Natascha* uit Rotterdam had een relatie met een gewelddadige man. Na een halfjaar kon hij uit haar huis geplaatst worden, maar toen pas brak de hel écht los. Elf jaar lang werd ze gestalkt door haar ex. "De politie nam mijn aangifte niet serieus."

Uit de meest recente cijfers van het CBS blijkt dat er sprake is van 2900 gevallen van stalking per jaar. Dat zijn de gevallen die bij de politie zijn gemeld, maar het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk veel hoger. De 16-jarige Hümeyra uit Rotterdam, die afgelopen dinsdag werd doodgeschoten in het fietsenhok bij haar middelbare school, werd al langer gestalkt door haar ex en vermoedelijke dader: Bekir E. Het drama roept veel vragen op: had de politie niet eerder kunnen ingrijpen? En hoe lastig is het om te bewijzen dat je gestalkt wordt?

Luister hier het gesprek terug met Natascha, slachtoffer van stalking, en rechercheur Tom Heijm bij Radio EenVandaag.

'Om de twintig minuten stond hij voor mijn deur'

Het verhaal van Hümeyra riep veel herinneringen op bij Natascha*. Ook zij kreeg te maken met een gewelddadige en stalkende ex. "Het stalken is bij mij begonnen op het moment dat onze relatie voorbij was. Hij was in het halfjaar dat we samen waren al erg gewelddadig. Ik durfde er toen niks van te zeggen. Toen hij mijn gezicht verbrijzelde en ik een spoedoperatie van vijf uur moest ondergaan, kreeg ik hem eindelijk mijn huis uit. Ik noem het maar een geluk bij een ongeluk."

Anderhalve maand na de mishandeling liep Natascha's ex weer vrij rond, vertelt ze. "Toen is het echte stalken pas begonnen. Het ging er bij hem niet in dat hij geen controle meer had over mij. Om de twintig minuten stond hij voor mijn deur, steeds weer met een andere smoes. Zo wilde hij controleren of ik nog thuis was."

'Mijn leven stond 24/7 in het teken van zijn bedreigingen'

Natascha's ex bedreigde haar via de telefoon, mail, app én op straat. "Als hij mij op straat tegenkwam werd ik zonder enkele reden in elkaar geslagen. Mijn leven stond 24/7 in het teken van angst. Uiteindelijk heb ik zeven cd-roms gevuld met zijn bedreigingen en ben ik naar de politie gestapt. Maar toen ik daarmee aankwam zeiden ze dat het niet genoeg was, ik moest met meer bewijs komen."

Na elf jaar stalken krijgt Natascha's plaaggeest TBS opgelegd. "Ik ben een kort geding aangegaan, zodat hij geen vrouwelijke hulpverleners meer kreeg: die won ik. Hij pakte die vrouwen zo ontzettend in en kwam iedere keer overal mee weg. Hij kreeg uiteindelijk mannelijke hulpverleners, die hem hebben getest bij het Pieter Baan centrum. Daar kwamen ze erachter dat hem veel mankeerde, en toen kreeg hij TBS opgelegd."

info

Hoe zit het in de wetgeving?

Sinds 28 juni 2000 kent Nederland een speciale anti-stalkingwet. Die is bedoeld om stalkers gericht aan te pakken. Het gaat er dan over dat iemand opzettelijk inbreuk maakt op iemand anders zijn persoonlijke levenssfeer. Overigens spreekt de wet niet van stalking maar van belaging. Door de zaak van de 16-jarige Hümeyra, die aangifte deed bij politie van stalking, is het onderwerp weer volop in de belangstelling komen te staan. De kritiek is dat politie te weinig doet met aangiftes die wijzen op stalking. Rechercheur Tom Heijm: "De politie moet iedere keer beoordelen hoe serieus iets is. Stel dat het OM straatverbod oplegt: dan kan de politie pas ingrijpen als de dader dat straatverbod schendt. Maar je moet je voorstellen dat slachtoffers dan al heel lang in angst leven."

'Zeven van de tien keer gaat de zaak op de plank'

Rechercheur Ton Heijm ziet het bij zijn eigen recherchebureau ook voorkomen: slachtoffers die naar de politie zijn gestapt met een aangifte, maar naar huis worden gestuurd omdat er sprake is van te weinig bewijs. "Het is natuurlijk te triest voor woorden dat dit gebeurt. Daarom komen deze mensen ook uiteindelijk bij ons terecht om toch de stalkings-zaak te laten onderzoeken. In zeven van de tien gevallen krijgen mensen een brief thuis waarin staat dat er onvoldoende opsporingsindicaties zijn en de zaak in feite op de plank gaat."

Bij recherchebureau Heijm doen ze niet aan opsporing - dat mag alleen de politie - maar aan waarheidsvinding. "We horen het verhaal uitgebreid aan. Zo kunnen we zien hoe groot de casus is en hoe groot de inbreuk is op het persoonlijke leven van het slachtoffer. Ons doel is om het stalken te laten stoppen, maar uiteindelijk is de rechter de enige die de dader ter verantwoording kan laten roepen."

Luisterend oor

Natascha werkt nu als vrijwilliger voor de telefoondienst Hear my voice. "Ik weet hoe het is om zo iets mee te maken, en destijds miste ik een luisterend oor. Ik wil vrouwen én mannen die hiermee te maken hebben gehad, zoveel mogelijk helpen." Ze raadt iedereen die hiermee te maken krijgt aan om het aan zoveel mogelijk mensen te vertellen. "Als je buren ervan weten, kun je op die manier ook weer bewijs inzamelen." Het is inmiddels rustig in het leven van Natascha nu haar ex haar niet meer lastig valt, "Maar vergeten doe je het nooit."

* Natascha wil anoniem blijven. Haar echte naam is bekend bij de redactie. Op de foto staat iemand anders afgebeeld.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.