Hoe bied je hulp in Syrië, nu na aardbeving de oorlog weer opleeft? 'Wij kunnen het niet alleen'

Voor het eerst sinds de aardbeving is er weer gevochten tussen het regeringsleger en de oppositie in Syrië. Artsen zonder Grenzen ziet dat er naast middelen ook psychologische hulp naar het gebied moet: "Het is een ramp op een ramp die al 12 jaar duurt."

Ongeveer 25 kilometer ten westen van Aleppo raakten de oppositie en militairen in een vuurgevecht aan het front. Wat betekent dat voor de hulpverlening na de aardbeving?

'Tekort aan alles'

"Er moet andere hulp binnenkomen, wij kunnen dat niet alleen doen", zegt operationeel directeur Akke Boere van Artsen zonder Grenzen. "De schaal is gewoon heel groot, ook in Noordwest-Syrië. Je ziet mensen op straat leven, tekort hebben aan alles. Er is geen elektriciteit, geen schoon water."

Artsen zonder Grenzen is al jaren actief in ziekenhuizen in Syrië. "We hebben daar lokale contacten en werken ook met lokale organisaties. We werken in 30 ziekenhuizen en klinieken", vertelt directeur Akke Boere.

Bekijk ook

• 

  Een week na de aardbevingen in Turkije en Syrië: reddingsteams vertrekken, overlevenden blijven achter

  • 14-02-2023

Mensen verloren

Hulp van buitenaf komt maar mondjesmaat opgang. "Er is nog meer nodig. En ook andere hulp, zoals psychologische hulp." Toen de aardbeving uitbrak was het enorm chaotisch. Niet alle ziekenhuizen van Artsen zonder Grenzen konden open blijven vanwege de veiligheid, en de organisatie raakte zelf ook mensen kwijt.

"Ook wij hebben mensen verloren. Het merendeel van de staff is familie verloren, of hun huizen", vertelt Boere. "Dus het was even pas op de plaats maken en daarna zijn we meteen aan het werk gegaan."

Hoge prijzen

Boere ziet in Syrië dat mensen die geraakt zijn door de oorlog, op zoek gaan naar een betere plek om te verblijven. "Mensen waren al ontheemd, en nu nog meer. We zien dat ze trekken naar plekken waar ze hulp proberen te krijgen." Dat zorgt ervoor dat als er spullen lokaal te koop zijn, zoals dekens, die prijzen enorm stijgen. "Dat is het effect van schaarste en het proberen te overleven. Dat is voor iedereen merkbaar."

Artsen zonder Grenzen heeft een eigen voorraad met noodhulpmiddelen in Syrië, waardoor ze geen gebruik hoeven te maken van de lokale middelen. "We kunnen de ziekenhuizen nu nog voorzien van medicijnen en de basisbehoeften." Maar ook dat raakt natuurlijk een keer op: "We proberen nieuwe voorraden te krijgen."

Bekijk ook

• 

  Zorgen over waar geld aan aardbevingsslachtoffers terechtkomt, maar toch geven mensen massaal

  • 15-02-2023

Hulp voor beide kanten

Artsen zonder Grenzen biedt hulp aan beide kanten van het conflict, vertelt Boere. Dat betekent dat er hulp wordt geboden in het oppositiegebied en aan de kant van de regering, al is er aan die laatste kant nog niet gereageerd.

"Wij zitten al jaren in Noordwest-Syrië. Aan de andere kant, de kant van de regering in Damascus zijn wij niet geregistreerd als hulpverleners, want van de kant van de regering is tot nu toe nog geen reactie gekomen", vertelt Boere.

Cholera

Een andere uitdaging waar Artsen zonder Grenzen op dit moment in Syrië mee kampt is de uitbraak van ziektes. Syrië kampt al maanden met een cholera-epidemie, vertelt Boere.

Cholera is een infectieziekte, die je kunt krijgen door bevuilt eten of drinken. "Het is niet meer zo intens aanwezig als dat het was, maar het grootste risico is natuurlijk dat dat terugkomt, omdat er geen hygiënische omstandigheden zijn."

Voor overlevenden vreselijk moeilijk

Boere hoopt dat andere hulporganisaties ook de grens zullen oversteken naar Syrië. Dat ziet ze nu nog niet veel gebeuren, terwijl mensen in Syrië alle hulp kan gebruiken.

"Mensen levend onder het puin vandaan halen zul je nu niet meer doen, maar juist voor de mensen die het overleefd hebben, die hun huizen zijn kwijtgeraakt, die krijgen het nu vreselijk moeilijk."

Ramp op ramp

Er moeten nu tenten, eten en medicijnen worden uitgedeeld, vertelt Boere. "Dat zal de komende weken in beslag nemen." Het is een ramp bovenop een ramp die al 12 jaar aan de gang is, zegt Boere.

"Levend in een oorlog en dan dit erbovenop maakt het extra schrijnend. Alleen al de psychologische druk waar je mee leeft, dat er altijd iets kan gebeuren, iets met je familie kan gebeuren, dat kennen wij niet. Maar die druk is enorm."