Een oorlogsgrens tussen België en Nederland, waar de Belgen nog van huiveren maar die de Nederlandse geschiedenisboekjes nooit heeft gehaald: de dodendraad op de grens van België en Nederland, die tijdens de Eerste Wereldoorlog moest voorkomen dat spionnen of vluchtelingen het neutrale Nederland zouden bereiken.    

Deze vergeten oorlogsgrens was in 3,5 jaar tijd moorddadiger dan de Berlijnse muur in 28 jaar tijd: 1000 mensen vonden bij het oversteken van de grens de dood door de draad (waar 2000 volt op stond), tegenover 136 doden bij de Berlijnse muur. 

Honderd jaar na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog worden de 1000 slachtoffers van de dodendraad herdacht en krijgen ze hun naam terug. Onder hen de broertjes Marcel en Karel ‘TSeyen.

Samen met hun moeder Elisabeth probeerden ze in 1917 naar Nederland te vluchten bij Kalmthout. Daarnaast ook Peter Mathijs Leeters, die door een ongeval tegen de draad aankwam. Zijn dochter probeerde hem nog te redden, maar verbrandde daarbij haar arm. 

Maar ook aan Duitse kant gebeurden er ongelukken: Een grenssoldaat kreeg een briefje van thuis. Een blaadje, een kostbaar souvenir van de heimat, waait weg en als hij dat wil pakken, stoot hij met zijn punthelm tegen de draad. 

EenVandaag spreekt met professor Alex Vanneste, die de vergeten geschiedenis van deze draad bestudeert en onder de aandacht brengt en met onderzoekster Evelyn de Roodt, die het boek Oorlogsgasten schreef, over het lot van de vluchtelingen en krijgsgevangen in Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog. Want hoe liep het af met de vluchtelingen en deserteurs die wel levend de draad wisten te passeren en het veilige Nederland bereikten? 

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.