Jeen nam samen met zijn vriendin een Egyptisch gezin tijdelijk in huis, zodat zij samen een verblijfsvergunning konden krijgen. Een kleine moeite, vond hij, die hem veel meer positieve reacties opleverde dan hij dacht. "Hartverwarmend om mee te maken."

Met anti-immigratiepartij PVV als grootste van Nederland en een regeerakkoord gefocust op strenge asielmaatregelen, had Jeen Budding (34) niet verwacht dat hij zoveel steun, donaties en positieve reacties zou krijgen nadat hij en zijn vriendin een Egyptisch gezin in huis namen. "Als je de tv aanzet, lijkt het net alsof de wereld steeds ongezelliger wordt. Terwijl mijn ervaring van de afgelopen 3 maanden echt het tegenovergestelde is."

'We dachten: waarom niet?'

Het begon allemaal met een LinkedIn-berichtje van het Netwerk Ongedocumenteerden Onderdak (NOO), waarin werd gevraagd wie er tijdelijk onderdak kan bieden aan ongedocumenteerden. Jeens vriendin Frederiek stuurde het naar hem door. Ze hebben een huis in Scheveningen en met toekomstige gezinsuitbreiding in het achterhoofd, hebben ze nog een logeerkamer over. Allebei dachten ze direct: laten we dit doen.

"We werken allebei wel in een sociale tak, waarbij we vaak te maken hebben met nieuwkomers in Nederland", legt Jeen uit. "Dus de gedachte was: waarom niet? Daarbij hebben we de overtuiging dat in een welvarend land als Nederland mensen niet op straat horen te slapen. En als iemand tijdelijk op straat komt, dat er dan enorme problemen ontstaan die ons als maatschappij alleen maar meer ellende opleveren."

Bekijk ook

Met laatste spaargeld vertrokken

Zo zaten Jeen en Frederiek even later aan de keukentafel met een Egyptische familie, die liever anoniem blijft. Een moeder met een zoon (16) en dochter (12) vertelden dat ze voor 3 maanden onderdak nodig hadden, vanwege een ingewikkelde bureaucratische situatie. "Ze had een Egyptische man die ook een Nederlands paspoort had, waardoor de kinderen ook een Nederlands paspoort hebben", vertelt Jeen.

"Maar die man is heel lang geleden al overleden. En omdat haar 12-jarige dochter in Egypte uitgehuwelijkt zou worden aan een oudere man, besloot ze met haar laatste spaargeld naar Nederland te vertrekken. Maar de Nederlandse staat vangt alleen de kinderen op, want die hebben een Nederlands paspoort."

Grensgevallen die tussenin vallen

Dat zorgde voor een lastige situatie. Als ze een aanvraag voor een verblijfsvergunning zou indienen, zou ze in de ogen van de Nederlandse staat op dat moment niet voor haar kinderen aan het zorgen zijn. Dus dan zou die aanvraag worden afgewezen. Daarom moest ze die aanvraag samen met haar kinderen doen terwijl ze op hetzelfde adres wonen.

"We hebben eigenlijk een heel mooi sociaal systeem", zegt Jeen. "Kinderen en mensen uit oorlogsgebieden worden opgevangen. Alleen zijn er dus grensgevallen die er precies tussenin vallen. En daarvoor was dit een mooie oplossing."

Bekijk ook

Van twee naar vijf

Het was wel even wennen. Toen Jeen en Frederiek zich opgaven, verwachtten ze mogelijk één iemand erbij. "Nu woonden we opeens met z'n vijven in plaats van met z'n tweeën. Het is wel even terug naar de studententijd", grapt Jeen. "Ik dacht ook direct aan praktische zaken, zoals dat iedereen tegelijk wil douchen. Maar het ging uiteindelijk een stuk makkelijker dan gedacht."

Het stel besloot samen met de Egyptische familie dat ze gewoon zelfstandig zouden leven, de keuken, woonkamer en badkamer zouden delen en één keer per week samen zouden eten. "We gaven ze gewoon een sleutel van de voordeur. Dat maakte het allemaal veel makkelijker."

Een ander ritme

Het paste eigenlijk als puzzelstukjes in elkaar. Bijvoorbeeld bij het 's ochtends douchen. "Zij bidden bijvoorbeeld vijf keer per dag. Dus zij staan heel vroeg op en dan liggen wij nog te slapen", herinnert Jeen. "Dus als ik wakker word voor werk, liggen zij weer even terug in bed."

"En als wij lekker Hollands om zeven uur aan tafel gaan, hebben zij net hun lunch op. En als zij beginnen te koken, liggen wij alweer in bed. Dus het was heel grappig dat die praktische hordes die ik in mijn hoofd had eigenlijk zichzelf oplossen, omdat je gewoon een ander ritme hebt."

Bekijk ook

Gesprek over Pride vieren

Daarbij waren er ook overeenkomsten te vinden. Zo eten Jeen en Frederiek vegetarisch en de Egyptische familie eet alleen halal vlees. "Door hierover het gesprek aan te gaan, ben ik erachter gekomen dat 'halal' ook betekent dat een dier een goed leven gehad moet hebben."

Ze gingen ook het gesprek aan over lastige onderwerpen. "Toen Frederiek bij Pride ging vieren dat je in Nederland mag zijn wie je wil zijn, vonden zij dat wat apart. Daar hebben we toen hele interessante gesprekken over kunnen hebben en dan leer je elkaar begrijpen. Dat werkt beter dan vooraf te zeggen: zij zijn gek en wij niet."

'Kregen heel veel steun'

Dat het binnenshuis zo goed en soepel ging, was voor Jeen en Frederiek een fijne ervaring. Of zoals Jeen zegt: "Als ik het heel egoïstisch bekijk, heb ik zelf alleen maar een leuke tijd gehad en heb ik veel geleerd." Maar wat hen vooral verbaasde, waren de reacties om hen heen.

"Volgens mij heeft Geert Wilders hier om de hoek nog zijn verkiezingsoverwinning gevierd", vertelt Jeen. "Maar in de buurt waren er alleen positieve reacties en de moeder heeft geen negatieve ervaringen gehad. We kregen juist heel veel steun van iedereen."

Bekijk ook

Kinderen kunnen naar school

"We kregen van vrienden twee fietsen voor de kinderen, want die hadden ze toch nog in de schuur staan. Van anderen kregen ze een enorme smak geld, anoniem gedoneerd. Van anderen weer een bon voor de Decathlon, omdat de kinderen van skaten houden", somt Jeen op. "Dat is hartverwarmend om mee te maken."

Het resultaat 3 maanden later? De kinderen zijn nog bij hun moeder, leren de Nederlandse taal, hebben een burgerservicenummer (BSN) en bankrekening en kunnen naar school. De moeder kan binnenkort ook aan het werk. Daarbij weten ze nu wat de goedkopere en duurdere supermarkt is, hoe je bij de Haagse Markt komt, waar de leukste speeltuin is en dat je gratis kan lezen bij de bibliotheek.

'Makkelijker dan je denkt'

"Je merkt dan: integratie werkt echt van twee kanten", concludeert Jeen. "Als je iemand aan de hand neemt, en diegene wil dat ook, dan kan je in hele korte tijd superveel bereiken. Ik hoop dat bij sommige mensen die dit verhaal horen een zaadje is geplant. Het is makkelijker dan je denkt."

"Al besef ik me natuurlijk ook heel goed dat ik mijn mening alleen maar op één individueel geval baseer", merkt Jeen op. "Het is niet voor iedereen mogelijk en sommige mensen houden meer van hun eigen space. Maar wij hebben er vrienden bij en we gaan het absoluut nog een keer doen."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.