Deze kerkgemeenschap uit Emmen sloeg de handen ineen om asielzoekers onderdak te bieden

Vanwege een groot tekort aan bedden voor asielzoekers riep de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) kerken eerder op om opvangplekken beschikbaar te stellen. De kerk in Emmen gaf gehoor aan die oproep en inmiddels verblijven er 24 asielzoekers.

De kerk is niet meer in gebruik, maar biedt nu op initiatief van de kerkgemeenschap onderdak aan een groep asielzoekers in afwachting van overlooplocatie Zoutkamp. "Wij organiseren hier een tijdelijke prettige plek in plaats van het grasveld en het asfalt in Ter Apel", zegt initiatiefnemer Bert Vastenburg.

'Op zondag vergaderd, op maandag het onthaal'

Vastenburg bezocht Ter Apel en noemt de situatie daar 'schandalig'. "Als ik alle lelijke woorden weg zou laten, zou dit heel kort gesprek worden."

Het was hem dan ook duidelijk dat er iets moest veranderen. Hij besloot een mail te sturen naar de kerkgemeenschap. Binnen een weekend was de noodopvang geïnitieerd en georganiseerd. "Op zondag een vergadering en op maandag het onthaal." Al was het logistiek gezien nog wel een uitdaging, vertelt hij.

'Er was helemaal geen sprake van wanklank'

"Gisteravond kwamen ze, dat was een groot feest. Ze kwamen tegelijk met de bedden aan", vertelt een van de aanwezigen. "We zijn collectief aan het sleutelen en aan het draaien gegaan om de bedden nog voor 10 uur 's avonds in elkaar te zetten."

Een haastige onderneming dus, maar van tevoren is wel de tijd genomen om buurtbewoners te informeren. Maandagochtend ging Vastenburg langs bij omwonenden om het idee aan hen voor te leggen. "Er was helemaal geen sprake van wanklank, helemaal niks", zegt hij.

Gemeente was verrast

Maar de gemeente Emmen bleek niet op de hoogte van de noodopvang. Maandag vond er toch een gesprek plaats. "Ze hebben aangegeven dat ze wat verrast waren door dit initiatief. Ze hebben wat zorgen uitgesproken over de veiligheid." Maar ook de gemeente ging zonder veel bezwaar akkoord. "We hebben een heel prima, open gesprek gehad."

De ervaring met omwonenden en de gemeenten is dus positief. Maar Vastenburg zegt wel geschrokken te zijn van het gebrekkige beleid en de reactie van de samenleving op de komst van asielzoekers. "Nou daar staat deze ervaring tegenover", zegt hij over de opvang in de kerk.

'Een bijzondere ervaring'

Met die ervaring bedoelt hij de enorme toestroom aan vrijwilligers die hun steentje willen bijdragen. "We hebben meer moeite om het aantal vrijwilligers te beperken, dan met het werven van de vrijwilligers. Ja dat is heel mooi."

De grootste uitdaging was dan ook niet het overtuigen van de gemeente, buurtbewoners of het zoeken naar helpende handen, maar 'het bijhouden van het tempo van de vrijwilligers'. "Je bedenkt dat je iets nodig hebt en voordat je het hebt bedacht, is het er al. Dat is een hele bijzondere ervaring."