Na Pieter Hilhorst, de PvdA-lijsttrekker en wethouder in Amsterdam die na de dramatische nederlaag meteen opstapte, is nu ook zijn Rotterdamse collega Hamit Karakus ‘na enkele slapeloze nachten’ tot de conclusie gekomen dat hij beter het politieke toneel kan verlaten. Een juist besluit. 

De nederlaag van de PvdA was nog iets steviger dan in Amsterdam. In Rotterdam verloor Karakus het gevecht om de macht van Joost Eerdmans, de bekwaam opererende voorman van Leefbaar Rotterdam(LR). De PvdA kreeg 8 zetels in een raad van 45, aanmerkelijk lager dan  de dreun die Pim Fortuyn als voorman van LR aan de PvdA (toen 11 zetels) in 2002 uitdeelde. Dit was destijds al ongekend in het naoorlogse, door de PvdA gedomineerde stadsbestuur. In Rotterdam blijft het opmerkelijk hoe stabiel Leefbaar Rotterdam (LR) al meer dan tien jaar blijft. Dat komt doordat LR een echt Rotterdamse partij is, met een stijl die vele Rotterdammers aanspreekt.

            Natuurlijk is het zo – en het is nog nooit anders geweest in Rotterdam – dat de landelijke populariteit van de PvdA zich weerspiegelt in de resultaten van de plaatselijke partij. Verrassend was het dus niet dat de PvdA een tik zou krijgen. Maar een knock-out als deze heeft ook lokale achtergronden. Bijna iedereen is het er over eens dat het gezicht van de PvdA, de opgehemelde Hamit Karakus, een plezierige, beschaafde en in vele opzichten bekwame man is. Die op zijn beleidsterrein -bouwen en wonen in de moeilijke economische omstandigheden- de laatste jaren veel van de grond heeft getild. Tegen de stroom in heeft hij vele projecten weten te voltooien. 

Maar zoals Mark Hoogstad in het Rotterdams Dagblad(AD) van 25 maart terecht schreef: Karakus is een bestuurder, geen politicus. Hij weet in het politieke (verkiezings-) debat onvoldoende te overtuigen, bijvoorbeeld door niet de leiding te nemen of nog ruimhartig te staan voor gevoelige dossiers. Van de laatste noem ik er drie. 

In de eerste plaats de bekende zaak van de niet veilige internaten waar moslimkinderen zich ophielden. Daar is veel over te doen geweest, ook ruim van aandacht voorzien in de vaderlandse media (kranten en tv). Hoe dat alles precies zat –en dat zag er niet goed uit-, Karakus was daar voluit verantwoordelijk voor. Die verantwoordelijkheid had hij al in een vroeg stadium publiekelijk moeten nemen, bijvoorbeeld door ruimhartig fouten toe te geven. Daar heeft hij veel te lang mee geaarzeld, en dat stellen mensen niet op prijs. 

In de tweede plaats de ook landelijk bekende vriendjespolitiek in met name de deelgemeente Feijenoord. Enkele mensen die daar een kritiekwaardige rol hadden gespeeld – ook naar de mening van twee ervaren oud-burgemeesters van PvdA-huize – kwamen weer terug op verkiezingslijsten. Daar had Karakus een stokje voor moeten steken. 

In de derde plaats had Karakus zich als wethouder – en zeker niet als enige! – beter moeten verdiepen in de zaak van het nieuwe Feijenoord-stadion. U weet wel, die plannen om De Kuip naar een nieuwe locatie te verplaatsen – met een garantie van 165 miljoen euro(!!) van de gemeente -. Die plannen, die de volle steun kregen van de PvdA-fractie en het College van Burgemeester en Wethouders - werden vlak voor de vakantie van 2013  weggestemd door de kleine linkse partijen, maar vooral door oppositiepartijen Leefbaar Rotterdam én D66. Pikant genoeg met twee wethouders vertegenwoordigd in het College van B &W. Met die positiebepaling vervreemdde de PvdA – nog afgezien van de exorbitante kosten – zich van het volkse gevoel onder de Rotterdammers. Waarom kon De Kuip niet grondig worden vernieuwbouwd op dezelfde plek? En voor minder dan de helft van de prijs van Het Nieuwe Stadion, zo toonde een alternatief voorstel van een groep betrokken en bekwame Rotterdammers – de groep Red de Kuip – aan. 

Dus de PvdA heeft niet alleen haar kiezers van 2010 verloren aan de SP en D66, zoals Karakus stelt -, maar ook aan Leefbaar Rotterdam. Conclusie: er is werk aan de winkel voor de PvdA, al is het vooralsnog niet duidelijk hoe die winkel er uit moet zien en moet worden ingericht. In de oppositie is er voldoende tijd om daar aan te werken.

Bram Peper

Bekijk hier ook de documentaire die EenVandaag maakte over Turks Cliëntelisme in Rotterdam:

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.