Het spookt nog dagelijks door hun hoofd. De slachting, die ze voor hun ogen zagen gebeuren, zullen ze nooit meer vergeten. Bjørn en Adrian waren allebei op Utøya toen Anders Breivik daar op 22 juli een bloedbad aanrichtte. Hoe kijken zij terug op wat is gebeurd? Hoe hebben ze hun leven weer opgepakt? Zijn ze nog politiek actief? EenVandaag gaat terug naar Utøya, om terug te blikken en vooruit te kijken.

Bjørn Ihler beschermde op het eiland twee jongetjes van 11 jaar, die net hun vader vermoord zagen worden door Breivik. Samen met hen vluchtte hij voor Breivik, die hen achterna kwam door het kleine bos op het eiland. Af en toe legde hij zijn hand voor hun mond, de jongetjes waren zo bang maar hij wilde niet dat ze gingen schreeuwen of dat hun huilen hoorbaar zou zijn. Eenmaal gered liet Bjørn de beide jongetje naar de overkant kijken, naar de andere kant van het meer, zodat de jongetjes de lichamen op de oever niet zouden zien.

Adrian Pracon was ook op Utøya en wilde inkopen doen in het kleine winkeltje op het eiland. Hij hoorde schoten en zag een man kinderen één voor één neerschieten. Pracon stuurde een Twitter-bericht de wereld in en sprong in het water maar moest snel weer terugkeren omdat zijn kleren te zwaar werden. Op de kant hield hij zich dood, terwijl Breivik zich op twee meter afstand van hem bevond en anderen doodschoot. Een kogel raakte zijn schouder, dat was zijn enige fysieke verwonding.

Volledige versie interview overlevende

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.