Of moet ik ‘lieve’ zeggen? Nouja, wat het meeste effect heeft. Waarmee ik meteen een bruggetje sla. Dat vind je toch niet erg? Zolang we elkaar niet kennen zal ik niet te informeel worden hoor. Wéér een bruggetje. Ik ben namelijk op zoek naar een goede sidekick, puur uit effectbejag en juist voor dat informele. Dit gaan we doen: je gaat mee op reportage, waarbij je pontificaal in beeld komt en er van alles uit mag flappen. Je hoeft je niet voor te bereiden en het kost je een paar uurtjes per week. Je zult de eerste sidekick op locatie zijn. We zullen de toon zetten.

Ik acht je inbreng noodzakelijk. Geen informatief programma redt het meer zonder zo’n reserve vragensteller. Gesprekken over een dood punt helpen, de tekortkomingen van de echte interviewer maskeren. En het pláátje natuurlijk, laten we daar eerlijk in zijn. De kijker wil ook wat.

Ik zag je een aardig balletje pushen in Peking, je bent hot en hebt een onbevangen uitstraling. Tenzij je studeert, veel van die hockeydames warmen zich natuurlijk op voor zo’n carrière op zo’n advocatenkantoor. Dat zou jammer zijn. Je zou ineens ter zake doende vragen kunnen stellen en mijn toch al geringe bijdrage in het Nederlandse televisielandschap nog pietluttiger maken.

Ik zie het meer als volgt: we zijn op bezoek bij een oudere heer die op het punt staat zijn vrouw te euthanaseren. Je weet wel, pianomuziekje, traantje, gedragen voice over.

Ik stel de ene na de andere gevoelige vraag, goed getimed en met veel respect.

En dan kom jij dus in beeld en zegt: ‘tropical fruit on a tropical island!’ Of zoiets.

Man compleet van zijn stuk, maar de repo krijgt een leuke verrassende wending.

Niet dat ik je woorden in je mond wil leggen hoor.

Informatieve televisie kan blijkbaar niet meer zonder informele vragenstellers.

Bij voorkeur vrouwen die bij het vragen stellen nét iets actiever gaan zitten, de gast dieper in de ogen kijken, nog eens vragen welk gevoel iemand erbij heeft.

Nog even en je ziet ze tijdens het weerbericht of Opsporing Verzocht. De schaamteloze kopieercultuur van de Nederlandse televisie. Als we ze niet opvoeren in reportages verzint iemand binnenkort wel een talkshow met zes sidekicks, zonder gasten of professionele interviewers, want die kennen we zolangzamerhand wel.

O ja Naomi, ik had Catherine Keyl ook benaderd, maar die wil de vragen vantevoren weten en niet zelf haar make-up koffer dragen. En als je weet hoe zwaar zo’n camerastatief al is…

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.