Als iedereen om 00:00 uur met een glas champagne naar buiten loopt om te proosten, moet Charissa binnen blijven met oud en nieuw. Ondanks het vuurwerkverbod zal dat dit jaar voor haar niet anders zijn. "Ik kan geen enkel risico nemen."

Een jaarwisseling zonder vuurwerk: voor de een is het een bittere pil, voor de ander juist een verademing. Longpatiënt Charissa zou technisch gezien, voor het eerst in jaren, naar buiten kunnen om het glas te heffen. Toch doet ze het niet. Als iemand ineens een grote vuurpijl afsteekt, dan heeft dat voor haar gigantische gevolgen. "Het is heel simpel: dan kom ik in het ziekenhuis te liggen."

Ondanks vuurwerkverbod tóch binnen

De week rond oud en nieuw is voor Charissa altijd al pittig. De lucht is dan door al het vuurwerk zó vervuild dat het voor haar gevaarlijk is om naar buiten te gaan. In 2010 deed ze dat wel en belandde ze door de combinatie van slechte lucht en een rookmachine in het ziekenhuis.

"Ik ben toen met spoed afgevoerd en heb 10 dagen in het ziekenhuis gelegen." Dat hakte er zo in, dat ze nu wel twee keer nadenkt om naar buiten te gaan tijdens de jaarwisseling. "Ik blijf binnen en kijk door het raam naar buiten om 00:00 uur. Mijn vriend en zijn kinderen steken dan in de tuin de sterretjes af."

Lees ook

'Verdrietig dat mensen zich niet aan de regels houden'

Charissa verwacht dat er in de buurt tóch mensen zullen zijn die groot vuurwerk af gaan steken. "Ik snap dat het een traditie is: vuurwerk hoort bij oud en nieuw. Er is al zoveel dit jaar wat niet mag en dan wordt óók nog dat stukje vuurwerk afgenomen."

Toch kan ze niet begrijpen dat mensen zich niet aan de regels zullen houden. "Ik vind het heel jammer voor ze, maar ik hoop dat mensen inzien dat het gewoon geen goed idee is om vuurwerk de lucht in te gooien. Ik vind het niet verstandig en heel verdrietig als mensen het dan tóch doen."

Lees ook

Overvolle ziekenhuizen

Door haar ernstige astma was 2020 voor haar een extra stressvol jaar. Niet omdat ze niet meer aan de bar kon hangen voor de laatste ronde en tot in de vroege uurtjes dansen in de club: dat kon ze door haar kwetsbare gezondheid toch al niet. De grootste stressfactor was het onzichtbare virus zelf dat ervoor zorgde dat ze nóg voorzichtiger moest zijn.

"Ik kan normaal al weinig mensen zien, maar nu nog minder." Alhoewel ze denkt dat ze in het voorjaar corona heeft gehad, is ze nog altijd niet gerust op het virus. "Ik ben bang dat ik het voor de tweede keer krijg." Een ziekenhuisopname zou voor haar funest kunnen zijn: "Daar zijn veel zieke mensen en dus virussen en bacteriën en ik ben gewoon ontzettend kwetsbaar." Maar ook wordt ze onrustig van de overvolle ziekenhuizen, 'en dat ik door de drukte misschien niet de zorg kan krijgen waar ik recht op heb'.

Lees ook

Schone lucht

Toch heeft de crisis haar ook positieve dingen gebracht. Tijdens de eerste lockdown kwam Charissa letterlijk op adem. De luchtkwaliteit verbeterde meteen. "Je merkte dat er veel minder mensen de weg op gingen. Daar werd de lucht meteen schoner van. Dit was voor mij super aangenaam."

Maar naarmate we weer meer mochten, verslechterde de kwaliteit van de lucht ook weer. "Ik had snel weer behoefte aan meer medicatie." De harde lockdown vindt ze erg vervelend, 'maar tegelijkertijd kijk ik ook ontzettend uit naar de schone lucht'.

'We kunnen toch ook zelf logisch nadenken?'

Heel veel begrip kan Charissa niet opbrengen voor mensen die zich niet aan de maatregelen houden. "We zijn zo ontzettend eigenwijs met zijn allen. Wél op stap gaan, wél met zijn vijven op visite bij je oma: dat doet mij heel erg veel verdriet."

"Waarom moet iemand ons vanuit een torenkamertje vertellen wat wij moeten doen? We kunnen toch zelf ook logisch nadenken?" Het frustreert haar dat er met zulk gemak omgegaan wordt met het virus. "Het is misschien een heftige vergelijking: als je iemand doodschiet met een geweer dan moet je de gevangenis is. Maar als je de straat opgaat en je besmet iemand dan is er niks aan de hand." Het frustreert Charissa dat mensen niet beseffen welke consequenties dit kan hebben. "Mensen kunnen hier super ziek van worden."

Vaccin

Over het vaccin heeft Charissa een dubbel gevoel. "Ik vind het heel moeilijk, omdat het een vaccin is dat nog erg in de kinderschoenen staat. We weten gewoon nog niet wat het op lange termijn met ons lichaam doet. En zeker vind ik het spannend omdat ik niet weet wat het met mijn longen doet."

"Aan de andere kant kijk ik er ook naar uit dat ik niet meer zo gestrest hoef te zijn over het virus. Boodschappen doen of in het ov zitten is voor mij gewoon super spannend nu. Een vaccin kan die stress wegnemen."

Nog even en het gaat ook in ons land beginnen: de vaccinatiecampagne tegen het coronavirus. Maar hoe belandt die prik vanuit een fabriek in het buitenland in jouw arm? Verslaggever Tom van 't Einde legt het uit.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.