De buurman dreef Jeu tot het uiterste: 'Hij smeet met eieren en stront'

Woedend is hij. Nog steeds. Vrachtwagenchauffeur Jeu Frijns lag 10 jaar lang overhoop met zijn buurman. "Ik had het nooit zover moeten laten komen, maar hem moeten aanpakken. Dan maar een paar maanden vastzitten, dan was het wel klaar geweest."

"Eieren, paardenstront en hondenpoep op de oprit, met water gooien, de oprit blokkeren, dag en nacht naar binnen gluren, smerige dampen verspreiden en gesprekken in de tuin afluisteren. Het zijn maar enkele klachten van een hele lange lijst pesterijen", zegt Frijns. 10 jaar lang heeft de burenruzie geduurd. "Je reinste terreur", zegt Frijns. "Ik kon niet meer veilig over mijn oprit lopen. Dat is geen pesten meer, dat is terreur."

'Ik ben het zat, nu opgedonderd!'

Het gaat allemaal om de oprit van Jeu Frijns. Daar mag zijn buurman niet komen, zo zegt Frijns. Maar de buren laten hun kinderen daar doodleuk voetballen. Frijns vreest voor deuken in zijn verzameling Amerikaanse auto's die daar geparkeerd staan. Ook is er ergernis over ballen die tegen zijn achterpoort worden geschopt. Hij gaat in gesprek met de buren, die toezeggen de kinderen voortaan weg te houden van de oprit. Maar als Frijns ze steeds weer aantreft, is ie er klaar mee.

Frijns: "Toen heb ik gezegd, nou ben ik het zat, opgedonderd. Ik wil het niet meer, we hebben er een afspraak over. Staat die vrouw daar boven in het raam te gillen, 'Wat doe je nou? Mijn kinderen aanvallen!' Vanaf die dag begon het. 24 uur per dag, 7 dagen per week!"

Begluurd

Het wordt steeds grimmiger. De buurman, die op minder dan 3,5 meter afstand van Frijns woont, bouwt een dakkapel, die uitkijkt op de woning van Frijns. De vrachtwagenchauffeur ziet de buurman dan steeds vaker bij hem naar binnen kijken.

"Hij stond minimaal vijftien keer per dag met zijn kop in het raam mij uit te lachen. Laat mij toch met rust! Niemand wil dag en nacht begluurd worden. Die man heeft gewoon een stoornis"

'Gemeente en politie willen niet handhaven'

De dakkapel is illegaal, zegt Frijns, want te dicht op zijn woonhuis. Hij vraagt de gemeente keer op keer om te handhaven. Maar de gemeente treedt niet op, zegt Frijns. Ook bij vele incidenten en zelfs vechtpartijtjes gebeurt er volgens Frijns maar bar weinig.

"Toen hij in de gaten kreeg dat de gemeente niks deed, had ie de vrije hand. Daar ben ik zo boos over. De gemeente had moeten handhaven. Als ze dat raam hadden dichtgemetseld, waren we voor 75 procent van het getreiter af. Gemeente, handhaaf! Dat is hier absoluut niet gebeurd."

'Dit gaat fataal aflopen'

De gemeente Sittard-Geleen bevestigt dat er meerdere verzoeken om handhaving zijn ingediend. Maar bij een burenruzie is een besluit vaak niet de oplossing voor het daadwerkelijke probleem. Daarom wordt in dergelijke gevallen ook altijd onderzocht of er andere mogelijkheden zijn om het probleem op te lossen.

Een ruzie van 10 jaar, 15 rechtszaken, 131 aangiftes en vele bezoekjes van de politie. Het loopt steeds meer uit de hand. Na 10 jaar, in een gesprek met een mediator, geeft Frijns aan dat zijn grens is bereikt. De buurman zou een afspraak wederom hebben geschonden en Frijns waarschuwt de mediator: "Ik hou dit niet lang meer vol, dit gaat fataal aflopen."

Woning buurman onteigend

Dat signaal wordt opgepakt door de Officier van Justitie die het inmiddels 800 pagina's tellende dossier op zijn bureau heeft. Na 10 jaar stapt de Officier naar de gemeente stapt en dringt aan op een oplossing. Frijns: "Er was maar één oplossing met die buurman mogelijk, alles onteigenen en vertrekken. En dat is gebeurd."

Want de gemeente grijpt dan toch in. De woning van de buurman wordt opgekocht en hij vertrekt. Frijns hangt tien Nederlandse vlaggen aan zijn gevel, één vlag voor ieder jaar terreur. De rust is terug in de buurt, maar Frijns kan er soms nog steeds niet van slapen. "Het is de grootste fout van mijn leven, dat ik het zo ver heb laten komen met die kerel. Ik had hem gewoon moeten aanpakken. Klaar. Dan maar een paar maanden zitten, dan was ik van hem afgeweest."