Het zwaard van Nasrallah

‘Zeer binnenkort zullen we getuige zijn van de vernietiging van het verkankerde tuig in Israël door de sterke, daadkrachtige hand van Hezbollah’, aldus Mohammad Ali Jaafari, hoofd van de Iraanse Republikeins Garde tijdens een herdenking van de aanslag op Hezbollah-ideoloog Imad Mughniyeh begin deze maand. Vanuit Teheran, Damascus en Beiroet klinkt de roep om wraak. Een teken van dreiging of slechts retoriek?

Nog een paar uitspraken: Op de Iraanse nationale televisie verklaarde president Ahmadinejad gisteren naar aanleiding van de aanslag op Mughniyeh dat ‘De wereldmachten een zwarte en vuile microbe geschapen hebben, genaamd ‘het Zionistische regime’ en dit hebben losgelaten als een wild beest op de landen van de regio’. Eerder deze week sprak generaal Hassan Firouz –Abadi in een In Memoriam voor Mughniyeh over de ‘vele miljoenen in de wereld die binnenkort het vreugdevolle nieuws zullen ontvangen van de vernietiging van de Zionistische entiteit’. En natuurlijk de eerste reactie van sjeik Hassan Nasrallah, secretaris van Hezbollah: ‘Mughniyeh’s bloed zal leiden tot de eliminatie van Israel. Deze woorden zijn geen emotionele reactie. Laat het een open oorlog op iedere plaats zijn’.

Opvallend was de reactie van een andere invloedrijke militair, Yahya Rahim Safavi, topadviseur van president Ahmedineyad. Zijn retoriek ‘de aanslag op Imad Mughniyeh heeft de ‘zekere dood’ van Israel versneld’ werd vergezeld door de opmerking dat naast Israel en ‘veiligheidsterroristen’ uit de VS, ook ‘een Arabisch land’ haar medewerking had verleend.

En dat is interessant. Want zelfs de Syrische geheime dienst houdt rekening met een aanslag door een of meerdere Arabische geheime diensten. Al dan niet in samenwerking met Israel. Vergeet hierbij niet dat in de laatste jaren nogal wat politici die zich tegen de Syrische invloed, al dan niet via bondgenoot Hezbollah, op dezelfde wijze zijn uitgeschakeld als Mughniyeh. En er dus ook voldoende Arabische vijanden van Syrie, Hezbollah en Iran zijn met een motief om mensen als Mughniyeh aan te pakken en zo de Syriers en als het even kan de Iraniers een hak te zetten. Zelfs vanuit Saudi Arabie werd er getwijfeld of de aanslag wel het werk is van Israel.

Of de Israelische veiligheidsdienst nu achter de aanslag zit of niet, in militaire- en veiligheidskringen in en buiten Israel worden de bedreigingen van zowel Nasrallah als die vanuit Teheran zeer serieus genomen. Tot in de Verenigde Staten worden momenteel potentieele Joodse doelen beveiligd. Maar ook in Libanon wordt door velen het ergste gevreesd. Druzen en christenen vrezen een wraakactie met bijbehorende chaos die Syrie in staat zal stellen haar greep op het land te herstellen.

Als de retoriek uit Teheran, Damascus en de Bekaa-vallei slechts bedoelt is om angst aan te jagen dan lijkt dat doel al bereikt. En of ze tot actie overgaan en daadwerkelijk het zwaard zullen laten spreken zal de tijd leren. Intussen is de spanning te snijden.