Het verjaardagsfeest van een terrorist

Het was het eerste onafhankelijke Arabische televisiekanaal. De schrik van autoritaire regimes, van corrupte dictators en hun westerse bondgenoten. Kritiek is er dus altijd geweest. En kritiek hebben ze volop geleverd, inclusief felle discussies over onderwerpen die tot voor kort taboe waren in de Arabische wereld. Zelf zegt al-Jazeera een alternatief te bieden voor het wereldbeeld dat westerse media uitstralen. En dat doen ze. Daarom is het des te opvallender dat vanuit de hoek van liberaal denkende Arabieren steeds luider kritiek wordt geuit op het station.

Al-Jazeera heeft in de twaalf jaar van haar bestaan een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd. Het station zond als eerste Arabische zender interviews uit met Israëlische politici, toonde de rauwe beelden van de oorlogen in Irak en Afghanistan en schroomde als zelfstandig journalistiek medium niet kritiek te leveren op de regering van Qatar, de financierder van de nieuwszender. De eigenzinnige koers leverde de zender bijval op van miljoenen Arabische kijkers.

En daarom is de kritiek des te opvallender. In een fel artikel in The National, een online magazine dat z’n wortels heeft in de Verenigde Arabische Emiraten, veegde columnist Sultan Al-Qassemi de vloer aan met de vermeende objectiviteit van al-Jazeera. De kracht van al-Jazeera is wat hem betreft tegelijkertijd haar zwakte. De zender biedt inderdaad een ander geluid, met als gevolg dat, ook onder de Arabische intellectuele elite, bijna niemand meer iets anders kijkt. En dus alsnog eenzijdig wordt geïnformeerd.

“Het is een beangstigend beeld: Volgens het Jordaanse bureau Knowledge World Centre for Polls kijkt 98 procent van de Arabische politieke wetenschappers en mediaprofessoren tenminste drie uur per dag naar al-Jazeera. (..) Beangstigend hierbij is niet dat 98 procent van de Arabische politieke wetenschappers toegeeft drie uur per dag televisie te kijken, maar dat ze drie uur per dag naar hetzelfde station kijken.”

Deze angst wordt ook gedeeld door voormalig sterpresentator Hafez al-Mirazi, die zijn baan als chef van het belangrijke Washington Bureau opgaf vanwege de toenemende islamitische benadering, de marginalisering van liberale geluiden en de bemoeizucht vanuit het hoofdkantoor in Doha.

Wat Al-Qassemi betreft was de feestelijke uitzending van het verjaardagsfeest van Samir Kuntar, de Libanese terrorist die een aantal weken geleden samen met drie andere terroristen geruild was voor de lichamen van twee omgekomen Israëlische militairen de spreekwoordelijke druppel. En even voor de duidelijkheid, al-Jazeera was niet gewoon de registrator van het feestje, maar organiseerde en betaalde het hele gebeuren.

Een samenvatting ziet u hier:

Al-Qassemi zegt er het volgend over: “Is men in Qatar, de sponsor van het station, zich wel bewust van het gevaar dat het creeert door zich te vereenzelvigen met dit soort programma’s: een verjaardagsfeest voor een veroordeelde kindermoordenaar? Alle Arabieren zouden in feite moeten onderzoeken wat zij zien als, of wat zij karakteriseren als held: kijk eens naar je eigen kind en stel je eens voor hoe doodsbang de vier jaar oude Einat moet zijn geweest.”

En over de titel van ‘Arabische BBC’, ooit bedacht door de eerdergenoemde Hafez al-Mirazi, heeft hij het volgende te zeggen: “Hoe zouden we de BBC zien als ze bijvoorbeeld een verjaardagsfeest zouden organiseren voor iemand als de Bosnische leider Karadzic?”.

Stof tot nadenken is het in ieder geval. “Het is” zoals al-Qassem zegt “niet toevallig dat van alle nieuwszenders wereldwijd juist zenders als Fox en al-Jazeera hun onpartijdigheid te pas en te onpas benadrukken.”

Update: Al Jazeera geeft in een brief aan het Israelische Government Press Agency toe dat het programma over Samir Kuntar een schending was van de eigen ethische code. Al Jazeera's directeur-generaal Khanfar Wadah zegt in een brief "de schending (van de code) te beschouwen als zeer ernstig"