Dinsdagochtend zeven uur. Wakker gebeld door een radiozender. “En? Nog steeds van plan in het oorlogsgebied te blijven?” Pff. Hoe onwerkelijk kan de eerste vraag van de dag zijn? Zeker als het er met ‘oorlogsgebied’ gerefereerd wordt naar het land waar je meer dan drie maanden lang zoveel mooie dingen hebt meegemaakt.

Natuurlijk ben ik hier niet alleen met mijn onderzoek bezig geweest. Er zijn reizen gemaakt naar alle uithoeken van de Kaukasus. Overal was het even prachtig. De supra’s (traditionele feestmalen) vliegen je om de oren. Na een paar maanden kun je iedere volgende toost letterlijk in je hoofd afspelen voordat hij daadwerkelijk uitgesproken is. Vele malen heb ik de wens uitgesproken van Georgië mijn nieuwe, permanente thuis te maken. En dan komt de dag dat je wakker gebeld wordt met de vraag: “En? Nog steeds van plan in het oorlogsgebied te blijven?” Onwerkelijk.

(Foto: Avery Schmidt)

Het eerste gedeelte van de dag besteed aan het vinden van een weldoordacht antwoord op deze vraag. Alle opties overwogen, laatste nieuws aanschouwd, mensen het besluit zien nemen nu toch echt die bus naar het veilige Armenië te nemen. En dan komt het verlossende bericht: President Medvedev heeft besloten alle militaire handelingen te staken. Hoera! Vrede! Eindelijk een einde aan deze waanzinnige oorlog! Het is vast groot feest in de stad! Een grote bijeenkomst was al aangekondigd. Om drie uur ’s middags komen grote drommen mensen bijeen voor het parlementsgebouw om de Georgische eenheid uit te dragen. Maar hun gezichten tonen niet de welhaast uitgelaten feeststemming van een paar avonden eerder, toen men de illusie had dat Georgië een lang verloren gebied weer onder controle had gekregen. Ze zwaaien hun (door vrachtwagens aangeleverde) vlaggen, maar naar het schijnt toch met een bepaalde gereserveerdheid.

(Foto: Avery Schmidt)

Misschien kan deze gemengde stemming het best geïllustreerd worden door wat er gebeurde toen ik op kantoor aankwam. Op weg naar de obligate kop koffie loop ik tegen de president van de denktank aan. Deze wijze oude man, gerespecteerd door eenieder, aanbeden door de stagairs, potentieel adoptiegrootvader, vraagt mij een glas cognac met hem te delen. Vrolijk stel ik voor te toosten op de vrede in Georgië. De man kijkt me aan en zegt: “We toosten op hen die gevallen zijn”. Dan komt het bericht binnen dat een Nederlandse cameraman omgekomen is in Gori. Die ochtend nog.

(Foto: Avery Schmidt)

Dat herinnert me eraan dat we nog steeds niets gehoord hebben van Winston, onze vriend uit Tbilisi die op vrijdag de stoute schoenen had aangetrokken en naar Tskhinvali was afgereisd om verslag te leggen van de gebeurtenissen aldaar. De laatste berichten zijn dat hij in Vladikavkaz in het ziekenhuis ligt met een beenwond. Gerust zijn we er niet op.

Zo beleven we een dag van gemengde gevoelens. De Georgiërs zijn blij dat Tbilisi grotendeels gevrijwaard is gebleven van de verschrikkingen van Tskhinvali, Gori, Poti, Senaki. Toch lijkt een groot feest niet aan de orde. Men denkt aan de verloren geliefden. Men denkt aan de zware tijden die komen gaan. Onzekerheid alom. De expats zijn verdeeld. Een groot deel verblijft in Armenië, wachtend op wat komen gaat. Sommigen zijn al teruggekeerd naar hun moederland. Zij die zijn achtergebleven toosten. Op het gevallen Georgië.

De 27-jarige René Engels verblijft op dit moment in Tiblisi, Georgië en is student Conflicts, Territories, and Management aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Voor een onderzoek naar ondernemerschap als middel tot conflictpreventie en oplossing heeft hij de afgelopen maanden rondgereisd in Georgië, Zuid Ossetië, Abchazië, Armenië en Nagorno Karabach.

http://zomerlog.blogvandaag.nl/page/home

Goud is nog nooit zo duur geweest als nu. Maar waarom is de prijs juist nu aan het stijgen? En moeten we daar iets aan doen? Hoogleraar Banken en Financiering aan Tilburg Universiteit Harald Benink legt het uit.

Het gaat al een aantal weken zo: de prijs van het edelmetaal bereikt elke dag een nieuw record. Vandaag was de prijs op z'n hoogtepunt en betaalde je zo'n 97.000 euro voor een kilo. Volgens hoogleraar Benink is dat logisch, gezien wat er op dit moment in de wereld gebeurt.

Onzekerheid en instabiliteit

"We zien heel grote onzekerheid en instabiliteit in de wereld", begint Benink. "En dat werkt door op de financiële markten. Denk bijvoorbeeld aan het nieuwe Amerikaanse beleid onder president Donald Trump, waar handelstarieven dreigen. Dat kan tot grote schade leiden, zowel voor de economie in de Verenigde Staten als in Europa. Wat betekent dat op de financiële markten erg veel onzekerheid heerst. Daarom gaan de aandelenkoersen naar beneden."

Op zulk soort momenten is vaak te zien dat het goed gaat met de prijs van goud, vertelt de hoogleraar. "Goud wordt toch gezien als 'risicoloos' in tijden van grote onzekerheid en spanningen."

Meer vermogende mensen

Toch is de goudprijs nu een stuk hoger dan tijdens andere onzekere periodes, bijvoorbeeld de crisis van 2008. Dat is volgens Benink op twee manieren te verklaren. Aan de ene kant is er de inflatie. "Alle prijzen zijn natuurlijk gestegen sinds 2008."

De andere reden is dat er veel meer vermogende mensen op de wereld zijn, legt Benink uit. "Ook in China en in de rest van Azië en het Midden-Oosten. Dus er is heel veel meer geld dat belegd kan worden. En op het moment dat die vermogende particulieren en bedrijven het gevoel hebben dat er onzekerheid is, en dat financiële markten naar beneden kunnen gaan, is er veel meer geld beschikbaar om een beperkte hoeveelheid goud op te kopen. Dan krijg je natuurlijk al snel hele flinke prijsstijging."

'Een 'echt' product'

Dat juist goud zo stijgt in waarde, heeft ermee te maken dat het een 'echt' product is, legt Benink uit. "De bitcoin is bijvoorbeeld helemaal door computers gecreëerd, maar goud is al eeuwenlang een soort metaal dat je altijd weer kan gebruiken om sieraden te maken. Of dat mensen willen hebben in andere toepassingen. Dus het is in dat opzicht een 'echt' product."

Maar dat betekent niet dat de prijs alleen maar omhoog zal blijven gaan. "De prijs kan natuurlijk ook weer dalen, bijvoorbeeld op het moment dat er veel meer rust zou komen in de internationale politiek en op de internationale financiële markten." Bijvoorbeeld als president Trump toch deals sluit met bepaalde landen, volgens Benink. "Dus het kan ook weer zijn dat die goudprijs over een maand veel lager is."

Beleggen in verschillende categorieën

Dus moeten we nu volop investeren in goud? Dat is volgens de hoogleraar moeilijk te zeggen, omdat het zo onzeker is wat er met de prijs van goud gaat gebeuren. "Het valt niet te voorspellen."

"Tegelijkertijd is het altijd goed is om in verschillende categorieën van beleggingen te zitten. Dus nooit in één categorie alleen, maar bijvoorbeeld in aandelen, vastgoed, obligaties en goud in een soort portefeuille, waardoor je eigenlijk de risico's spreidt", legt hij tot slot uit.