Overleg tussen Obama en Clinton?

Het zal niemand verbazen als de campagnes van Barack Obama en Hillary Clinton inderdaad al eerste overleggen voeren over hoe het nu verder moet als een van de twee kandidaten de nominatie heeft. Omdat beide kandidaten de steun van de helft van de Democratische kiezers hebben, is het niet vreemd dat ze de kracht van beide kandidaten willen samenvoegen. Dat betekent namelijk het koppelen van de fondsenwerfslagkracht, het samenstellen van een zo sterk mogelijk campagneteam en wellicht zelfs verregaande samenwerking tussen beide kandidaten (het gedeelde ticket is nog steeds niet van de baan).

Wat noodzakelijk is, is een nette manier waarop Clinton haar campagne kan beëindigen (ja, dat klinkt alsof ik Obama al als winnaar aanwijs zonder dat hij de benodigde gedelegeerden heeft. Hij heeft met afstand de beste papieren voor de nominatie). De financiële situatie is een onderwerp van gesprek (zij staat miljoenen in het rood), net als haar rol in de landelijke campagne en wellicht zelfs haar positie als Obama de verkiezingen wint. Niets blijft onbesproken.

De campagne van Obama ontkent overigens ten stelligste dat er met het andere kamp wordt gesproken. Het lek komt volgens CNN uit het Clinton-kamp, maar dan weer niet uit de campagne zelf, maar via vrienden en insiders (lekker vaag altijd).

Er lijken drie opties te zijn, als we die vrienden en insiders mogen geloven:

- Obama negeert Clinton en haar supporters en zoekt een andere vice-president ("totaal onacceptabel", vinden de insiders, gaat tot breuk in partij leiden).

- Obama biedt Clinton publiekelijk de VP-plaats aan en ze doet het niet. Dat vraagt wederzijds vertrouwen (het Obama-kamp wil zeker weten dat zij dan nee zegt) en dat lijkt er op dit moment niet te zijn.

- De beide kandidaten gaan samen aan tafel zitten en kijken hoe ze er het beste uit komen. Clinton neemt graag hulp aan bij het afbetalen van haar campagneschulden en Obama wil haar best helpen met een greep naar de macht in de Senaat (de positie van Senate Majority Leader levert een hoop invloed op). Clinton heeft waarschijnlijk nog niet hard nagedacht over een plek op de ticket. Zij is nog druk met campagne voeren voor de presidentsnominatie.

Volgens insiders heeft Obama Jim Johnson, vroegere directeur van Fannie Mae (grote financiële instelling in de VS, met als werkgebied hypotheken), gevraagd om een vice-presidentskandidaat te zoeken. Johnson deed dat in 1984 ook al voor Walter Mondale en in 2004 voor John Kerry. Hij weet dus hoe hij de klus moet benaderen. De Obama-campagne ontkent vanzelfsprekend dat Johnson is ingehuurd.

Verder koffiedikkijken: wat is het profiel van een 'veep' voor Obama? Leeftijd (want Obama is nog jong (46)) en iemand met ervaring op het gebied van nationale veiligheid. Mogelijke kandidaten die aan dat profiel voldoen: Senator Sam Nunn, generaal buiten dienst Wesley Clark of voormalig kandidaat Senator Joe Biden. Maar ook Hillary Clinton past in dit profiel. Obama daarover, zonder zich verder serieus over een keuze voor haar uit te laten: "Sen. Clinton has shown herself to be an extraordinary candidate. She is tireless; she is smart. She is capable. And so obviously, she'd be on anybody's short list to be a potential vice presidential candidate."

En de naam van John Edwards circuleert natuurlijk ook, naast die van Bill Richardson en gouverneur van Kansas Sebelius. Mijn ervaring is dat veel van de minder voor de hand liggende personen van wie de naam circuleert alleen al om die reden geen kans maken. Dus of een grote naam die erg voor de hand ligt, of iemand die helemaal nergens wordt genoemd.

En dat dus, even ten overvloede, tijdens nog lopende voorverkiezingen en met een ontkenning uit beide kampen. Zowel Clinton als Obama zijn bekend met het begrip hybris.

Historicus Marc van Gestel schrijft sinds 2003 elke werkdag aan zijn weblog over de Amerikaanse presidentsverkiezingen vol: www.amerikalog.com