Honderdduizenden Turken die opgroeien in Duitsland, maar zich nog altijd meer Turk voelen terwijl de verhouding tussen Ankara en Berlijn ronduit beroerd is en Duitsers die als politieke gevangenen in Turkse gevangenissen worden vastgehouden: wat gaat er mis met de integratie van Turken in Duitsland? Sociologe Necla Kelek en psycholoog Kazim Erdogan, beide van Turkse komaf en dominee Almut Bellmann over de gespannen verhoudingen tussen Turkije en Duitsland.
‘Europa moet loyaliteit eisen'
Sociologe Necla Kelek legt de bal nadrukkelijk bij de politiek uit het verleden. De nadruk op het behoud van cultuur heeft een schaduwkant die zich nu wreekt: ‘Men droomde van een samenleving die voor iedereen open is, waarin je je cultuur kunt behouden. Ik kan oeroude tradities meenemen die de mensenrechten met voeten treden, en als ik het dan bestempel als mijn cultuur kan ik zeggen: ik hou eraan vast.’ Het resulteert volgens haar in het handhaven van een cultuur waarin mensen ‘een figuur volgen die sterk is, met een sterk onderdrukkingssysteem, die loyaliteit van ze verlang’. Als tegengif stelt ze voor dat Europa een duidelijke loyaliteit gaat eisen.
‘Praten, kijken wat ons verbindt'
Psycholoog Kazim Erdogan begrijpt ook niet waarom Turken die in Duitsland zijn geboren en getogen, zich meer met Turkije te identificeren met dan met Duitsland. Toch wil hij de invloed van zijn Turkse naamgenoot relativeren. ‘In Keulen stonden maar 45.000 mensen te demonstreren, van de 3.2 miljoen mensen van Turkse herkomst. Dat is dus maar een kleine minderheid, maar dat hebben we opgeladen tot een aardbeving, de ondergang van de wereld’. Kazim Erdogan wil liever dat ‘mensen met elkaar gaan praten, samenkomen en kijken wat ons verbindt, niet wat ons scheidt’.
‘Bidden voor politieke gevangenen'
Dominee Almut Bellmann zet zich in voor politieke gevangenen in Turkije. Door een speling van het lot was haar Gethsemanekerk in de jaren ’80 een centrum waar mensen bij elkaar kwamen om te bidden voor mensen die zich inzetten voor vrijheid en democratie in de DDR. Nu zet ze zich in voor Duitsers die in Turkse gevangenissen worden vastgehouden omdat ze zich inzetten voor mensenrechten. ‘In de jaren ’80 werd ook gebeden voor mensen die zich inzetten voor vrijheid en democratie.’
Eerder maakte EenVandaag in het kader van de Duitse verkiezingen onderstaande reportage over de AfD:
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.