Na jaren moeizame onderhandeling is er dan eindelijk een principeakkoord over de pensioenen. Heet hangijzer was de AOW-leeftijd. Els de Bakker werkt al 50 jaar in de zorg en de jarenlange onzekerheid valt haar zwaar.

Ze heeft het allemaal minder zien worden. Zo kreeg de moeder van Els de Bakker nog het pensioen dat ze verwachtte. En collega's die net wat ouder waren dan Els mochten nog met de VUT, bij haar kwamen er alleen maar jaren bij. Hoe het voor haar kinderen uitpakt weet ze niet, maar ze ziet het met grote zorg aan.

Dik verdiend na 50 jaar werken

"Mijn moeder is 103 en toen zij 65 werd kreeg ze haar pensioen." Het was wat Els betreft dik verdiend. Haar moeder werkte ook in de zorg, en bracht ook nog eens zeven kinderen in haar eentje groot. Na een leven werken was een pensioen haar deel. "Daar was ze hartstikke blij mee en daar kon ze goed van leven."

Zelf vindt ze in alle bescheidenheid ook dat ze het wel heeft verdiend, na 50 jaar werken. "Ik zat zelf al heel erg op de scheidslijn. Voor mij konden mensen nog met vervroegd pensioen, met de VUT." Van vervroegd uittreden was voor Els geen sprake. "Voor mij werd de tijd verhoogd, ik moest langer werken."

Kortingen en langer doorwerken

De afgelopen jaren waren onzeker voor Els. Zij en haar generatiegenoten werden geconfronteerd met kortingen en langer doorwerken. Op zich had ze wel begrip voor een aantal maatregelen, zeker met het oog op toekomstige generaties.

"Ik moest aanvankelijk 9 maanden doorwerken. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ik wil heel graag dat ook de generaties na mij een pensioen kunnen opbouwen. Gezien de vergrijzing, mijn moeder is 103, snap ik ook dat wel dat het ergens uit een potje moet komen. Maar dat versnellen, en dan nog extra werken erbij, dat vond ik wel heel zwaar."

Lees ook

Fulltime werken en mantelzorgen

Ze is toe aan haar pensioen en kijkt uit naar de vrije tijd die ze dan krijgt. Els houdt op de kalender bij hoe lang ze nog moet werken en kleurt de vakjes in. Nog 36 dagen, ofwel 36 vakjes en Els is officieel gepensioneerd.

"Fulltime werken, zeker in onregelmatige diensten is zwaar. En ik heb ook voor een groot gedeelte voor vier kinderen gezorgd en doe de mantelzorg voor mijn moeder. Ook heb ik een zoon met een wajong-uitkering, daarvoor heb ik ook extra zorg. Ik denk wel eens dat de politiek niet in de gaten heef hoe hard het werken is."

Zorgen om de kinderen

Ze heeft zelf de nodige maatregelen genomen en hoopt dat ze van haar pensioen kan leven. Maar ze maakt zich vooral zorgen om haar kinderen. "Die moeten nog helemaal hun pensioen opbouwen, maar volgens mij bouwen ze nog helemaal niets op."

Over haar eigen pensioen is ze ook nog niet helemaal zeker. "Ik vind het heel spannend hoe het zal zijn. Nu staat er nog elke keer bij het overzicht dat het niet bindend is." Eind juli krijgt Els definitief de duidelijkheid waar ze al die jaren op heeft gehoopt.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.