Inmiddels zijn we terug uit Iran. Maar niet helemaal. Wanneer je weet dat veel mensen zich met ziel en zaligheid in dit momentum werpen – terwijl de uitkomst onzeker is, dan blijft er een stukje achter als je weggaat.

Het is niet professioneel om dat als journalist te zeggen. En wanneer het op het doorgeven van de feiten aankomt kunnen we er ook wel afstand van nemen. Tegelijk ben je als journalist je eigen materiaal. Wat je voelt en ervaart, is niet alleen van invloed op je verhaal, het kan er een substantieel onderdeel van uitmaken.

Daarom een paar ontmoetingen op een rijtje. Korte verhalen van gewone Iraniers die ons geraakt hebben.

Hij rijdt door de chaos, in zijn oude taxi. Links en rechts passeert de ME op motors. Het zijn net zwermen vliegen; zwart, snel, smerig. Er wordt een jongen geisoleerd van de groep - en geslagen. Een vrouw en een meisje proberen te helpen, maar vangen daarna zelf klappen. De taxi staat vast in het verkeer. Hij moet kijken. ‘Het spijt me, het spijt me.’ Meer brengt hij niet uit.

Het is zaterdagmiddag, een uurtje of 12.00. De uitslagen zijn net bekend en de eerste door ongeloof getekende Iraniers verzamelen zich. Mensen bellen of staan gewoon te staan. Wat moet je anders?

Een moeder met een zoon en dochter sluiten zich er bij aan. Het zijn beide tieners. Haar dochter spreekt aardig engels en probeert uit te leggen waarom ze er zijn. Haar lip trilt als ze gaat praten. ‘We dachten eindelijk een beetje vrijer te worden. Hebben we dan voor niets hoop gehad?’ Even later wordt de groep weggejaagd.

Een jongen zit met zijn hoofd in zijn handen op een trapje. Voor hem ontvouwt zich een enorm boeiend schouwspel. Arrestaties, oplopende woordenwisselingen, zelfverzekerde basiej, uitzwermende oproerpolitie op motors. Maar het gaat aan hem voorbij. Voor hem is de strijd even teruggebracht tot de essentie. Zijn vriend is vanmiddag opgepakt. En dat betekent onzekerheid. Na de vorige rellen (1999) zijn opstandelingen soms pas na jaren – gebroken – vrijgelaten. Hij wacht, en vraagt soms tevergeefs aan de politiechef of er al nieuws is.

Het zijn maar een paar voorbeelden, het is overal op het web.

Weblog Iran - Getuige zijn

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.