tv LIVE
meer NPO start

De waarheid van Willem Holleeder

De waarheid van Willem Holleeder

Ruim drie jaar zit hij nu vast voor het opdracht geven van criminele afrekeningen (2002-2006) in de onderwereld. En nu zijn strafproces echt is begonnen, krijgt de bekendste crimineel van Nederland voor het eerst de kans om in de openbaarheid aan de rechtbank zijn kant van het verhaal te vertellen.

"Ja, ik heb m’n zus Sonja bedreigd, dat had ik niet moeten doen. Maar ik ben geen psychopaat. Ik heb Sonja nooit met ‘n vinger aangeraakt. Tot op de dag van vandaag hou ik nog van haar."

Dit is Holleeder’s waarheid over de belastende verklaringen van z’n zussen Astrid en Sonja als het gaat om wat er is gebeurd met het verdwenen Heineken-losgeld en de moord op z’n bloedgabber Cor van Hout. Aan de hand van enkele citaten van ‘De Neus’:

“Volgens Astrid en Sonja zou ik m’n familie hebben geterroriseerd. Mijn neef Richie zou ik ‘n pistool op het hoofd hebben gezet. Maar ik ben geen beest. Het omgekeerde is waar. Het is een gotspe, wat vooral Astrid allemaal vertelt. Samen met mijn advocaten heb ik alle tapgesprekken van mij en m’n familie uit oude strafdossiers op een rij gezet. U zult zien: wat Astrid zegt klopt niet. Ik heb juist alles voor mijn familie gedaan en Sonja ook voor mij.”

Het is duidelijk: Willem Holleeder en zijn advocaten hebben hun pijlen aan het begin van dit strafproces vooral gericht op de getuigen Astrid en Sonja Holleeder. ‘De Neus’ zegt dat z’n zussen liegen, omdat ze een financieel belang hebben: de criminele erfenis veiligstellen van mede-Heinekenontvoerder Cor van Hout. Sonja Holleeder is de levenspartner van Cor van Hout, tot hij in 2003 wordt geliquideerd voor een Chinees restaurant in Amstelveen. 

De zussen zijn nu de belangrijkste troeven van justitie, maar jarenlang worden ze door de recherche juist gezien als verdachte. In het politieonderzoek Goudsnip, naar het witwassen van het nooit teruggevonden losgeld dat in 1983 werd betaald na de ontvoering van Freddy Heineken en z’n chauffeur Ab Doderer.

Kort gezegd zeggen de zussen in hun verklaringen dat Willem Holleeder zijn bloedgabber Cor van Hout heeft laten vermoorden, omdat hij de bezittingen van Cor af wilde pakken. Maar Holleeder zelf zegt deze week dat het juist z’n eigen zussen waren die op de erfenis van Cor van Hout aasden:

“Cor lag in Amstelveen nog op de grond toen Astrid al een collega-advocaat naar de lijfwacht van Cor stuurde om te vragen waar zijn geld was. Als dat gebeurt, dan ben je er al langer mee bezig. (…) Astrid is zichzelf aan het verrijken. Zij gaat het geld ook niet aan Sonja geven. Astrid is degene die alles bedenkt.”

Aan de rechtbank legt Willem Holleeder deze week gedetailleerd uit wat er precies is gebeurd met het verdwenen Heineken-losgeld. Zijn zussen deden dat eerder al bij de rechter-commissaris. Het gaat allemaal om de acht miljoen gulden aan Heineken-miljoenen die nooit zijn teruggevonden. Holleeder biecht deze week op dat het losgeld niet is verbrand, maar dat hij het samen met Cor van Hout heeft geïnvesteerd in cocaïnetransporten vanuit Zuid-Amerika:

"Het losgeld was genummerd. Daar kun je niks mee. Begrijpt u wat ik bedoel? Als je dat twee, drie keer uitgeeft word je gepakt. Die investeringen in drugshandel vanuit Zuid-Amerika zijn gedaan via een tussenpersoon in Nederland. De winst kwam daarna bij dezelfde tussenpersoon terecht. Die heeft 't aan Robbie Grifhorst gegeven, een goede vriend van Cor van Hout.”

Rob Grifhorst (bijnaam: "De Bouwvakker") wordt ook wel gezien als de vijfde Heinekenontvoerder, die nooit werd veroordeeld. Volgens Willem Holleeder heeft Grifhorst (‘een gouwe ei, net als Endstra, zo kom je ze niet vaak tegen’) een sleutelrol gespeeld bij het witwassen van het Heineken-losgeld via de aankoop van gokhallen op de Amsterdamse Wallen, prostitutiepanden in Alkmaar en diverse seksclubs in binnen –en buitenland.

"Kijk, op papier hebben wij (als ontvoerders-red) nooit wat samen gehad. Zo hebben wij nooit gewerkt. We verdeelden de winst die uit de bedrijven kwam die Robbie Grifhorst met het losgeld had opgezet. Nadat Cor en ik ruzie kregen, heb ik op een gegeven moment 11,5 miljoen gulden gehad. 8 miljoen daarvan heb ik bij Willem Endstra geïnvesteerd. De rest heb ik cash bewaard."

Na de ruzie en de daaropvolgende verdeling met Holleeder behoudt Cor van Hout de hoerenkasten aan de Achterdam in Alkmaar. Een goudmijn, omdat het prostitutiepanden zijn die jaarlijks miljoenen opleveren. De zussen beschuldigen Holleeder er nu van dat hij Cor van Hout heeft laten vermoorden om de Achterdam in bezit te krijgen. Maar dat is onzin, zegt Holleeder:

“Ze kennen wel allemaal verhalen in elkaar zetten, maar als ik Cor had doodgeschoten om de Achterdam, dan had ik Sonja niet hoeven adviseren om het te laten zoals het was. Want dat zou ik hebben gedaan.”

-Rechter:  “Maar wat ik niet begrijp: wat maakte het u nu uit wat er met de Achterdam gebeurde? Na de verdeling was dat toch van Cor?"

“Het ging mij om de leugens die Sonja en Astrid hierover vertelden, ook aan de familie van Cor van Hout. Ik bemoeide me verder niet met de Achterdam. En ik kreeg ook niets uit de erfenis van Cor.”

Het zijn woorden van Willem Holleeder die de komende weken ongetwijfeld met klem worden tegengesproken door de zussen. Op maandag 19 februari staat het eerste getuigenverhoor van Sonja Holleeder gepland. In maart moet Astrid in de zwaar beveiligde bunker verschijnen.

Het onderzoek Goudsnip naar de verdwenen Heineken-miljoenen en dus ook de criminele erfenis van Cor van Hout, is inmiddels afgerond. Justitie heeft met meerdere personen een schikking getroffen. Een van hen is Sonja Holleeder, die ruim een miljoen euro boete heeft betaald en zo verdere vervolging heeft afgekocht.

Het proces is de komende maanden te volgen op de speciale Holleeder-site van EenVandaag.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Positief dat steeds vaker rouwverlof aangeboden wordt volgens expert, 'maar maatwerk is cruciaal'

Een paar dagen vrij om te rouwen na het overlijden van een bloedverwant: steeds meer bedrijven bieden het aan. Maar is dat de beste manier om met verlies om te gaan? "Oppakken van dagelijkse activiteit is enorm belangrijk."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Seniorenwoningen waar ouderen samen leven steeds populairder: 'Kijken om naar elkaar'

Seniorenwoningen waar ouderen samen leven steeds populairder: 'Kijken om naar elkaar'
Bron: EenVandaag

Veel meer nieuwe seniorenwoningen bouwen, dat is dé grote uitdaging van nu, volgens wethouder Pieter Paul Slikker. "Dan kunnen mensen zo lang mogelijk op hun eigen plekje wonen, maar heel erg in contact met die gemeenschap en die samenleving."

Wethouder Slikker uit 's-Hertogenbosch ziet dat de bouw van goede seniorenwoningen een oplossing kan zijn voor meerdere grote problemen: de krapte op de woningmarkt, de tekorten in de thuiszorg en de eenzaamheid waar ouderen regelmatig mee kampen.

Gezamenlijke binnenruimtes en wekelijkse borrels

We spreken hem bij een complex met seniorenwoningen waar veel aandacht is voor samenleven met anderen. Bijvoorbeeld in de vorm van gezamenlijke binnenruimtes en wekelijkse borrels.

De gebouwen lijken van buiten misschien op een verzorgingshuis, maar het concept is totaal anders, zegt Slikker. "In een verzorgingshuis word je geleefd op het ritme van de zorg. Hier hou je zelf de regie over je eigen leven. Niemand wil aan het einde van zijn leven geparkeerd worden in een plek waar alleen maar oude mensen wonen en waar je zorg behoeft. Mensen willen met hun poten in de samenleving blijven staan."

'Niet alleen'

Hij gaat verder: "Hier loop je een modern complex binnen met beneden een hele grote ontmoetingsruimte waar jong en oud en de buurt elkaar ontmoet, waarbij je uitgenodigd wordt om gewoon naar de kapper in de stad te gaan, om te gaan biljarten bij de kroeg hier een paar straten verderop."

Het gevoel van saamhorigheid is ook belangrijk voor Jeanine Liethof (65). Zij woont in het Arnhemse Elderburen, waar senioren ook gezamenlijk wonen. "Het gevoel dat ik niet helemaal alleen ben, dat vind ik heel prettig."

Nieuwe visie op seniorenwoningen

'Je drinkt een kopje koffie samen'

"Als ik van m'n werk op m'n fietsje hier bij al de buren de parkeerplaats op fiets, dan denk ik: 'ik ben thuis'", gaat ze verder.

"En niet alleen vanwege deze woning, maar ook vanwege de bewoners hier. In mijn vorige huis groette de buren elkaar niet eens, maar hier is aandacht voor elkaar. Je komt af en toe bij elkaar over de vloer. Je drinkt een kopje koffie samen."

Omzien naar elkaar

Jeanine wil dat de huurdersgemeenschap zich echt voor elkaar inzet. En dat is ook nodig: "Want er zijn hier nog wel meer single dames en heren, ook op oudere leeftijd. Maar dan is het toch wel prettig dat we daar naar elkaar omzien."

"Als we zien dat een bewoner na een aantal dagen nog steeds de gordijnen dicht heeft zitten, dan gaan wij toch wel even aanbellen om te vragen of alles goed is", noemt ze als voorbeeld. "Kijk, dat soort dingen heb je natuurlijk in een misschien andere woonomgeving wat minder."

Bekijk ook

Noodzakelijk

Slikker benadrukt dat dit soort vormen van gezamenlijk wonen geen hobbyprojecten zijn, maar bittere noodzaak is. "Als we niets doen dan werkt straks 1 op de 4 mensen in de zorg. Dat gaat niet gebeuren, dus we zullen het met elkaar op een andere manier moeten organiseren."

"Ouder worden in je eigen huis, levensloopbestendig wonen, meer gemeenschappelijk wonen en ook een beetje meer zorg dragen voor elkaar", zegt hij tot slot.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant