“Dag Mark, Piet Hein hier. Hé Mark, nog even over dat diepgravende onderzoek dat ik eind maart 2011 heb aangekondigd. Je weet wel, naar aanleiding van die dekselse journalisten van EenVandaag die ons als machthebbers wezen op een groot veiligheidslek in ons communicatiesysteem.

Over dat onderzoek, eh, tsja, daar heb ik eigenlijk niet zoveel zin in. Misschien dat één van jullie nog wat gegevens op kan vragen bij Vodafone, beetje knippen en plakken in Excel, laten we er een paar nummers uitrollen die overeenkomen met de nummers van Uri en Henk, en verder wilde ik het daar bij laten. Ik heb tenminste niets onoorbaars geheurd bij EenVandaag, ‘k heb het nog eens nagekeken op Uitzending Gemist. Niets inhoudelijks gehoord, ik had ook niet anders verwacht van m’n collega-bewindslieden.

Bij EenVandaag zelf zeggen ze ook dat ze de inhoud weggelaten hebben. Nou Mark, dat was het, enne, mondje dicht hierover. Verwijder zo dadelijk wel subiet deze voicemail. Ik stuur de brief over het onderzoek naar het afluisteren aan de vooravond van de barbecue. Dus Mark, als jij de worstjes meeneemt, of in ieder geval zegt dat je ze hebt, dat is dus geen aanbod van worstjes, dan neemt Henk de biefstukjes mee, ik regel het suddervlees. Neemt Hans de hete kolen mee? Groetjes, Piet Hein.”

Zomaar een voicemailbericht, dat zomaar ergens anders had kunnen belanden. Is dat erg? Ja, dat is erg. Dat hebben mijn collega Sander ‘t Sas en ik eerder dit jaar wel aangetoond in EenVandaag toen we moeiteloos de voicemails van ministers en staatssecretarissen wisten te kraken. Mij zit het niet echt lekker als communicatie tussen bewindspersonen zo gemakkelijk af te luisteren is. Daar komt bij dat het onderzoek van de minister van Binnenlandse Zaken nogal een tijd op zich liet wachten. En hoe langer dit onderzoek op zich liet wachten, des te meer ging ik er van uit dat het onderzoek werkelijk tot op de bodem zou gaan.

Het had ongetwijfeld te maken met alle ophef in Engeland omtrent het afluisterschandaal door News Of The World. In Engeland gaat het overigens wel een stapje verder, zij maakten gebruik van hackers. Wij van EenVandaag gingen zélf de voicemail box van ministers binnen, zoals iedereen kon doen die hun telefoonnummer heeft.

De afgelopen maanden belde ik regelmatig naar het ministerie van Binnenlandse Zaken om te vragen hoe het ervoor stond met het onderzoek. “Nope, nog niets gezien, duurt nog even”, was maandenlang het antwoord. Tot mijn verbazing zijn wij bij EenVandaag op geen enkele manier benaderd in het kader van het ‘diepgravende’ onderzoek. Niet dat we er op zitten te wachten, maar je zou toch zeggen dat als ergens een huis in brand staat, je in ieder geval gaat kijken waar het vuurtje begonnen is. Maar niets van dat alles. Vraag twee is uiteraard in hoeverre wij een kijkje in onze keuken willen geven, maar aan die vraag zijn we nooit toegekomen omdat vraag één nooit is gesteld.

Nu hebben wij in de uitzending keurig de inhoudelijke teksten achterwege gelaten, alleen de informele stukjes “He Uri, met Mark” of “Dag Henk, met Jan Kees” zijn voorbijgekomen. Dit om in ieder geval te voorkomen dat de informatie die op dat moment hot was (crisis rond inzet helikopter in Libië, eventuele inzet Nederlandse militaire middelen in Libië) op straat zou belanden. Toen ik laatst voor de zoveelste keer belde met het ministerie van Binnenlandse Zaken bleek dat de brief van Donner aan de Tweede Kamer over het afluisteren er al anderhalve week lag. Ik had het volledig gemist. Stom! De andere actualiteitenrubrieken en kranten ook niet, op eentje na, Webwereld.nl. Heel scherp!

Toen ik de brief las viel m’n mond open. Niet alleen staan er een aantal feitelijke onjuistheden in over bijvoorbeeld het aantal bewindspersonen van wie de voicemail is beluisterd, navraag leerde ook dat de onderzoekers helemaal geen voicemails hebben beluisterd. De onderzoekers hebben evenmin bewindspersonen aangesproken om te achterhalen wat ze eventueel ingesproken hebben. En hierbij blijft het zeer merkwaardig dat ze nooit bij ons langsgekomen zijn. Dat zeg ik niet uit frustratie, maar wel uit verbazing.

Dus toch maar weer eens even gebeld met het Ministerie om te vragen of er gekeken is vanuit welke telefoonnummers er is afgeluisterd. En ja hoor: ook niet onderzocht. Je zou toch verwachten dat in een land dat het meest afluistert in de wereld, er in ieder geval helder is wie wat afluistert.

En dus hebben we op 14 juli, om de autoriteiten weer even wakker te schudden, opnieuw het een en ander laten horen. De PvdA en de SP geven naar aanleiding van die uitzending aan dat ze met een kluitje in het riet zijn gestuurd. Er moet een nieuw en degelijk onderzoek komen. Waarom? Om te voorkomen dat er News Of The World-achtige toestanden in Nederland gebeuren of voortbestaan. Of om inzicht te krijgen in wie van onze buitenlandse vrienden en vijanden meeluisteren met Mark, Uri en Piet Hein.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.