Jeroen de Jong: 'Over het opvoeden van kinderen'

Hoe moet je je kinderen opvoeden? Praktijkvader Jeroen de Jong is vandaag in Radio EenVandaag De Optimist, en geeft tips. Zijn stelling is: Je weet niets over opvoeden en dat is geen enkel probleem. 

Meer optimisme nodig? Alle Optimisten zijn HIER terug te vinden.

"Er is een oud Indiaans gezegde dat gaat als volgt:

‘Hoe ernstiger je het spel opvat, hoe minder kans ieder van ons heeft om te winnen.’

Toen ik eind twintig was liet ik een foto van mijn peuter-zoon zien aan een oudere vriend. Op de foto slaat Thijn vol enthousiasme en met een stralende lach twee pannendeksels tegen elkaar. Het plezier en de levenslust spettert van de foto af. Mijn vriend bekijkt de foto, glimlacht en zegt: ‘Zo Jeroen, die kun je alleen nog maar verpesten.’ 

Thijn was perfect, helemaal bij zichzelf, volledig in het plezier, in het moment, daar kon ik nietsmeer aan toevoegen of verbeteren. In tegendeel, bijna iedere opvoedkundige reactie - ‘dat is wel heel veel herrie’ of ‘zo gaan de deksels stuk’ - zou afbreuk doen aan dat plezier. 

En dat is wat we vaak doen als ouders. Met alle goede bedoelingen, overtuigingen hoe het zou moeten en wat het beste is voor ons kind, staan we het plezier in de weg. Ergens hebben we het idee opgedaan dat we een kind moeten opvoeden. We moeten een kind van alles leren enaanleren omdat het anders... Ja, omdat het anders wat? 

Omdat we het idee hebben dat onze invloed van wezenlijk belang op de ontwikkeling van ons kind is. 

En daarbij slaan we de plank mis. 

Uiteindelijk komt het met veruit het overgrote deel van onze kinderen goed. 

Eigenlijk zijn ze - net als mijn Thijn op de foto - op zich al helemaal goed. 

Niets meer aan doen zou je zeggen. Ja, ze eten geven, ze verzorgen, liefde geven. 

Maar sla het opvoeden gewoon eens een keertje over. 

De één kan eerder lopen, de ander kan eerder praten. De één eet meteen met mes en vork en de ander doet daar wat langer over. De één weet op zijn 12e al dat hij later dokter, schrijver of paleontoloog zal worden en de ander heeft daar een half of een heel leven voor nodig. 

Ieder kind heeft zijn eigen weg, zijn eigen tempo, zijn eigen manier. En wij als ouders zitten ons kind vaak in de weg. Omdat we vinden dat als je 3 bent dat je iedereen wel fatsoenlijk hallo en dag moet zeggen. Of omdat we vinden dat als je 12 bent je toch echt wel zelfstandig je huiswerk zoumoeten kunnen maken. 

Maar daar doe je je kind geen plezier mee. En jezelf ook niet. 

Je kind is geen puppy. Je kind is een zelfstandig individu. 

Hij komt bij je, reist een tijdje met je mee en gaat daarna zijn eigen weg. 

En wat wij als ouders te doen hebben is om de tijd die ze bij ons zijn tot een fijne tijd te maken. 

Je hoeft je kind niet te kneden tot iets wat hij volgens jou of de maatschappij zou moeten worden. 

Je hoeft alleen maar naar je kind te kijken en niet te verhinderen dat hij helemaal kan zijn wie hij is. 

Slaat je kind met pannendeksels, ga dan lekker mee doen. 

Leef je uit. Wees wat minder serieus.

Je weet niets over opvoeden en dat is geen enkel probleem.

Kies voor plezier. Kies voor avontuur. Kies voor genieten.

En daar doe je niet alleen je kind, maar vooral jezelf een groot plezier mee."