Welke partijen hebben een meerderheid op basis van de zetelpeiling? Met de coalitiemeter check je dat zelf
Op 29 oktober mag Nederland naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen. Rond elke verkiezing is het altijd weer de grote vraag wie met wie wil regeren. Hier kan je zien hoeveel zetels jouw ideale coalitie nu heeft.
De Tweede Kamer heeft 150 zetels. Om een meerderheid te hebben, heeft een coalitie daarom 76 zetels nodig. In onderstaande grafiek kun je jouw eigen coalitie samenstellen. Klik op partijen in het menu bovenaan om ze te verwijderen of toe te voegen en check hoeveel zetels jouw coalitie heeft in de laatste zetelpeiling.
Waarom is een meerderheid zo belangrijk voor een coalitie?
Als de meerderheid van de Kamerleden voor een voorstel stemt, kan een regering in de Tweede Kamer wetten doorvoeren. Meestal stemmen Kamerleden in Nederland mee met de lijn van hun partij. Als hun partij in een coalitie zit, stemmen Kamerleden in principe in met het afgesproken beleid.
Het kabinet-Schoof had, tot het opstappen van de PVV, een ruime meerderheid van 88 zetels in de Tweede Kamer. Eigenlijk was BBB voor die meerderheid zelfs niet nodig: PVV, VVD en NSC haalden bij de verkiezingen van 2023 samen 81 zetels. Dat komt omdat er ook rekening gehouden wordt met een meerderheid in de Eerste Kamer, terwijl de BBB niet nodig was voor een meerderheid in de Tweede Kamer, waren ze dat wel in de senaat.
Hoe werkt het vormen van een nieuwe coalitie?
Als de verkiezingsuitslag er is, gaan politici meteen rekenen: met welke partijen is een meerderheid van minimaal 76 zetels te halen in de Tweede Kamer? De dag na de verkiezingen spreken alle partijen met de voorzitter van de Tweede Kamer. De leider van de grootste partij kiest een verkenner die gaat onderzoeken welke coalities er mogelijk zijn.
Daarna wordt besloten welke combinatie van partijen de meeste kans heeft op succes en gaan die partijen praten met een informateur. Onder leiding van de informateur wordt onderhandeld over het beleid van de toekomstige coalitie. Als ze daar uit zijn, gaan de partijen bellen met mensen die ze in gedachten hebben voor een ministerspost of een staatssecretariaat. Hebben ze genoeg mensen die willen? Dan staat het kabinet daarna op het bordes en kan het aan de slag.
Wat voor soorten kabinetten hebben we vooral gehad?
Nederland heeft meestal meerderheidscoalities: coalities met een meerderheid in de Tweede Kamer. In 2010 weken VVD, CDA en PVV daar vanaf. Toen zaten de VVD en CDA in de coalitie en had de PVV een gedoogrol: ze steunden de plannen van het kabinet, maar zaten er zelf niet in.
Bij de Eerste Kamerverkiezingen kan het ook nog gebeuren dat een coalitie de meerderheid in de Eerste Kamer verliest. Dat gebeurde bijvoorbeeld bij het kabinet-Rutte II in 2012. Als oplossing daarvoor maakte het kabinet afspraken met een groep partijen (D66, ChristenUnie en SGP), die in ruil daarvoor het kabinetsbeleid steunde.
Events, dear boy, eventsHarold Macmillan
Welk verschil kan een campagne maken?
Een campagne is nooit voorspelbaar. Vaak gebeurt er ineens iets waardoor de campagne een andere wending krijgt en de kaarten opnieuw geschud worden. Een bekende uitspraak van de voormalig Britse premier Harold Macmillan over waar een campagne om draait is dan ook: "Events, dear boy, events."
Bij de vorige Tweede Kamerverkiezingen had het bijvoorbeeld veel invloed dat Pieter Omtzigt een eigen partij begon. Ook veranderde het speelveld toen Dilan Yeşilgöz van de VVD de deur openzette voor samenwerking met de PVV. Onder Mark Rutte sloot de VVD het na 2012 uit om nog een keer met de PVV samen te werken. Yeşilgöz week daar vanaf. Toen duidelijk werd dat de PVV toch wel in een coalitie terecht kon komen, steeg Wilders in de peilingen.
Wat is er gezien de huidige standpunten realistisch?
Nadat Wilders het kabinet had laten vallen in juni, sloot de VVD het uit opnieuw een coalitie te vormen met de PVV. Ook een gedoogconstructie wordt niet meer als optie gezien. Zoals altijd, werken linkse partijen liever met linkse partijen samen en rechtse partijen met rechtse partijen. Zo kunnen ze inhoudelijk het meeste voor elkaar krijgen.
Omdat kiezers vaak verdeeld zijn, hebben partijen die luxe meestal niet. Grote kans dat dat nu ook weer gaat gebeuren: dat partijen aan de linkerkant, uit het midden, en aan de rechterkant, tot elkaar veroordeeld zijn en samen een coalitie moeten vormen.
AIVD waarschuwt voor hacks en storingen, want andere landen proberen vaker Nederlandse ICT-systemen binnen te dringen
Bedrijven die ons voorzien van stroom, water en licht zijn doelwit van cyberaanvallen. De AIVD ziet dat andere landen pogingen doen om zich 'in te nestelen' in die zogenoemde vitale sectoren. "We zitten in een veranderende wereld, het wordt grimmiger."
Vroeger waren nationale overheden met name geïnteresseerd in de overheid, weet Bas Dunnebier. Hij is chief science & technology officer bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD). "Maar we zien dat ze ook steeds meer geïnteresseerd zijn in kennis bij onderwijsinstellingen, economische spionage bij het bedrijfsleven maar ook bij vitale infrastructuur.
Ontwrichtend
De dienst kijkt naar dreigingen voor de nationale veiligheid. "Dan moet je met name denken, wat wij statelijke actoren noemen, landen: Rusland, China, Noord-Korea, Iran", vertelt Dunnebier over landen die deze vitale sector indringen.
Met die sector wordt stroom, gas, water en internet bedoeld. "Alles waar wij afhankelijk van zijn. Dat wat wij allemaal heel normaal vinden dat het er elke dag is." De AIVD ziet dat landen zich in zo'n bedrijf 'nestelen' om mogelijk te saboteren. Het gevolg is dan dat de stroom en internet uitvallen, of er geen drinkwater meer is.
Stroomstoring in Portugal en Spanje
"Dat is echt heel ontwrichtend voor de samenleving", vertelt Dunnebier. Hij haalt de stroomstoring in Portugal en Spanje aan als voorbeeld van hoe die ontwrichting eruit ziet.
Stoplichten deden het niet meer, telefonie lag plat, er zaten mensen vast in de lift. Toch is het een scenario waar ook wij rekening mee moeten houden, waarschuwt hij. "Dat zou ook in Nederland kunnen gebeuren."
Ieder land, eigen behoeftes
De AIVD richt zich met name op landen. Het kunnen 'theoretisch' gezien ook criminelen zijn, maar die zijn vaak met name uit op geld verdienen, landen hebben heel andere, eigen, belangen. "En die zijn echt de bedreiging voor de nationale veiligheid."
Wat ze willen, verschilt van land tot land, weet Dunnebier. Volgens hem is China met name geïnteresseerd in kennis en kunde, Iran heeft andere behoeftes en Noord-Korea is uit op geldelijk gewin. "Zij proberen bitcoins te stelen om daar uiteindelijk wapens mee te kunnen aanschaffen, of goederen die ze niet kunnen krijgen met hun eigen valuta."
Desinformatie
Rusland zet meer in op het beïnvloeden van onze publieke opinie door bijvoorbeeld het verspreiden van desinformatie, legt hij uit. "Om ons allemaal eigenlijk iets anders te laten geloven dan wat de waarheid is."
Als bekendste voorbeeld noemt Dunnebier wat er gebeurde na de Russische inval in Oekraïne. Er gingen verhalen rond dat het uitgelokt zou zijn door de NAVO. "Dat de Russen eigenlijk een verdedigingsactie deden, dat de NAVO Rusland zou gaan aanvallen, dat Oekraïne rechtmatig onderdeel van Rusland zou zijn."
Laundry bear
Tot dusver is het nog niemand gelukt om echt chaos te creëeren. "Wel zien we dat er voorbereidende handelingen getroffen worden." De dienst ziet dat Rusland zich 'innestelt', zoals ze dat noemen. "Dus ze nemen posities in de vitale sector in, zodat ze het zouden kunnen ontwrichten. En dan kan er mogelijk wel chaos ontstaan."
Afgelopen jaar werd de politie slachtoffer van een hack uitgevoerd door een Russische groep, Laundry Bear. Een groep die nog niet eerder in beeld was gekomen. De reden achter de hack is nooit precies te achterhalen. "Alles wat ik daarover zeg, zou speculatie zijn."
Doelwit
De AIVD trad erover naar buiten. "Omdat het heel belangrijk is dat iedereen zich realiseert dat we elke dag worden aangevallen." Dunnebier ziet dat dit bewustzijn dat we doelwit van zo'n aanval kunnen zijn groeit. Maar het kan beter. "Iedereen kan slachtoffer worden, je moet je IT-systemen echt op orde hebben."
Dat organisaties kwetsbaar zijn, bleek opnieuw in juli toen het Openbaar Ministerie (OM) aankondigde vanwege een 'kwetsbaarheid' alle systemen van het internet te hebben gekoppeld. Naar wat er exact aan de hand is en of er gevoelige data buit is gemaakt, wordt op het moment onderzoek gedaan. Maar de situatie gaat mogelijk nog weken duren.
Openbaar Ministerie
Op de casus van het OM kan en wil Dunnebier niet ingaan. Hij benadrukt niet te weten wat er aan de hand is. Ook niet of het OM te laat een kwetsbaarheid in het systeem gerepareerd heeft. "Dat is speculeren", zegt hij daarover. "Laten we wachten wat de feiten zijn."
In het algemeen is het zo dat alle organisaties zich erop moeten voorbereiden dat ze gehackt kunnen worden, zegt hij. "Als je wordt aangevallen door een buitenlandse mogendheid kan het echt leiden tot een probleem en dus moet je je voorbereiden dat wanneer het gebeurt, je een back up-plan hebt."
Snelle duiding 'riskant'
Volgens het AD zijn er vermoedens dat Russische hackers erachter zitten, maar dit is niet bevestigd. Over de mogelijkheid dat een staat achter de hack zit, wil Dunnebier ook niets kwijt. Hij kan zich voorstellen dat de organisatie informatie heeft die interessant is voor landen als Rusland, China of Iran.
"Maar het kan ook totaal iemand anders zijn." Voordat je weet wie het is, moeten de aanvalsmethoden en kenmerken die daarbij zitten heel specifieke worden bekeken. "Snelle duiding is best wel riskant."
Toenemende vraag
Instellingen die geconfronteerd worden met een hack, vragen vaker om advies van de AIVD. "Dat is ontzettend aan het toenemen", schetst hij. En ook zij die (nog) niet geraakt zijn weten de weg naar de Dienst. "Steeds meer bedrijven, kennisinstellingen, overheden en de vitale sector zien écht dat ze eens aangevallen zouden kunnen worden."
Het gaat dan om vragen hoe ze zich kunnen beschermen en wanneer de AIVD ingeschakeld kan worden. Het bewustzijn is gegroeid door publiekscampagnes, maar ook door hacks die plaatsvinden. "Steeds meer organisaties die geraakt worden, treden openlijk naar buiten en zeggen: wij zijn geraakt, we hebben een grote cyberaanval gehad. Leer er alsjeblieft van, collega's."
Meer aanvallen
Terug naar de vraag of we voorbereid zijn op de dag dat er een schakel uit de vitale infrastructuur - de energievoorziening, water of internet - uitvalt. "Ik denk wel dat we in Nederland, met alle luxe die we hier hebben, bewuster moeten zijn dat het het ook op een dag niet zou kunnen doen."
Het is moeilijk te zeggen waar we ons exact op moeten voorbereiden. Wat de AIVD in ieder geval ziet is dat er meer cyberaanvallen zijn. "De wereld is onrustiger", vertelt Dunnebier. "We zien echt meer aanvallen, meer activiteiten van ook steeds meer landen." Tegelijkertijd zorgt dat ook voor meer bewustzijn.
Updaten en patchen
Die statelijke actoren komen binnen door gebruik te maken van kwetsbaarheden in software. Mensen denken vaak dat het heel complex is, dat is niet zo. "Landen gebruiken eerst de kwetsbaarheden die gewoon heel bekend zijn en gemakkelijk te gebruiken zijn." Niet voor niets pleit de AIVD ervoor om de 'basis hygiëne', zoals Dunnebier het noemt, op orde te hebben.
"Zorg dat je update, zorg dat je patcht, dat je systemen op orde zijn", stelt Dunnebier. Met patchen wordt bedoeld dat je kwetsbare punten in je computersysteem op tijd repareert. "Eigenlijk worden er pleisters geplakt zodat de software weer helemaal klopt." Dat gebeurt steeds beter. "Maar het kan ook nóg beter", benadrukt hij.
'Het wordt grimmiger'
Waar cyber eerder iets van de experts was, ziet Dunnebier dat het meer van 'iedereen' wordt. "Maar we zien ook nog wel dat partijen soms een kosten-baten-afweging maken en niet meteen repareren", stelt hij. "Dat is ook een eigen keus." Er komt mogelijk Europese wetgeving die ervoor zorgt dat bestuurders dan aansprakelijk kunnen worden gesteld.
"Ik had gehoopt dat het niet nodig was", zegt hij. "Ik hoop dat mensen zich intrinsiek goed willen beschermen, zoals je ook je huis goed afsluit als je 's ochtends weggaat." Eenvoudiger zal de toekomst niet zijn. "We zitten in een veranderende wereld, het wordt grimmiger. De komende jaren wordt het niet makkelijker."