Op wie hij gaat stemmen? Nee, dat wilde Yuval Rabin niet zeggen. De zoon van de in 1995 vermoorde premier kijkt even voor zich uit. "Ik weet tenminste nog op wie ik ga stemmen. De meeste mensen in mijn omgeving zijn er nog lang niet uit". Het typeert de verkiezingen van Israel. Onverschilligheid. Er is geen enkele partij die er in de polls uitspringt. Rabin verzucht: " Het maakt ook niet uit wie wint. Er komt toch een coalitie. Israel heeft behoefte aan een sterke leider. En die is er niet".

We zijn op bezoek in een dure wijk aan de rand van Tel Aviv. Rabin woont hier honderd meter van zijn ouderlijk huis. De buurt is ooit neergezet als onderkomen voor hoge militairen en hun families. "Kijk", wijst hij. "Daar woonde de familie Ariel Sharon". Rabin woont in een mooie witte bungelow met een enorme tuin. Op tafel ligt de biografie die zijn moeder Leah schreef over zijn vader: "Hij was -naast Ben Gurion- de enige echte leider die Israel gehad heeft. Hij had een strategie en voerde die stap voor stap uit. Hij begreep dat je goed moest definieren wie je vijanden waren, om uiteindelijk vrede te sluiten".

Yithzak Rabin, ooit legerleider, bracht begin jaren negentig het vredesproces op gang, maar na zijn gewelddadige dood in 1995 is daar bar weinig van over. "Soms waren het moeilijke tijden. Want lang niet iedereen wilde vrede. Het deed pijn in mijn hart om stickers op auto's te zien met leuzen als 'Rabin verrader'. Maar hij ging stug door". De hoop van Yuval is niet gevestigd op de Israelische politici, maar op de Amerikaanse president Obama. "Ik denk dat er door hem een andere wind gaat waaien. Maar de wens is natuurlijk de vader van de gedachte".

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.