Hufters en best aardige mensen

Rachel van de Pol is journalist en blogger. Daarnaast schreef ze Het Hedendaagse Heldenboek. In Radio EenVandaag zal ze vertellen hoe de luisteraar kan helpen om de wereld een klein beetje te redden. 

Lees hier de boodschap van Rachel:

Ik werd laatst geïnterviewd door het Belgische blad Humo. De journalist vroeg aan mij: wat vindt u als wilde weldoener van de verharding van de Nederlandse maatschappij? Het was niet eens een vraag of de maatschappij was verhard. Het werd gepresenteerd als een feit. Een feit dat ik overal om me heen hoor. Wat zijn we hard en wat zijn we hufterig. Ook politici doen een duit in het zakje. In aanloop naar de verkiezingen schetsen ze apocalyptische scenario’s waar zij ons van zullen bevrijden. Zelfs onze huidige premier zei het: soms lijkt het wel of niemand meer normaal doet. 

Wat ik hier zo bijzonder aan vind, is dat dit sentiment lijnrecht tegenover bevindingen van de wetenschap staat. Maar liefst 57 procent van de Nederlanders doet aan vrijwilligerswerk, dat is het hoogste percentage in Europa. Steeds meer advocaten nemen noodgedwongen zaken aan waar ze normaal hun bed niet voor uit zouden komen vanwege de krimpende markt. En ook het aantal moorden blijft maar dalen; het zijn zware tijden voor de Holleeders van deze wereld.

Deze trends zijn trouwens niet typisch Nederlands. De mens als soort wordt in het algemeen aardiger. Dat komt onder andere omdat ons vermogen om abstract te redeneren in de afgelopen eeuw flink is toegenomen. En juist die vaardigheid heb je nodig om de gulden regel toe te passen; behandel anderen zoals je door hen behandeld wilt worden. Daar is een behoorlijke mentale rotatie voor nodig, en dat kunnen wij mensen dus steeds beter. Stak je in de oertijd nog een speer in de ander als die aan jouw stuk mammoet zat, en hakte je in de middeleeuwen nog elkaars hand daarvoor af. Tegenwoordig zeggen we: he man, je eet van mijn bord.En dan zegt de ander ‘oh sorry, wat onhandig van me’ en dat is het dan. 

Hoe kan het dan toch dat het idee rondcirculeert dat de maatschappij aan het verhufteren is. We kunnen traditiegetrouw naar het nieuws of politici wijzen, en toegegeven, ze helpen niet altijd mee. Maar de grootste oorzaak ligt tochecht bij onszelf. Onze hersenpan vindt statistieken gewoon niet zo sexy. Wat zewel gaaf vindt is drama! Wilders, IS, plasfilmpjes. Daar komt bij dat onzehersenen het moeilijk vinden om ontwikkelingen over de langere termijn waar tenemen. Dat Trump president is, lijkt voor veel mensen het einde van de wereld.Maar vier jaar in de wereldgeschiedenis is nog niet eens een speldenprik. Ookdit gaat voorbij. Maar onze hersenen voelen dat niet zo.

Ik vind dat jammer. Het doet tekort aan de overgrote meerderheid die met vallen en opstaan ervoor zorgt dat we als maatschappij vooruit sukkelen. En hoe vaker we te horen krijgen dat we verhufteren, hoe groter de kans op eenself-fulfilling prophecy. Dat we op een gegeven moment denken: ik ben wel gekke Henkie dat ik me nog sociaal op stel. Daarom roep ik iedereen op vandaag zelf de wetenschapper uit te hangen door te turven hoeveel hufters en hoeveel best aardige mensen je tegenkomt om zo beter inzicht te krijgen hoe verhard Nederland nu eigenlijk is. Ik ben gister al begonnen en ik telde ¾ hufter en 35 best aardig mensen. De driekwarthufter was een zakenman die al bellend een bakje geld van een bedelende vrouw omschopte en net deed of hij dat niet merkte, maar toen ik hem hierop aansprak ging hij wel het geld oprapen. Een beetje hufter zou doorlopen, dus dat hele punt kon ik hem niet geven. Gaan jullie met me mee turven? Deel je statistieken onder de #bestaardig en aan het eind van de dag maken we de balans op!