asielverzoek. Deze regels werden in 2003 ingevoerd om te voorkomen dat asielzoekers Europa rondreizen om in verschillende lidstaten een procedure te beginnen, maar ook om te zorgen dat niet ieder land zijn handen van een zaak af kan trekken.

Zodra iemand in Nederland asiel aanvraagt, wordt in verschillende databases gecontroleerd of diegene eerder in een andere EU-lidstaat is geweest. Als dat zo is gaat de IND niet verder met de asielprocedure. Nederland verzoekt de andere lidstaat dan om de asielzoeker terug te nemen: dat is een Dublinclaim.

Lastig in de praktijk

Vervolgens heeft de andere lidstaat twee maanden om op dat verzoek in te gaan. Is er na die periode nog geen reactie, dan geldt: wie zwijgt, stemt toe. De asielzoeker kan dan worden overgedragen.

Dat is de bedoeling, zegt universitair docent migratierecht Mark Klaassen, maar de praktijk is vaak anders. "De Dublinverordening werkt tussen lidstaten, en de effectiviteit hangt dus af van de bereidwilligheid van de verschillende landen. In de praktijk komt er van de Dublinregels niet veel terecht, omdat het andere land niet meewerkt, of omdat de asielzoeker niet meewerkt."

Bekijk ook

1 op 6 Dublinclaims ingewilligd

Dat blijkt ook uit cijfers die EenVandaag bij de IND heeft opgevraagd. Slechts 1 op de 6 Dublinclaims die Nederland in de afgelopen vijf jaar heeft gedaan, heeft geleid tot overdracht van een asielzoeker naar een ander land.

Het valt op dat er tussen de verschillende lidstaten grote verschillen zijn in bereidwilligheid. Zo neemt Duitsland asielzoekers bij bijna de helft van de claims daadwerkelijk terug, terwijl Italië nauwelijks op dit soort verzoeken reageert. In de afgelopen drie jaar is geen enkele asielzoeker vanuit Nederland teruggestuurd naar Italië, ondanks de ruim 4.000 verzoeken die er zijn gedaan.

Termijn van anderhalf jaar

Daar kunnen asielzoekers gebruik van maken. 'Dublin' houdt een land namelijk niet voor eeuwig verantwoordelijk voor de opvang: als iemand na achttien maanden niet is overgedragen aan de verantwoordelijke lidstaat, verloopt de claim en kan een hij of zij alsnog ergens anders een asielprocedure beginnen.

Klaassen: "Je ziet in de cijfers vaak staan: 'met onbekende bestemming vertrokken.' Dat zijn mensen die uit de asielzoekerscentra zijn vertrokken en uit het zicht van de overheid zijn geraakt. In de Dublinverordening staat dat na 18 maanden de Dublinclaim vervalt. Als iemand dan nog niet naar het land van aankomst is teruggestuurd, kan Nederland niet langer iemand weigeren, en wordt dan alsnog verantwoordelijk voor de asielprocedure."

info

Nieuw Europees migratiepact

Het EU-Asiel en Migratiepact bevat regels voor een nieuw Europees asielsysteem en treedt in 2026 in werking. De nieuwe Verordening over asiel- en migratiebeheer bevat regels over de verantwoordelijkheidstoedeling voor de behandeling van asielverzoeken over de EU-lidstaten en een solidariteitsmechanisme. Een belangrijk doel van deze regels is om de solidariteit tussen lidstaten bij de verdeling van asielverzoeken minder vrijblijvend te maken. De termijn waarmee een Dublinclaim dan zal vervallen wordt drie jaar, in plaats van anderhalf jaar.

Bekijk ook

Asielzoekers duiken onder

Volgens asieladvocaat Sonya Taheri weten veel asielzoekers precies hoe dat werkt, en anticiperen ze er ook op. "Ze hebben een paar maanden om een netwerk op te bouwen. Dan vertel ik ze op een zeker moment: het is nu het moment om uit het centrum te vertrekken. Dan duiken ze onder."

"Er zijn veel mensen in Nederland die deze groep willen helpen, omdat ze begrijpen dat ze hier willen blijven", ziet Taheri. "Omdat ze hier familie hebben, of omdat de landen waar ze naar terug moeten veel slechtere omstandigheden hebben."

Organisaties helpen 'Dubliners'

EenVandaag sprak meerdere kerkelijke organisaties die deze 'Dubliners' helpen. Geen van de organisaties wil hiermee in de publiciteit treden. Ze geven aan kwetsbare asielzoekers te helpen om die achttien maanden door te komen, en zo te voorkomen dat ze op straat moeten zwerven.

Ook de gemeente Amsterdam helpt deze groep in hun opvang voor ongedocumenteerden. "We willen voorkomen dat kwetsbare mensen op straat moeten slapen, want dat is het alternatief", zegt verantwoordelijk wethouder Rutger Groot Wassink. "Dat vinden wij voor die mensen onwenselijk, en het zorgt uiteindelijk voor meer overlast voor de stad."

Bekijk ook

Drie jaar ook overbruggen

Groot Wassink maakt zich zorgen over de nieuwe regels die volgend jaar zomer van kracht gaan. Dan wordt de termijn voordat een Dublinclaim vervalt drie jaar in plaats van achttien maanden. "Dat zal betekenen dat mensen nog langer in de illegaliteit moeten leven, met alle gevolgen van dien. Wij zien als gemeente in de praktijk wat het gevolg is van regels die niet goed werken."

Asieladvocaat Taheri maakt zich er geen zorgen om dat asielzoekers die hier willen blijven met een Dublinclaim die drie jaar niet zullen weten te overbruggen. "Er zijn hele Facebookgroepen waarin mensen in het geheim mensen tijdelijk opvangen. Het zal misschien net wat lastiger worden, maar mensen laten zich niet zo gemakkelijk afschrikken als ze duidelijk hun toekomst in Nederland voor zich zien."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Zorgen om gezondheid in Lochem door plan voor lelieteelt: een van de meest bespoten gewassen

De teelt van lelies op landbouwgrond in het Gelderse Lochem veroorzaakt grote onrust. Bewoners zijn bang dat de bestrijdingsmiddelen die daarbij gebruikt worden, schadelijk zijn voor hun gezondheid. Omwonenden hopen dat de teelt verboden wordt.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant