radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

Amanda's Droom - Rusland, dag 1

Amanda's Droom - Rusland, dag 1

13 november. Groen en geel van ergernis sta ik om 07.00 uur op het station van Hilversum. Mijn treinkaartje voor Schiphol kan alleen met pinpas afgerekend worden, en uitgerekend vandaag heb ik alleen contant geld en creditcards bij me. De trip gaat immers naar Rusland.

Ik moet dus een paar mannen aanschieten om me uit de brand te helpen. Bij de derde heb ik pas beet..... hoewel niet van harte.....Nee, hij heeft haast, want hij moet op de trein naar Schiphol. ‘Nou, ik ook!’. Daar kan hij niet tegen op, en hij pint gelukkig een kaartje voor me in ruil voor cash. Een treinkaartje kopen in Ouagadougou is eenvoudiger.

Even later kan ik reflecteren in de trein. Een paar seconden maar denk ik: was dit project maar aan me voorbij gegaan. Twee tellen later al spreek ik inwendig schande over mijn eigen gedachte. Welke werknemer mag er nu van zijn werkgever

zijn droom vervullen? Niemand toch? Nou, ik wel. Een paar jaar terug werd iedereen bij de AVRO gevraagd te vertellen wat zijn of haar droom was. Uit al die dromen werd er gekozen om te worden gerealiseerd.

De mijne was: 10 tot 12 mensen die ik in het verleden had ontmoet, opnieuw opzoeken om te horen hoe het met ze is. Maar vooral: om te achterhalen of zij net zoveel bedenkingen bij de reportages van destijds hadden als ik.

25 jaar nu werk ik voor de AVRO. Ik heb heel wat reportages gemaakt. Bij veel van die reportages gebruiken wij mensen. Zo voel ik het tenminste. Schaamteloos vragen we ze het hemd van het lijf, we vragen ze dingen te doen die ze normaal nooit

zouden doen, maar beter zijn voor onze kijkcijfers, we zetten alles zoveel mogelijk naar onze hand, en voor ze het weten zijn de mensen die wij interviewen zelfs geen baas meer in hun eigen huis. Na de opnames vertrekken we zo vlot mogelijk. Wij hebben een mooie reportage, zij staan met lege handen. En horen meestal niets meer van ons.

Dat is de reden waarom ik een aantal mensen opnieuw wil opzoeken. En de AVRO en EenVandaag geven me daar de ruimte en de middelen voor.

De incheckmachine op Schiphol. Cameraman Oleg, een Rus die in Nederland woont, wordt nog wel herkend door het systeem. Maar van Spoel heeft ‘t ding nog nooit gehoord. Dan maar in de rij voor de balie. Daar blijkt dat het toestel is overboekt. Het is maar de vraag

of iedereen mee kan. Dus geen cadeautjes meer scoren voor Andrey in Monchegorsk, maar vechten voor een stoel in het vliegtuig.

Een uur of 7 later staan we in de lobby van het Cosmos Hotel in Moskou. Het weerzien met Irina is precies zoals ik het me had voorgesteld. Het lijkt alsof we elkaar gister nog hebben gezien en gesproken, in plaats van 12 jaar geleden. En jeminee, wat ben ik jaloers op haar Engels.We gaan naar haar kantoor om de camera plus alle

toebehoren bij elkaar te zoeken en aan te sluiten. Met de metro, een belevenis apart, want het is spitsuur.

Dagelijks verwerkt de metro van Moskou maar liefst 10 miljoen passagiers, laat ik me vertellen. “Je moet vooral blijven lopen! Zodra je stopt gaat het mis”, instrueert Oleg me streng. Een goedbedoeld, maar volstrekt overbodig advies, blijkt al gauw. Want als je eenmaal in die kolkende massa stapt, KAN je niet meer stoppen.

Onze avond-maaltijd bestellen we pas tegen middernacht.

We zijn terug in ons hotel. Als ik bij de kassa sta af te rekenen komt er een andere gast. “Do you speak English?” vraagt ie aan de serveerster. “Njet”, bijt ze hem toe, en laat meteen haar rug zien. De gast en ik kijken mekaar verbijsterd aan.

Het doel van onze reis is: Andrey Metvejev, uit Monchegorsk, vlakbij Moermansk. In 1997 ontmoette ik hem voor het eerst. Voor Televizier maakte ik toen een reportage over Russische militairen die tijdens hun ontgroening en dienstplicht mishandeld werden door hoger geplaatsten. Schering en inslag in die tijd, en misschien wel nog steeds.

Andrei werd zo geschopt en geslagen dat zijn knie het begaf. Medische hulp kreeg ie niet. Toen hij eindelijk naar een ziekenhuis mocht was ‘t te laat. Zijn been was niet meer te redden. Door een ingreep was het 9 cm korter dan het andere. Hij was voor het leven invalide.

Hij was nog maar 19, alle hoop was uit Andrei vervlogen. Hij zag geen lichtpuntjes meer. Dood wilde hij. Maar dat mochten we zijn moeder niet vertellen. Toen we weggingen wilde hij mij zijn medisch dossier meegeven, maar ik weigerde dat. “Ik kan het niet lezen en ik kan niets voor je doen”, zei ik. Gelaten nam hij het terug. Ik zal de blik in zijn ogen nooit vergeten.

Bekijk hier het oude item over Andrei uit 1997

Amanda's Droom - Rusland, dag 1

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Waarom er (weer) spoedoverleg is tussen coalitiepartijen: 'Premier had deze problemen kunnen zien aankomen'

Na een urenlang spoedoverleg tussen de coalitiepartijen en premier Dick Schoof gisterenavond, gingen de overleggen vandaag verder. En daarbij worden de ergernissen tussen de partijen steeds groter, ziet ook politiek commentator Joost Vullings.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Komt er een wapenstilstand tussen Oekraïne en Rusland? 'Kans op vrede is klein'

Komt er een wapenstilstand tussen Oekraïne en Rusland? 'Kans op vrede is klein'
De Russische president Vladimir Poetin tijdens een persconferentie.
Bron: AFP

De Russische president Vladimir Poetin is voorstander van een bestand met Oekraïne, mits het leidt tot duurzame vrede. Dat liet hij weten tijdens een persconferentie. Toch houdt Ruslandkenner Helga Salemon een slag om de arm: "Poetin zal blijven stoken".

Eerder deze week bereikte de Verenigde Staten met Oekraïne een akkoord voor een wapenstilstand van dertig dagen. En nu lijkt Rusland voorzichtig de deur open te doen naar onderhandelingen. Maar dat kan alleen als er sprake is van een duurzame vrede. Of dat kan met het Amerikaanse voorstel, is volgens de Russische president nog niet duidelijk.

Staatstelevisie benadrukt Russische successen

Opvallend is dat de Russische staatstelevisie vooral de successen benadrukt, zoals het bezoek van Poetin aan Koersk en de Russische troepen die daar terrein terugwinnen. De vredesonderhandelingen zijn nauwelijks aan bod gekomen.

Volgens Salemon wil Poetin daarmee laten zien: we zijn aan de winnende hand. "Dus daar gaat het de hele week over in de journaals."

Geschiedenisboeken

Bovendien lijkt Poetin niet uit te zijn op vrede als er niet aan zijn eisen wordt voldaan. "Het lijkt alsof hij bedacht heeft dat hij de geschiedenisboeken in wil als de man die Oekraïne weer in de Russische invloedssfeer bracht. Hij is natuurlijk ook al een oude man", vertelt Salemon.

"Als je het volk in dit land rijp wil maken voor een vrede, dan praat je niet zoveel over oorlog. Als het al over onderhandelingen ging, was het vanuit het oogpunt dat Oekraïne zich toch niet aan afspraken zou houden."

Bekijk ook

Oorlogseconomie

Rusland wordt sinds de start van de oorlog met Oekraïne aan allerlei sancties onderworpen, door zowel de Europese Unie als de Amerikanen. "Eigenlijk draait de economie daar nu op oorlog. Dus als die oorlog ophoudt, dan stort de economie in."

Ook daarom acht Salemon de kans op vrede klein. "Poetin weet dat in vredestijd het land economisch niet gezond kan worden. Met een vrede wint hij daarom helemaal niet."

Eisen

Het land lijkt alleen akkoord te willen gaan met vredesonderhandeling of een staakt-het-vuren als aan al haar eisen wordt voldaan. "Ze willen bijvoorbeeld geen gebieden teruggeven. Geen internationale troepen op Oekraïens grondgebied."

En dat dat een flinke eisenlijst is, weten ze. "Poetin weet dat Oekraïne nooit akkoord kan gaan met alle eisen, dat is voor hen een breekijzer. In ieder scenario is voor Poetin oorlog voordeliger dan vrede."

Bekijk ook

Trump

Ook de Amerikaanse president Donald Trump zal daarin weinig verschil maken. "Ook als Trump zou zeggen: de Russen houden zich niet aan afspraken, ik steun Oekraïne weer voluit... Dan heeft Rusland gewoon de oude vijand terug. En dat zie je ook op televisie: in de propaganda wordt rekening gehouden dat de VS zich ook kan afzetten tegen Rusland."

"Wat je dan ook hoort: als de VS weer die vijandige houding aanneemt, is het beter om door te vechten." Bovendien zou ook als er wel een akkoord komt, Poetin niet meer te vertrouwen zijn. "Hij heeft vaker laten zien: aan afspraken houdt hij zich niet. Poetin houdt in feite Trump aan het lijntje."

Komt er een wapenstilstand tussen Oekraïne en Rusland? 'Kans op vrede is klein'

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant