Niemand die na de wedstrijd Tottenham Hotspur - Everton over de uitslag sprak, want spelers en trainers waren nog steeds in shock van de zware blessure die Everton-speler Andre Gomes opliep na een wilde charge van Heung-Min Son.

Bij oud-profvoetballer Niels Kokmeijer gingen de gedachten even terug, toen hij deze overtreding afgelopen weekend zag. Hij dacht meteen aan de wedstrijd Sparta - Go Ahead Eagles van vijftien jaar terug, op 17 december 2004.

Nooit meer voetballen

Een onbesuisde sliding van Rachid Bouaouzan zorgde voor een dubbele beenbreuk bij Go Ahead-speler Kokmeijer, die nooit meer aan voetballen toe zou komen. Hij was overigens niet de enige met zijn gedachten naar die wedstrijd terugging, vertelt Kokmeijer: "Ik kreeg behoorlijk wat appjes gisteravond."

Kokmeijer kan het moment zich nog goed terughalen: "We hadden een corner tegen gekregen en op het moment dat ik wilde uitverdedigen kwam Bouaouzan aanvliegen. Vanaf dat moment was er helse pijn."

Bron: AFP

Helse pijn

Het been van Kokmeijer, toen 28 jaar oud, lag in een lelijke hoek en ploeggenoten reageerden geschrokken. De aanvaller had meteen door hoe ernstig het was. "Ik had eerder al eens mijn been gebroken en ik voelde dat dit ernstig was. Ik zei al tegen de verzorger: 'Ik weet niet of ik nog kan voetballen'."

De rest van die dag herinnert de oud-voetballer zich niet meer. Vanwege de extreme pijn krijg hij lachgas toegediend.

'Een groot deel van m'n been was afgestorven'

Pas de ochtend erop kwam Kokmeijer weer bij in het ziekenhuis, nadat hij de avond ervoor al was geopereerd. Nog steeds waren er de extreme pijnen. En de situatie werd er in de dagen erop niet beter op.

"Er kwam steeds meer naar boven wat de schade was. Het ging van een dubbele beenbreuk, naar slagader die niet meer functioneerde, naar een zenuw die was doorgescheurd. Een groot deel van mijn been was necrotisch. Afgestorven." Er volgden in totaal 6 operaties, 2 maanden in het ziekenhuis en 2 jaar fulltime in een revalidatiecentrum.

Bron: EPA

Aangifte

Het contact met Bouaouzan is na het incident minimaal geweest. "Hij is langsgekomen in het ziekenhuis met de voorzitter van Sparta, maar dat was erg ongemakkelijk. Ik moest zelf m'n best doen om het gesprek op gang te houden." Kokmeijer deed aangifte tegen Bouaouzan en het OM besloot de voetballer te vervolgen. Ook in hoger beroep werd Bouaouzan bestraft met een voorwaardelijke gevangenisstraf.

Of er zwaardere sancties moeten komen op dit soort overtredingen? "Volgens mij is er na mijn in Nederland in het profvoetbal niet meer zo'n zware overtreding geweest. Ik denk dat als het vaker zou gebeuren er dan eerder wat aan gedaan zou worden. Gelukkig is dat niet het geval."

Leven weer oppakken

Ondanks dat ex-profvoetballer nooit meer kan voetballen, heeft hij het leven wel weer opgepakt. Daar dacht Kokmeijer in het ziekenhuis al over na. "Ik heb daarna geprobeerd om het beachvoetbal op de kaart te zetten, als bondscoach van het Nederlands Beach Soccer Team.

Het team is onder leiding van Kokmeijer bezig met een behoorlijke opmars, totdat het team stopt door bezuinigingen. Nu is Kokmeijer vooral druk met zijn eigen bedrijf en zet hij zich in voor de Johan Cruyff Foundation.

In 2024 kozen bijna 10.000 Nederlanders voor euthanasie, 10 procent meer dan in een jaar eerder. Toch zitten er strenge voorwaarden aan verbonden. In deze video leggen we uit hoe het proces precies werkt en waarom veel verzoeken afgewezen worden.

Na de arrestatie van de vermoedelijke Rotterdamse serieschutter, Sendric S., reageerde de buurt opgelucht. Toch voelen sommige wijkbewoners zich na de 3 moorden nog altijd angstig, ziet de stadsmarinier. "Dat gevoel van onveiligheid gaat nog lang door."

Door 3 fatale schietpartijen in nog geen 2 weken tijd stond eind december het leven in het Rotterdamse stadsdeel IJsselmonde even stil. Uit het niets werden 3 mannen op straat neergeschoten. Het zorgde voor een uitzonderlijk advies: 'Ga bij voorkeur niet alleen naar buiten, vermijd donkere plekken.'

Meer ernstige incidenten

Stadsmarinier Wieke van de Haterd was betrokken bij het opstellen van dat advies. Een stadsmarinier is een ambtenaar die vanuit de gemeente werkt aan de veiligheid in de buurt. Van Haterd's werkterrein is IJsselmonde, waar de schietpartijen waren. Een wijk waar de afgelopen jaren het aantal ernstige incidenten is toegenomen, zegt ze.

Na de eerste schietpartij, was nog helemaal niet duidelijk wat er aan de hand was. "Wat maakt dat deze man specifiek is uitgekozen of is het toevallig?" Er werd tegelijkertijd ook onderzoek gedaan naar het wapen. "Toen is ook het tweede slachtoffer gevallen", vertelt ze. Er werden beelden vrijgegeven, maar het leidde nog niet tot de schutter. Het derde slachtoffer viel opnieuw in hetzelfde gebied. "Toen is de link gelegd: het gaat om dezelfde dader."

'Er was echt gevaar'

De politie schaalde volgens Van de Haterd snel op waardoor alle capaciteit beschikbaar was om de schutter snel te pakken. "Omdat er echt gevaar was dat hij weer zou toeslaan." De gemeente en politie kwamen samen tot het advies niet alleen naar buiten te gaan. "Daar hebben we lang over getwijfeld", zegt ze. "Want uiteindelijk gaat het ook uit van een maakbaarheid dat het niet kan gebeuren."

Maar de situatie was uitzonderlijk. "Het was duidelijk wat zich in IJsselmonde afspeelde, er leek echt een verband", legt ze uit. En veel was ook onzeker. Er was veel politie, zichtbaar en onzichtbaar in de wijk. Ook was er veel aandacht voor. "Wat doet dat met zo'n verdachte? Escaleert het meer, wordt de situatie gevaarlijker? Daar moet je toch rekening mee houden."

Bewoners ondersteunen

Na het derde slachtoffer gaat het ineens snel. Er wordt een duidelijke foto vrijgegeven en na een klopjacht kan de politie hem inrekenen. Beelden van de inval circuleren al snel via social media, het gaat om een flat in de buurt van de schietpartijen. De 24-jarige Sendric S. werd er aangehouden, die niet officieel woont in het gebouw. De opluchting is groot. "Omdat je echt bang bent dat er nog andere slachtoffers gaan vallen."

De strafzaak tegen S. begint, over een motief is niets bekend. Wijkmarinier Van de Haterd is nog erg bezig met het organiseren van de nazorg in de wijk. "Het effect van dat gevoel van onveiligheid dat gaat heel lang door", vertelt ze. "We zijn met z'n allen druk bezig om te kijken wat we kunnen doen om de bewoners hierin te ondersteunen".