Vlak voor de vorige Olympische Spelen trok hockeyster Yibbi Jansen zich terug uit het vrouwenelftal. Maar ze vond het plezier in de sport terug, tot groot genoegen van vader Ronald. Nu speelt ze een belangrijke rol bij de komende Spelen in Parijs.

In 2021 lijkt hockeyster Yibbi Jansen (24) hard op weg naar de Olympische Spelen, tot ze besluit zich af te melden. Ze wil niet meer mee naar Tokio. "Ik was niet mijn beste zelf", legt ze uit. "Ik haalde geen voldoening meer uit het spel."

Olympische droom

Ze zit op dat moment in de trainingsgroep, maar of ze ook mee mag naar Tokio is nog onzeker. "Ik had door dat de kans heel klein was dat ik de selectie ging halen", blikt Yibbi terug. Ze kiest eieren voor haar geld, en heeft nooit spijt gehad van die beslissing.

"Ik weet nog dat ik dacht: het gaat me ooit nog lukken." 3 jaar later krijgt ze gelijk en gaat haar olympische droom alsnog in vervulling. Op de Olympische Spelen van Parijs speelt ze een prominente rol in het Nederlandse vrouwenelftal.

'Er is meer dan hockey'

Daarmee treedt ze in de voetsporen van haar vader: Ronald Jansen (60) was jarenlang keeper in de nationale hockeyploeg. Hij deed drie keer mee aan de Olympische Spelen, wat goed was voor één bronzen plak (Seoul, 1988) en twee gouden medailles (Atlanta, 1996 en Sydney, 2000).

Als voormalig topsporter zegt hij de keuze van zijn dochter om een pauze in te lassen goed te begrijpen. "Ik vind het mooi als een mens een eigen keuze weet te maken, zeker op jonge leeftijd." Er is meer dan hockey, weet hij. "Je hoeft je niet blind te staren op alleen maar sport."

Herkenbaar voor Ronald

Ronald herkent zichzelf in de keuzes van Yibbi. Na de Spelen van 1988 wordt hij tweede keeper en besluit zich terug te trekken uit het nationale mannenelftal. "Ik dacht: hier word ik niet gelukkig van", verklaart de oud-tophockeyer zijn beslissing toen.

"Uit de woorden van Yibbi hoor je exact hetzelfde. Dat is wel apart, dat het zo is gelopen", vertelt Ronald over de gelijkenissen in de sportcarrières van vader en dochter.

Yibbi al jong fanatiek

Na een hockeywedstrijd in de jeugd merkt Ronald voor het eerst dat zijn dochter net zo fanatiek is als hij. Hij is haar trainer en fluit ook wedstrijden. "We floten nooit goed genoeg voor jullie", herinnert Ronald zich nog. "Dan gingen we naar huis en kreeg ik de wind van voren. Ze zei dat ik altijd tegen floot. Ja, daar merk je dat fanatisme wel aan."

Ook na haar afmelding voor Tokio blijft het (olympisch) vuurtje branden, al hockeyt Yibbi wel een tijd wat minder. "Ik ging gewoon weer trainen bij mijn hockeyclub en heb er mentale begeleiding bij genomen", vertelt ze over die periode. "Dat heeft er wel voor gezorgd dat ik het plezier weer terugkreeg in het hockey."

Sfeer in het team

Uiteindelijk sluit Yibbi zich, net als haar vader, weer aan bij de nationale ploeg, waar inmiddels een nieuwe bondscoach zit. De vorige trainer, Alyson Annan, is na de Spelen in Tokio - ondanks dat de hockeyvrouwen goud wonnen - namelijk ontslagen. Uit evaluatiegesprekken blijkt dat speelsters ongewenst gedrag en een angstcultuur ervaren.

Speelde de sfeer in het team een rol in haar besluit om te stoppen? "Dat is iets wat achter ons ligt en daar wil ik het graag bij laten", zegt Yibbi daarover. "Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Als ik daar wat over zeg, is dat mijn verhaal. Maar anderen hebben het weer anders meegemaakt."

Samen meemaken

Ze heeft haar blik nu naar de toekomst gericht: op 27 juli, als de hockeyvrouwen hun eerste wedstrijd in Parijs spelen. Vanaf dat moment zijn vader en dochter beide olympiër. Ronald is erbij: "Ik weet hoe groots en fijn het is, zeker voor je kind. Daar wil je als familie bij zijn, om het hele traject samen mee te maken."

Yibbi hoeft daarbij niet te rekenen op zijn advies, bezweert de ervaringsdeskundige. "Ik denk dat Yibbi ondertussen oud en wijs genoeg is om haar eigen keuzes te maken en haar eigen plan te trekken. Dat doet ze al jaren, en je ziet wat het haar gebracht heeft. Ik denk niet dat ze op mijn advies zit te wachten."