radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

Oorlogstrauma's 75 jaar na Tweede Wereldoorlog nog steeds taboe: 'Erover zwijgen is schadelijk'

Oorlogstrauma's 75 jaar na Tweede Wereldoorlog nog steeds taboe: 'Erover zwijgen is schadelijk'
Ernst Suur van Warchild ziet hoe schadelijk het zwijgen over oorlogstrauma's is
Bron: EenVandaag

Wereldwijd groeien 149 miljoen kinderen op in oorlog. Vaak wordt er na de oorlog niet over trauma's gepraat. 75 jaar na de Tweede Wereldoorlog vraagt War Child daar aandacht voor de met de campagne 'Doorbreek het zwijgen'.

In de campagne helpen oorlogskinderen van toen de oorlogskinderen van nu. Musicus en cabaretier Diederik van Vleuten was zo'n oorlogskind. Hij groeide op in een gezin waarin de Tweede Wereldoorlog werd verzwegen. "Uit angst, woede of schaamte of met het idee om ons, de kinderen, juist te beschermen. Een jeugd zoals ik heb meegemaakt gun ik niemand. Ik werk mee aan de campagne om anderen te helpen, omdat het nu nog steeds gebeurt", legt Van Vleuten uit.

149 miljoen kinderen

Ook oud-politicus en schrijver Jan Terlouw draagt een steentje bij. Terlouw maakte als 13-jarige zelf de Tweede Wereldoorlog mee. Zijn vader werd meerdere keren opgepakt en hij wist niet of hij hem ooit zal terugzien.

"Voor mij is dat inmiddels 75 jaar geleden. Al 75 jaar leven wij in Nederland in vrede en vrijheid, al is die door het coronavirus wel weer iets veranderd. Maar 149 miljoen kinderen wereldwijd zitten op dit moment middenin een oorlogssituatie. Het is heel belangrijk om deze kinderen te helpen."

Jan Terlouw is een van de BN'ers die meewerkt aan de campagne
Bron: EenVandaag
Jan Terlouw is een van de BN'ers die meewerken aan de campagne

Kinderen zijn veerkrachtig

Helpen kun je tijdens een oorlog, maar vooral ook in de jaren erna. Ernst Suur, al 17 jaar werkzaam bij War Child, werkt jarenlang als hulpverlener in Kosovo, Sierra Leone, Oeganda en Soedan met door oorlog getroffen kinderen.

"Kinderen die een oorlog meemaken zijn veerkrachtig als je hen ondersteunt om zich sociaal en emotioneel weer 'veilig' te voelen. Zodat ze in staat zijn hun vaak vreselijke ervaringen een plek te geven", zegt Ernst.

Trauma's generaties lang doorgeven

Ernst ziet in Afrika hoe schadelijk het 'oorverdovend zwijgen' over oorlogservaringen is. "Omdat de oorlog en het trauma er niet mee weggaat, maar juist groter wordt. Door de verhalen van kinderen die na de Tweede Wereldoorlog opgroeiden met ouders die niet konden praten over wat hen was aangedaan weten we dat trauma's generatie op generatie kunnen worden doorgegeven."

"Wat na de oorlog veel kinderen in Nederland overkwam, gebeurt nu met miljoenen kinderen in oorlogsgebieden. We moeten deze cirkel doorbreken. De onzichtbare littekens en wonden moeten we aandacht geven. Als je mensen helpt om het zwijgen te doorbreken dan zie je dat ze weer bij het kind-zijn kunnen", zegt Ernst.

Lees ook

Strijd in je hoofd

De 26-jarige Nilab Yonousi is zo iemand met onzichtbare littekens. 20 jaar geleden vluchtte zij met haar moeder en paar maanden oude broertje uit Afghanistan. Ze kwamen terecht in Nederland en bouwden daar een toekomst op. Over de oorlog werd niet gesproken. Waarom ze zijn gevlucht weet Nilab daarom nu nog niet. "Ik durf het niet aan mijn moeder te vragen. Het ligt allemaal zo gevoelig en ik wil haar geen pijn doen."

"Ik weet dat ze het me wel gaat vertellen als ik het haar zou vragen, maar dan ben ik bang dat ze na het gesprek de hele nacht wakker ligt. En dat wil ik haar niet aandoen. Als ik alleen al naar de ogen van mijn moeder kijk, voel ik haar pijn. Je denkt dat de oorlog voorbij is, maar dan blijkt er nog een hele strijd gevoerd te moeten worden. In je hoofd", vertelt Nilab.

Luisteren

Beluister hier het studiogesprek met Nilab Yonousi en Diederik van Vleuten over dit onderwerp.

Reizen naar oorlogsgebied

Andere bekende Nederlanders die meewerken aan de War Child-campagne zijn Adriaan van Dis, Philip Freriks, Jeroen Krabbé, Hedy d'Ancona en Hanneke Groenteman. De laatste twee, zelf ook oorlogskinderen, reisden naar Afrika waar ze kinderen met een recent oorlogsverleden hebben ontmoet.

"We merken dat het heel belangrijk is voor kinderen dat ze erachter komen dat ze niet de enige zijn met verschrikkelijke herinneringen. En dat het mogelijk is om een leven op te bouwen ondanks alle trauma's", vertelt Ernst over deze reis.

Kijk hier de reportage

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Nog altijd stank in Hellevoetsluis door wietfabriek, maar omwonenden Cora, Nettie en Wil blijven ertegen strijden

Nog altijd stank in Hellevoetsluis door wietfabriek, maar omwonenden Cora, Nettie en Wil blijven ertegen strijden
Bron: EenVandaag

Inwoners van Hellevoetsluis en omgeving ruiken al 1,5 jaar lang wiet als ze de deur uitlopen, of de ramen open hebben. Dat komt door een fabriek voor staatswiet. Ze zijn het zat, maar er lijkt geen verandering in te komen.

Voor het experiment met staatswiet staat in Hellevoetsluis een legale wietfabriek. Een nare bijkomstigheid: een heftige wietgeur. Inwoners trekken al tijden aan de bel, maar tot nu toe met weinig resultaat. "Wij zijn gewoon slachtoffer van een experiment."

'Hoesten, hoofdpijn, prikkende ogen'

Staat de wind goed, dan kunnen Hellevoetsluisers Cora van Mook en Nettie van der Sar even rustig door de neus ademen. Maar dat is de rest van de tijd wel anders. En staat de wind gunstig voor hen, 'dan zijn er ongetwijfeld andere mensen in de omgeving die last ervaren', vertellen ze.

Al 1,5 jaar hebben ze te maken met de stank, en dat heeft invloed. "'s Nachts als je je raam open hebt, dan heb je een hele droge keel en hoest je raar, je ogen kunnen prikken. Er zijn ook mensen die er echt migraineaanvallen van hebben", vertelt Cora. "Het lijkt op de geur die je weleens op straat ruikt maar dan een stuk zwaarder en penetranter."

Bekijk ook

Veel meldingen

Ze zijn niet de enigen die last hebben van de stank. "Er wordt ook gemeld vanuit Oostvoorne, Rockanje en Brielle, dus niet alleen vanuit ons", vertelt Wil van Barendrecht die naast de kas woont.

"Op dit moment liggen er 1.338 meldingen bij de DCMR", weet Wil. Dat is de Milieudienst Rijnmond die het bedrijf op geuroverlast controleert.

Wel aandacht, geen actie

Daarnaast zijn de inwoners al op verschillende plekken geweest om iets aan de stank te doen. "Bij de gemeente, in de rechtbank." Maar tot nu toe met weinig resultaat.

Wil vertelt: "De aandacht van de gemeente hebben we wel, maar er gebeurt niks omdat die zich verschuilen achter allerlei ingewikkelde procedures, zoals onder dwangsom bepaalde maatwerkbesluiten. En daar hebben ze iedere keer lange termijnen voor, die elke keer totdat het uiterste worden gerekt voordat er eindelijk weer eens actie ondernomen wordt."

Vaststellen normeringen

Het enige wat er voorlopig op zit voor de inwoners, is afwachten. "Op dit moment worden bepaalde normeringen vastgesteld, waaronder de geuroverlast moet blijven. Want er zijn nog niet echt meetinstrumenten ontwikkeld om nou precies te kunnen aantonen wanneer de geuroverlast boven een bepaalde norm uitkomt."

Maar ook als die normering rond is, is het afwachten hoe er vanuit het bedrijf wordt gereageerd. "Tot nu toe verdedigt het bedrijf zich met: 'We zijn nog bezig met maatregelen te nemen, met koolstoffilters neer te zetten en allerlei andere dingen te doen. Dat heeft tijd nodig voordat wij dat allemaal ingeregeld hebben.'"

Bekijk ook

Geen verandering

"We zijn bezig vanaf augustus 2023 en zitten nog steeds in dezelfde stank", zegt Wil ontzet. "Het blijft maar."

En een nieuwe plek zoeken om te wonen, dat zit er volgens de omwonenden ook niet in. Zelfs al zouden ze dat willen. "Je kan geen kant op, want je huis is gewoon veel minder waard."

Langzamer dan gewenst

Gemeente Voorne aan Zee, waar Hellevoetsluis onder valt, vertelt in een schriftelijke reactie dat ze de zorgen van de omwonenden goed begrijpen en dat ze het belangrijk vinden dat de overlast zo snel mogelijk stopt. "De zorg van onze inwoners staat voorop en daar zetten we ons voor in. Wij voelen ons niet verantwoordelijk voor de productie van wiet ten behoeve van het experiment, iets wat we ook meerdere keren aan Den Haag hebben laten weten."

Daarbij laten ze weten dat er voor de overlast een juridische procedure loopt. "Vanwege wet- en regelgeving en de duur van juridische procedures gaat dat langzamer dan gewenst. Dit komt omdat er in eerste aanleg nauwelijks regelgeving was voor juridische handhaving op geuroverlast."

Inspecteurs aanwezig

"We zijn voor de handhaving ten aanzien van geuroverlast niet gebonden aan landelijke regelgeving voor het Wietexperiment", gaat het statement verder. "Er zijn wettelijke eisen en termijnen waar we ons als gemeente aan moeten houden. Zo zijn wij verantwoordelijk voor de handhaving op de milieuwetgeving."

Volgens de gemeente zijn inspecteurs van DCMR Milieudienst Rijnmond regelmatig aanwezig om vast te stellen of sprake is van geuroverlast. "Dit doen zij zowel op basis van meldingen van inwoners als op eigen initiatief. Bij overtredingen wordt hierop gehandhaafd."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Waarom Shell en Total zich voorlopig terugtrekken uit project om CO2 op te slaan onder Noordzee

Olie- en gasbedrijven Shell en Total trekken zich voorlopig terug uit een project voor CO2-opslag onder de Noordzee. Ze vinden de aanleg van de pijpleidingen die dit mogelijk moeten maken nog te risicovol.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant