Bent u er ook zo klaar mee? De kredietcrisis? Ik wel. Ik had nog gehoopt dat dit jaar het vooral zou gaan over hope, change and Obama, maar dat plezier was van korte duur. We hebben het vooral gehad over de kredietcrisis.

Ik weet het nog goed, oma vertelt. Vorig jaar zomer bereikten ons berichten dat er een probleem was met hypotheken in de Verenigde Staten. Alras sprak het dichtbeletterde blad The Economist over een kredietcrisis in de VS.

In buitenlandse bladen konden we lezen hoe ontzettend dom de banken waren geweest om financiële producten te verhandelen die ze niet eens begrepen. Hoe dom de FED was geweest. We hadden er in de Tweede Kamer nog een hoorzitting over, vorig jaar in de herfst van 2007, op instigatie van collega Irrgang van de SP. Een paar vermetele Kamerleden vroegen zich nog af of dat gevolgen zou hebben voor ons. Het was toen niet raar om te denken van niet. Wij hadden alles op orde. Dus. Niet.

De ellende uit de VS kwam in grote golven alsnog over ons heen en de wereld bleek nog meer verknoopt dan de andersglobalisten in hun nachtmerries hadden kunnen dromen. Door heel Nederland heen worden inmiddels gespreksgroepen opgestart over de kredietcrisis. Beleggingsclubs, bingoclubs, leesclubs, theekransjes: iedere zichzelf respecterende vereniging heeft inmiddels wel een avond gewijd aan de kredietcrisis. Er is elke week een spoeddebat in de kamer over de kredietcrisis. Bedrijven die vanwege de kredietcrisis mensen moeten ontslaan. Bouwprojecten die vanwege de kredietcrisis worden stilgelegd. Sinterklaas die vanwege de kredietcrisis minder vaak schoenen kan vullen. De Kerstman zal misschien ons landje voorbij gaan vanwege de kredietcrisis. Je kunt geen blad open slaan of de leader van het artikel begint met de kredietcrisis.

Ik heb het helemaal gehad met de kredietcrisis. Als thema dat bij elk onderwerp wordt gebruikt als excuus, bezwering, inleiding of conclusie. Jammer genoeg ontkomen we er ook in 2009 niet aan. Sterker nog, omdat ik de portefeuilles financieel toezicht en marktwerking heb zal ik er aan moeten geloven. We zijn het hele volgende jaar nog bezig met maatregelen om de kredietcrisis te dempen, op te lossen en voorkomen dat er nog een keer een kredietcrisis kan ontstaan.

In mijn spaarzame vrije tijd zal ik mijn eigen bescheiden bijdrage leveren aan het bestrijden van de kredietcrisis. Consumeren. Vooral in de horeca. Daar vallen waarschijnlijk de zwaarste klappen. De belangrijkste les van de kredietcrisis is namelijk dat je vertrouwen moet hebben en geld moet laten rollen. Anders doet dat geld namelijk niets. Ik ga het nuttige met het aangename verenigen. Consumeren als verstrooiing en als bestrijding van de nakende recessie.

Als iedereen die nog wat geld heeft wat kwistiger het geld laat rollen dan is het wellicht wat sneller afgelopen, die kredietcrisis. Proletariers, proleten en middenklassers aller landen, consumeer (maar niet op afbetaling). Oh ja, als de bankiers ons en elkaar weer wat meer geld gaan uitlenen, dan is het ook snel klaar met de kredietcrisis. En kunnen we onze aandacht weer besteden aan die andere crises: de energie- en voedselcrisis.

Bekijk ook onze speciale webpagina over de Politicus van het Jaar 2008, met weblogs, achtergronden en columns. Ook kunt u zich daar aanmelden bij het EénVandaag Opiniepanel om zo mee te doen aan de enquête 'Politicus van het Jaar'.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.